İşte final. Multimedya çok uyuyor. Lütfen bakın. bölüm şarkısı : Maroon 5 - She Will Be Loved.
İyi okumalar.
"Odamda günlerdir yalnızım, ziyanı yok dünyada da yıllarca yalnız değil miydim?" — Günceler / Franz Kafka
1 haftadır buradaydık. Uzun yıllar gibi gözüken bir hafta. Yine de sabırla katlanıyordum. Elbette bu sabrımın ödüllendirilecekti. Kalbim bu işkencenin yakında biteceğini ve mutlu olacağımı söylüyordu. Buna inanıyordum. 1 hafta boyunca, psikolojik işkencelere maruz kalmıştım. Bavol ile zina yaptığım gibi saçmalıkları kabul etmem içindi. Kabul etmediğim en sonunda idamıma karar verilmişti. Kabul etseydim, sürgün adasına gönderilecektim. Bavol da aynı işkencelere maruz kalıyordu ama dayanıklıydı. Zaten direk öldürülecekti. Cristalyn sayesinde oğluma tüm hikayeyi anlattığım mektup yazmıştım. Böylece oğlum her şeyi öğrenecekti ve annesinin masumiyetini kanıtlayacaktı. Drakon'ım, annesini ve babasını asla unutmayacaktı. Gözlerimi açtım ve dizlerinde yattığım Bavol'ın yüzünü gördüm. Meleksi yüzü bana gülümsüyordu. Yüzüne dokundum ve yavaşça beni öptü.
Bavol " Uykunda sürekli konuştun. Bu işkencelere o kadar dayanıklı değilsin."
" Ne dedim ? " dedim.
" Beni defalarca sevdiğini söyledin.Oğlumuzun adını bağırdın. Ağladın. Bir an uyumadığını sandım."
" Gerçekten kendimi kaybediyorum. Eskiden böyle değildim."
" Aşkım, her şey bu gece son bulacak."
" Bu gece idam edilmeyeceğiz ! Yarın halkın gözü önünde öldürüleceğiz. Seni balta ile boynunu kesecekler. Benim kraliyet kanımdan dolayı zehir içerecekler. Ne kadar hoş değil mi ? "
" Alania, seni benim dışımda kimse ama kimse öldüremez. Yeminim var. Seni bir tek ben öldürebilirim. "
" Katilimin sen olmanı çok isterim. Böylece huzurlu ölmüş olurum."
" Benim gibi bir adamı sadece ağlatabilirsin. Lanet olsun ki, benim tek zayıf noktam sensin."
" Şeytan'ın göz yaşları."
" Evet, Şeytan'ın göz yaşları sadece onu cehenneminde işkence eden meleği için akar."
" Ben seni bir Şeytan olarak görmüyorum. Sen benim gözümde yeterince sevgiye doyamayan küçük bir çocuktun. Bu yüzden hırçınlık yaptın ve kan döktün. Benimle beraber aç olduğun sevgiye biraz doyabildin."
" Hırçın küçük bir çocuk, öyle mi ? Aslında doğru diyebilirim."
" Oğlumuzun da, hırçın küçük bir çocuk olmaması için onu yeterince sevgiye doyurdum. Keşke daha fazlasına yapabilseydim."
" O, güçlü bir çocuk. Her zaman dikkatli olacak. " dedi ve kapımıza iki asker geldi.
Aslında asker değillerdi. Bir çeşit siyah savaşçı kıyafetleri giyen adamlardı. Önde iki kişi vardı ve ellerinde bir torba vardı. Kapıyı açtılar içeri girmişlerdi. Bavol, hemen ayağa kalkmış ve beni arkasına almıştı. Kılıcı olmasa bile, bizi savunacaktı.
Bavol " Yüzlerinizdeki maskeleri çıkarın. " dedi ve karşımızda Yogov ve Sherman çıktı.
Onları tekrar gördüğüme çok sevinmiştim. Her şeye rağmen, buradaydılar ve bizim yanımızdaydılar. Ah, şu an mutluluktan ağlayabilirdim.
Yogov " Şu elimizdeki torbadan çabuk giyinin. Fazla zamanımız yok."
Sherman " Bavol, istediğin beyaz elbiseyi bulduk."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Karanlığın Öpücüğü ❈
FantasyKaranlığın Seçimi'nin devam hikayesidir. Lütfen, ilk hikayeyi okuyun.