Belki arkadaşlığı yeni keşf edeceğiz?
-Hüma,-dedim,şaşırarak ve elimin tersiyle gözümün yaşını sildim.
-Çardakta yaptıklarımın için özür dilerim.
-Sen hiç bir şey yapmadın.Onların yanında konuşmamalıydım.
-Hayır,hayır,yanlış olan bendim,haklıydın,özür dilerim.
-O zaman hiç bir şey olmamış gibi devam edelim,özürü ikimiz de dilediysek.
Gülümsedi.Onu ilk kez gülümserken görüyordum.
-Sana sarıla bilir miyim?
Duraksamak..Hele böyle durumlarda..
-Ben okb-yim,-dedim.Sonra devam etmeye çalıştım.
-Sarılmak,dokunmak falan benlik değil. 12 yaşımdan beri..
Acıyla gülümsedi.
-Bilmiyordum,bilsem söylemezdim.
-Bir şey olmaz,-dedim.
Konuyu değiştirmeye çalışıyordu.
-Şarkımı beğendin mi?
-Ah,evet çok güzeldi.Keşke yine dinleye bilsem.
-Gerçekten mi,biliyor musun,ben de birilerinin beni dinlemesini çok isterdim.Buluşa bileceğimiz bir yer ola bilir mi acaba?
Çatı..Tam bu iş içindi..
-Çatı,-dedim sessizce.
-Kimse duymasın diye,sessizce dedim,-devam ettim.
-Oraya nasıl çıkarız?
-Ben neredeyse her gece oradayım.
-Öyle mi?,-dedi, devam etti.
-Super o zaman,telefon numaranı bana ver,planı anlat,şimdi odama çıkmazsam hemşire aramaya başlar.
Bir-birimizi kaydettikten sonra vedalaşdık.Uzun zamandır böyle ferahlamamıştım sanki.
Gülümsedim.Gülümsedim.
Bir kaç dakika sonra mesaj geldi.
Selam Ayla tekrar,oralarda mısın?
Buralardayım
Eee,ne yapıyoruz?
Kalp hastalarının nöbetçileri saat 12 ve 1 arası kahve molasına iniyor,o sırada buluşuruz.
Odanın yanına gelirim o zaman.
Sıkı giymeyi unutma
Sen de Ayla
Ha bir de,kamerandan dikkatli olmalısın
O iş ben de
Beklemeye başladım.Yavaş-yavaş pencereme göz vuran Ay işığını izlemeye başladım.Gülsüm hanımın getirdiği akşam yemeğini bile yedim.Bu halimi görüp,o da sevinmişti.
-İyi geceler Ayla.
-İyi geceler Gülsüm hanım.
Saat 12ye geldiğinde üzerime bir şeyler alıp Hümanı bekledim.Biraz sonra o da geldi.
-Hazır mısın?
-Hiç olmadığım kadar sanırım.
Gitarını da yanına almıştı.
Yavaş-yavaş yukarı merdivenlerle çatıya çıktık.
-Vay,burası ne güzel görünüyor.
-Pencerenden hiç bakmadın mı?
