Çemberin Etkisi

32.BÖLÜM

Emir kapıyı açtı ve Elif gelmişti kucağında pusat vardı.

"Hoş geldin çiçeğim"
"Hoş bulduk bak sana kimi getirdim"

Emir gözlerini Pusat'a çevirdiğinde gözleri parlamıştı resmen.

"Baaaa"
"Uy babasının gülü gelmiş hoş gelmiş gel bakalım"

Emir Pusat'ı kucağına aldı ve derin derin öptü Elif içeriye geçti ve uzun uzun Uraz'a baktı Uraz Emir'i izlemeye o kadar dalmıştı ki Elif'i farketmemişti Elif'in konuşmasıyla Elif'i farketti.

"Merhaba Uraz"
"Hoş geldin aşkım"
"Hoş bulduk"

Uraz hala Elif'e aşkım diye sesleniyor bazen Elif'e acıyorum bence Elif herşeyin farkında ama sesini çıkartmıyor.

"Serdar abi"
"Efendim prenses?"
"Efsun ile ilgili bir gelişme var mı?"
"Evet"
"Sahi mi!"
"Evet bulacağız onu merak etme"
"Umarım abim"
"Gel otur yemek yiyoruz"
"Yok size afiyet olsun ben yemeğimi yedim de geldim"
"Gel gel ye boşver"
"Peki.."

Elif Serdar'ın yanına oturdu ve fısıltı ile konuşmaya başladılar.

"Uraz nasıl?"
"İyi sen zaten görüyorsun onu niye bana sordun?"
"Ben Uraz'ı görmüyorum ben Emir ile takıntılı kimseyi umursamayan asosyal bir çocuk görüyorum"
"Hadi ama Elif o seni seviyor"
"Hayır sevmiyor neyse boşver şimdi bu konuları sizin evlilik noldu?"

Serdar bir kaç saniye duraksadı yemeği ile bakıştı.

"Bilmiyorum"
"Noldu niye duraksadın?"
"Yok bişey"

Serdar bana bakmıyordu. Hatta beni umursamıyordu.

"Serdar tuzu uzatır mısın hayatım?"
"Elif ablana tuzu ver"
"Peki abi"

Tuzu Elif verdi Serdar beni umursamıyordu.

"Çayın bitmiş tazeleyeyim mi?"
"Elif söyle ablana gerek yok"
"Gerek yokmuş abla"
"Elif söyle abine ben duyuyorum onu çevirmen olarak seni konuşturmasına gerek yok!"

Sinirlenmiştim masadan kalktım ve odama gittim. Serdar bana durup dururken triplenmişti çok kötü hissediyorum. Yatağımda otururken ağlamaya başladım kafamı yastığa gömdüm ve daha fazla ağlamaya başladım. Bir kaç dakika sonra birileri saçımı okşadı kafamı kaldırmadım Elif'in sesini duydum.

"Abla sorun ne?"

Kafamı kaldırdım Elif yanıma oturdu yüzüme baktı ben sadece ellerime bakıyordum Elif elimi tuttu ve benimle konuşmaya başladı.

"Abla noldu neden ağlıyorsun?"
"Serdar Serdar artık beni sevmiyor"
"Ne? Nerden biliyorsun ki?"
"Baksana beni umursamıyor benimle konuşmuyor bile"
"Yanlış bişey mi yaptın?"
"Bilmiyorum Elif bilmiyorum"

Gözyaşlarım daha çok akmaya başladı Elif bana sarıldı.

"Ağlama abla boşver eminim geri dönecek sadece sinirliydi"
"Sinirli falan değildi sadece artık beni sevmiyor"

Serdar'ın telefonu benim masamdaydı ve çalmaya başladı.

"Aşkım mi kim bu!?"
"Bilmiyorum abla"
"Açmalı mıyım?"
"Hayır bence kendisine sor"
"Peki...."

Telefona dokunmadım ve bir kaç saniye sonra içeriye Serdar girdi.

"Heh telefonum burda"
Benim telefonumu masaya bıraktı ve kendininkini aldı.
"Elif söyle ablana telefonu bulmak için ondan kendimi aradım"
"Bunu neden söyleyeyim?"
"Telefonunu karıştırdığımı falan zannetmesin"
Ne yani aşkım diye kaydettiği kişi ben mıydım?
Serdar odadan çıkmak üzereyken Elif onu durdurdu beni yüzümü saklamıştım yani ağladığımı görmemişti.