Karanlığın Öpücüğü ❈

Uyku ❈

İşte y.b. Geç yükledim, üzgünüm. Bölüm şarkısıyla iyi okumalar ! :* kısa olduğu için üzgünüm.

"herkes uyusun,
bir seni uyutmam
bir de ben uyumam,
herkes yokken biz oluruz,
biz uyumayalım
göğe bakalım."

[Turgut Uyar]

 

Yemekler yenilmişti ve şimdi dans zamanıydı. Şarkılar söyleniyor, herkes eğleniyordu. Ben ise, oturduğum yerden dayımların masasına bakıyordum çünkü Bavol'ın gözü üzerimdeydi. Beni inceliyordu. Bu incelemeden sıkıldığım için bende dans meydanına çıktım ve kendi çevremde dans etmeye başladım. Uygun adımlar ve uygun zamanda kendi etrafımda dönmeye başladım. Yanıma Symon geldi ve beraber dans etmeye başladık.

Symon " Şu Bavol'ın sana olan bakışlarını beğenmiyorum. Sanki seni her an yatağına atacakmış gibi."

" Yanımda terbiyeli konuş ! Evet, dediğin gibi öyle bakıyor." dedim.

" Dayın umarım onlara bu köyde kalacaklarsa, kuralları öğretir. Yoksa ben pek nazik olmayacağım."

" Symon ! Sevgilim, lütfen sinirlenme. Sen bana ne demiştin ? Alania bir gül ise, arısı sadece Symon'dır. O zaman beni kıskanmana gerek yok."

" Adam hala seni alıcı gözüyle süzerken mi ? Ona burada kalacağı vaat edildi, köyün kızlarının verileceği değil."

" Symon, ben namuslu bir bakire olarak kendimi korurum. Unuttun mu, şu an bacağımda minik bir bıçak var ve bana ters bir hareket yapıldığında kendimi koruyabilirim."

" Şunu bil ki, seni seviyorum ve bir başkasına kaptırınca neler çekeceğimi biliyorum."

" O zaman beni saraya götür. Böylece, buradan kurtuluruz."

" Saray kadar zehirli bir ortam var mı ? Buradayız ve sen yanımdan ayrılmayacaksın."

" Peki, Symon. Yanında ayrılmayacağım." dedim ve dudaklarını öptüm.

Symon'ın yüzünde her zamanki gülümsemesi oluşmuştu. Dudağını öptüğümde, içimdeki sesi bastırmıştım. Bastırmasaydım, bunu yapamazdım. Biz dans ederken yanımıza Yogov geldi. Buz çocuk gülümsedi.

Yogov " Masamıza, liderimiz Alania'yı çağırıyor."

" Herkesi ayağına çağırdığına göre kral olmalı senin liderin." dedim.

" Evet, bir kral. Kraliçesi kayıp olan bir kral."

" Kraliçesi kayıp mı ? "

" Evet, kayıp. Yüzünü göremediği kraliçesi kayıp."

Symon " Bu konuşma saçmalamadan, şu masaya gidelim Lani." dedi ve beraber masaya geldik.

Masanın karşısında dikiliyorduk. Dayım, Bavol ile fısıltılı bir şekilde konuşuyordu. Annem ise, bakışlarında onaylanmayan bir şey vardı. Sonunda bizi gördüler ve konuşmaları kesildi.

Dayım " Alania, Bavol burada kalmak için bir isteği var. Bu istek,  onun kalacağı yerin senin ilgilenmeni istedi. Ben de bunu..."

" Kabul etmediniz, değil mi ? Tanımadığım bir adama hizmet etmem !  " dedim.

" Alania, lütfen kabul etmelisin."

" Hayır, dedim ! "

Bavol " Neden kabul etmiyorsun ki ? Sen benim ihtiyaçlarımı karşılayacaksın, bende sizin köyünüzü koruyacağım. Bunda nasıl bir kötülük görebilirsin ? "