18.BÖLÜM

7 4 0
                                    

"o zaman neden bu konuyu konuşuyordunuz?"
"Gençlik yıllarımdaki bir anıyı anlatıyordum"
"Ha öylemi mi bana da anlatsana"

Elif serdar'ın yanına oturdu ve tam o sırada telsizden kurtarıcı bir ses geldi.

"Komutanım bir gelişme var acilen şubeye dönmeniz gerekiyor"
"Geliyorum aslanım"
"Bekliyorum komutanım"
"Sana daha sonra anlatırım tamam mı prenses"
"Tamam abi kendine dikkat et görüşürüz"
"Görüşürüz"

Elif benim yanıma oturdu ve bana nasıl olduğumu sordu başımı olumlu anlamda salladım.

"Konuşamıyor musun?"

Başımı olumsuz anlamda salladım sonra Elif bana üzgün bir şekilde baktı ve çantasından bir kalem ve küçük bir not defteri çıkarıp bana verdi.

"Bunları al iletişim kurman daha kolay olur bişeye ihtiyacın olursa bana söyleyebilirsin"

Ellerimin uyuşukluğu geçmeye başlamıştı defteri açıp ona bişey yazdım.

"Seni seviyorum" Elif kızarmaya başladı ve bana sarıldı. Elif'in telefonu çalmaya başladı.

"Efendim abla?"
"Nerdesin küçük hanım"
"Bana bir daha küçük hanım dersen evinde olurum"
"Tamam tamam cidden nerdesin?"
"Emir'in yanındayım"
"Hastanede mi yani?"
"Evet"
"Tamam benim ofisime gel işimiz var"
"Olmaz abla Emir'i yanlız bırakamam"

Deftere gitmesi gerektiğini yazıp ona verdim.

"Peki.. geliyorum"
"Tamam bekliyorum"

Elif telefonu kapatıp tekrar bana sarıldı ve yanağımı öpüp gitti.
Telefonumu aldım tam Uraz'a yazacaktım sonra vazgeçtim çünkü serdar ona yazmamı istemiyor. Uraz arıyordu telefon ile uzun uzun bakıştım sonra telefonu açtım.

"Emir biliyorum konuşamıyorsun ama sesini çok özledim ve senide özledim birazdan yanına geleceğim bir istediğin var mı diye soracaktım bir isteğin varsa bana yaz kendine iyi bak bebeğim birazdan geleceğim."

Telefonu kapattım ve masanın üzerine bıraktım ne yapacağım şimdi o buraya gelmek üzere ve serdar onunla takılmamı istemiyor. Neyse serdar şuan görevde yani buraya ışınlanamaz yani benim yanıma gelip bizi göremez.
Ben bunları düşünürken Uraz çoktan geldi.

"Ben geldim!" Gelip bana kocaman sarıldı.
"Hoş geldin"
"Aa deftere mi yazacaksın hep? üşenmeyecek misin?"
"Sadece seninle konuşurken yazacağım üşenmeme gerek var mı?"
"Hayır sakın üşenme" ikimizde güldük tabiki benim sesim çıkmıyordu yine...
Uraz elimi tuttu
"Merak etme iyileşeceksin ümidini kaybetme sakın"

Bana kocaman gülümsedi içimi ısıttı gerçekten o an iyileşeceğime inandım bende ona kocaman gülümsedim tam dudaklarıma yaklaştı ki içeriye serdar girdi bu görevde değil miydi ya?

"Uraz bırak adam iyileşsin sonra ye'
"Ohoo abi ben o kadar bekleyemem"
"Bekliceksin çocuk adam yoksa iyileşmez o"

Bana keskin bir bakış attı açıkçası biraz irkildim gözlerimi onun gözlerinden kaçırdım Uraz bunu farketmiş olacak ki ben ve serdar'ın arasında durdu bu sefer serdar beni göremiyordu.

"Ee enişte nerden geliyorsun?"
"Bir kaç gelişme olmuştu onlara bakmaya gittim"
"Ne ile ilgili gelişme?"
"Boşver önemsiz"
"Peki"
"Sen niye ben ve Emir'in arasında durdun?"
"Ha öyle mi oldu hiç farketmemişim kusura bakma"

Aramızdan çekilmedi

"E çekilsene"
"Nerden?"
"Ben ve Emir'in arasından"
"Niye?"
"Aramızda duruyorsun"
"Kimle aranda duruyorum?"
"Boşver Uraz ben gidiyorum delisin benide delirteceksin"
"Bye eniştem"

Çemberin EtkisiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin