Çemberin Etkisi

30. BÖLÜM

Araba ağaca çarparken serdar beni Uraz Emir'i bir kalkan gibi korudu ve olan serdar ve Uraz'a oldu. Emir baygındı Uraz ve serdar'ın yaşadığından bile şüpheliydim. Zar zor serdar'ın cebinden telefonu aldım ve ambulansı aradım. Duman ve tozdan dolayı bende bilincimi kaybetmeye başladım bir kaç dakika sonra bilincimi kaybettim.

Uyandığımda kimse yoktu etrafa bakındım yine kimse yoktu.
Koluma bir serum bağlıydı. Bir kaç saniye sonra aklım yerine gelmeye başladı. Hemşire içeriye girdiğinde onunla konuştum.

"H-Hemşire hanım serdar serdar asker nerde?"

Zar zor konuşmuştum konuşamıyordum.

"Haa asker mi yoğun bakımda."

Ne!? Hemşirenin sesiyle kulağım çınladı. Olamaz olamaz olamaz olamaz olamaz olamaz olamaz olamaz olamaz  olamaz olamaz o ölemez hayır hayır hayır hayır hayır hayır hayır hayır hayır hayır hayır hayır hayır hayır hayır hayır hayır hayır hayır hayır hayır hayır hayır hayır hayır hayır hayır hayır SERDAR KENDİNE GEL YALVARIRIM!

Ayağa zor da olsa kalktım ve yoğun bakım odasına doğru ilerledim. Yoğun bakım odasının önünde durdum acaba içeride karşılaşacağım manzaraya dayanabilecek mıydım?

"K-Kapıyı açar mısınız?"
"Tabiki"

Kapıyı açtılar ve içeride yatan Serdar'ı gördüm gözlerim dolmaya başladı ağlamak üzereydim.

"S-Serdar"

Yanına oturdum ve elini tuttum.

"Aşkım uyan yalvarırım uyan boşver görevi falan direkt evleneceğim seninle lütfen uyan"

Ağlamaya başladım ve elimde olan eli sanki elimi tutmak istiyor gibi azıcık kapandı.

"Ha gayret serdarım lütfen uyan hadi yakışıklım hadi"

Yavaş yavaş elimi tamamen kavradı gevşek tutuyordu ama yinede tutuyordu.

"Serdarım aşkım birtanem herşeyim uyan lütfen bırakma beni"

Yüzümü serdar'ın eline koydum elini öptüm ve orda biraz öyle kaldım. Serdar'ın gözleri yavaşça açıldı yüzüne baktığımda göz yaşları ile kocaman gülümsedim ve heyecandan kalbim duracak gibi oldu.

"Serdarım uyan aşkım aç gözlerini"
"L-Leyla"
"Burdayım hayatım burdayım uyan lütfen serdarım lütfen seni çok seviyorum yakışıklım"
"B-Bende seni seviyorum şahmelek"

Birazcık öksürdü sonra doktor girdi içeriye.

"Leyla hanım Serdar Beyi fazla yormayalım isterseniz"
"A-Ama"
"Lütfen Leyla hanım onun sağlığı için biraz dinlenmesine izin verelim lütfen."
"P-Peki"
"D-Doktor Bey"
"Buyrun Serdar bey"
"L-Leyla ile son 5 dakika konuşacağım"
"Ama Serdar bey--"
"Aması falan yok sesime dikkat ettiysen bu bir soru değildi."
"P-Peki efendim ama hızlı olun"
"Sağolun"

Doktor çıkınca serdar oksijen maskesini yüzünden çıkardı kolumu tuttu ve beni kendine çekip dudaklarımı öptü.
O kadar sıkı tutuyordu ki ayrılmadım. Çok sıkı tutmasına rağmen dudakları o kadar yumuşaktı ki sanki pamuk gibi.

"S-Serdar dur dinlenmen lazım"
"Leyla dudağım tam 2 gündür sensiz kaldı yapamam benimle kal"
"A-Ama Serdar sağlığın"
"Sen olmadan sağlığımın bir önemi yok"

Bişey söylememe izin vermeden dudaklarıma yine yapıştı.

"Eee evleniyor muyuz?"
"Hani görev bitti mi?"
"Az önce bana görevin önemi yok demiştin"
"Ciddi değildim"
"O zaman ben yine bayılacam"
"Serdar yapma tamam"
"Eee çocuk ne zaman yapıcaz?"
"Bi bismillah daha evlenmedik"
"O zaman bayılacam"
"Serdar!"
"Ne!?"
"Yapma şunu"
"Çocuk yaparsam bunu yapmam"
"Tamam bakarız"
"Oooo hayır demedi hayırlı baba oluyorum lan!"
"Bağırma!"
Serdar'ın ağzını elimle kapattım
"Ben Emir ve Uraz'a bakayım geri döneceğim"
"Tamam ama çabuk ol"
"Timam"