Olduğum yer.Zifiri kara duvarlar.Kirlenmiş ellerim.Kurumuş gözlerim.
(Ethanın anlatımıyla)
-Bu da ne demek şimdi?
Yüzünü diğer tarafa çeviren Yahya sanki gittikce deliriyor gibiydi.
-Oğlum anlasana kızı kaçırmış.
-Kim kimi kaçırmış?
Sessizce fısıldadı.
-Tayfun Yurttaş yaptı.
-Nereden biliyorsun?
-Araba onun arabasıydı,yerinde değildi araba,ses ise Aylanın sesiydi.
-İyi de o Ayladan ne ister?
-İçeri geçe bilirmiyim?
Dönüp odama baktım.
-Ta-tabi geç,-dedim.
Koltuka oturduk ve konuşmaya devam ettik.
-Emin misin?,-dedim.
-Bak Tayfun göründüğü gibi değil.
-Nereden biliyorsun?
-Biliyorum işte,-dedi bağırırcasına.
-Sakin ol,-dedim onu uyararak.
-Ne yaparsan yap,beni katma.
-Ne ne diyorsun?
-Aylanı git ve bul diyorum.
Ayağa kalktı.
-Hümayla Korhan da geliyor.
-Beni katma,-dedim son kez.
-Tamam,-dedi pes edercesine.
Odadan çıktıktan sonra pencereye yaklaşarak fısıldadım.
-Zaten ben kendimi bulamazken,seni nasıl bulayım Ayla?
(Hümanın anlatımıyla)
-Tayfun gelmiş,-dedi Korhan içeri girerek.
-Şimdi mi?
-Evet herhalde akşam gider.
-Onu nasıl takip edeceğiz?,-dedim.
-Taksiyle gidelim,-dedi Yahya.
-Nasıl gideriz,buradan nasıl çıkarız?
Gülümseyerek yüzüme baktı.
-2ci kat arka merdivenlerden ine biliriz.
-Güzel fikir bak beğendim,-dedi Korhan.
-Tamam Tayfun çıkınca biz de çıkalım o zaman?
-Evet ben onu izlerim,-dedi Korhan ve odadan çıkarken,Yahya ona seslendi.
-Dikkatli ol ve haber ver.
-Tamam,hadi Allah'a emanetsiniz.
Odadan çıktığında Yahya bana döndü.
-Sen gelmesen de olur aslında.
-Nedenmiş peki?
-Ne bileyim ya yaralanırsın falan?
-Siz yaralanmaz mısınız peki?,-dedim elimi çeneme yerleştirerek.
Bir daha gülümsedi ve konuşmaya başladı.
-Sen bizi merak etme küçük kız.
-Ben sizi merak etmem küçük oğlan.
-Ne şimdi ortaokul çocukları gibi tartaşacağız mı?
-Bunu sonraya saklayalım.
Saatler sonra,mesajlaşmalar arka bahçede buluşmuş,taksiyi bile çağırmışdık.
-Ha çıktı abi,bak o adamı takip etmeliyiz,-dedi Korhan.
Yaşça hepimizden büyük olan Korhan Ayla için oldukça endişeli gözüküyordu.
-Tamam ama ücret artar bak,-dedi taksici.
-Tabi abim artsın artsın-dedi Korhan.
Yavaşça yanımda oturan Yahyaya baktım.Dışarıyı izliyordu.Tayfunu izliyordu.Telefonumdan notlar uygulamasında ona mesaj yazdım ve gösterdim.
Parayı nereden buldunuz peki?
Korhanın varmış.
Nereden peki?
Anne ve babası göndermiş.
Telefonu kapatıp cebime attım.Yaklaşık yarım saat sonra siyah koca kapılı bir bahçenin önünde durdu Tayfun.Biz önde biraz durduk.Korhan ücreti ödedikten sonra,taksici gitti ve Tayfunu izlemeye başladık.Kapıyı açıp içeriye gitti.
-İçeriye nasıl gire biliriz?,-dedim merakla.
-Kapı elektronik ise bir şeyler yapa bilirim belki.
Yavaşça onu takip ettik ve Yahya sırt çantasından bir kaç demir kilitaçar çıkararak kapıyı açtı.Tayfunun anlamaması için kapıyı tekrar kapattı.
-İşte bu,aslanım,-dedi Korhan sevinerek.
İçeri girdiğimizde ağaçların altında sakladık.Bir kaç garaj vardı.Tayfun birinden çıkıp,kapıya yöneldi ve biz yine aynı sesi duduk.
-Beni bırak.
-Bu Ayla gerçekten de,-fısıldadım diğerlerine doğru.
Tayfun garajı kapatıp,kapıya yöneldi.
Biraz geçmesini bekledik ve yavaş-yavaş kapıya yöneldik.
-Bu garajın kapısını nasıl açacağız?
-Hall ede bilir misin Yahya?
Yahya kilite dikkatle baktı.Başını olumsuz anlamda salladı.
-Ne yapacağız peki şimdi?,-dedim üzülerek.
-Ben sanırım biliyorum.
Arkamızdan gelen ses Ethandı.Bizi takip etmiş miydi?
-Sen hani gelmek istemiyor muydun?
Bir şey söylemeden kapıya yaklaştı.Kilite bakıp konuşmaya başladı.
-İkiniz garajın arkasına geçin,orada elektriği yerinden çıkarın ki,sinyal hiç bir yere ötmesin,-dedi ben ve Yahyaya doğru.
-Daha sonra kapıyı aça biliriz belki,-devam etti.
Biz arkaya geçip dikkatle elektriği yerinden çıkardık ve Ethanla Korhan kapıyı zorladı.
İçeriye gire bildik ve gözüme ilk çarpan yere uzanmış Ayla oldu.
Hızla yanına gittim ve konuşmaya başladım.
-Ayla,Ayla uyan hadi.
Yavaş-yavaş gözlerini açtı.
-Gel-gelmişsin.
-Hepimiz geldik.
-Onu alıp hızlıca gitmeliyiz,-dedi Korhan.
-İyi de nasıl ki,kalkacak halde değil Ayla,-dedi Yahya.
O sırada Ethan sessizce Aylaya yaklaştı.Eldivenli elleriyle onu kucağına kaldırdı.
-Nereye gideceğiz hastahaneye dönemeyiz.
-Benim bir fikrim var,-dedi Korhan ve biz yola koyulduk.
