A life behind of a bakery~Harry Styles (in Greek)

Chapter no.6

Τι σκεφτομουν για τον Harry; Το παιδι απο τον φουρνο; Οτι ειναι διαφορετικος απο τον Ryan; Πως ειναι διαφορετικος απο ολους τους αλλους; Λαθος. Μεγαλο λαθος. Ο Harry ειναι χειροτερος απο τον Ryan. Ειναι ψευτης. Ενας υποκριτης οπως ολοι. Καθε συναισθημα γλυκο που ειχα μετατρεπεται σε μισος.

Τωρα ο Harry, βασικα ενας εντελως διαφορετικος Harry εχει εμφανιστει μπροστα μου με την Barbara και αλλα τεσσερα αγορια. Ο ενας ηταν ξανθος γαλανοματης, λιγο ψηλος ενας αλλος ειχε καστανα μαλλια με καστανα ματια, λιγο πιο ψηλος απο τον ξανθο, ενας αλλος ηταν καστανος με μπλε ματια, λιγο πιο κοντος απο ολους τους υπολοιπους και αλλος ενας με μαυρα μαλλια και μελι ματια, σε κανονικο υψος. Ηταν ολοι ωραιοι μα ολοι κατι εκρυβαν. Ο ξανθος και ο μαυρομαλλης ηρθαν προς το μερος μας και μας συκωσαν πανω εξαναγκαστικα και αρχισαμε χωρις καμια κουβεντα να περπαταμε. Καμια απο τις δυο μας δεν εκλαιγε. Δεν επρεπε να διξουμε οτι ειμαστε φοβισμενες. Ο Harry με τους υπολοιπους βρισκονταν απο πισω μας και η Barbara μπροστα μας. Περασε μια ωρα και τα ποδια μου αρχισαν να πονανε.

''Μα που παμε επιτελουυυυυς; Κουραστικαα!!!'' Παραπονεθηκα.

Ολοι σταματησαν να βαδιζουν και ο Harry ηρθε μπροστα μου. Ηταν πολυ κοντα το κεφαλι του στο δικο μου, με αποτελεσμα να μπορω να νιωσω την ανασα του στο προσωπο μου. Αρχισα να φοβαμαι πολυ. Αλλα δεν θα εκλαιγα. Δεν θα το εδιχνα.

''Εισαι κουρασμενη, πριγκιπισσα;'' Ειπε με αυτο το σατανικο χαμογελο.

Δεν απαντησα. Με τα δαχτυλα του, ακουμπησε τον λαιμο μου και τυναχτικα για να ξεφυγω απο το αγγιγμα του. Δεν θελω να με ακουμπαει.

''Μην με ακουμπας!'' Ειπα.

''Μικρη. Πρεπει να σου πω κατι που μπορει να σε κανει να νιωσεις καλυτερα. Δεν εχω σκοπο να σε σκοτωσω." Είπε με εναν ψιθυρο λες και ηταν μυστικο.
"Τοτε γιατί το κανεις αυτό;" Ρωταω.
"Γιατί είσαι η εκλεκτή. Ή να το πω καλυτερα. Είσαι δική μου."
Η Abby βρισκόταν δίπλα μου έτοιμη να λυποθυμησει απο το τρέμουλο. Την κοίταξα έντρομη και της επιασα το χερι. Αυτή ανταποκρίθηκε και το κράτησε πιο σφιχτα απο όσο περίμενα. Ο Harry μετακινήθηκε απο μένα και βρέθηκε μπροστά στην κοπελα. H Abby κράτησε το χερι μου πολύ πιο σφιχτά. Φοβάται τον Harry πολύ περισσότερο απο οτι εγώ.

" Τόση ομορφιά πανω σε μια κοπελα."

Είπε ο Harry σε μια παράξενη γλώσσα που απορώ αν την έχω ακούσει ποτε.
H Abby έκλεισε τα ματια της. Δεν άντεχε να τον κοιτάει στα ματια παραπανω. Πήρε το χερι του και αρχισε να ακουμπάει το προσωπο της με τα ακροδαχτυλα του. Ενα ρίγος διαπέρασε το καημενο το κορίτσι. Ενιωσα την αγωνία της και τον τρόμο.
Και τοτε όλα έγιναν πολύ γρήγορα...
Το χερι της Abby αρχισε να χαλαρώνει. H δυναμη που ενιωθα στο χερι μου είχε αρχίσει να εξαφανίζεται σε μικρά χρονικά διαστηματα. Πλεον δεν το ένιωθα καν και πλεον δεν έβλεπα την μικρή μορφή της στο πλάι μου. Άκουσα εναν γδούπο στο πάτωμα και ο ήχος ηταν η αιτία που με έκανε να κοιτάξω κάτω.