Bu hikayedeki karakterler ve olaylar gerçek olmayıp
Tamamen hayal ürünüdür.
X
En imkansız hayatlar, bilmediğin anlayamadığın hissedemediğin hayattır. Amaçsız bir şekilde kumara yatarsın. Yada bir başkasının kuklası olursun. Onun istediği şekilde oynarsın. Çünkü nereye nasıl varacağını bilemezsin. Başkasının seni yönlendirmesini beklersin ve eğer o yönlendirmezse başboş gibi yaşarsın bir sorumluluğun Bir düzenin olmaz. Bir yapraktan farkın olmaz oradan oraya savrulursun sonra solarsın ve toprağa karışırsın. Kısır döngüdür bu. İnsan bu kısır döngüde amaçsız bir bilinmezliğin içinde yaşar. Ona sabah akşam, akşam sabah olur durur. Uçsuz bucaksız değişmeyen hayatta artık iki seçenekte kalmıştır insan. Ya uçurumdan atlar yada uçurumda oturup kabullenmektir. Bu kadar basitti herşey ama bir o kadar da zor. Hep ikileme de kalır insan. Ve her zaman yanlışı seçer. Sonrada seçtiği başa vurunca suçu kadere atar yada şeytana hangisi işlerine geliyorsa. Bu kibirdir aslında gerçeği kabullenmek yerine inkar etmek yada başka birinin üstüne atmak insan oğlunun bir parçasıdır. Belkide bu yüzden saf temiz yağmur altında masumculuk oynar bilinmez.
Geçmişten kesit..
Hafızamda eksik 4 yıl öncesi nasılda aklımdan çıkar diye gözlerimi sım sıkı kapatmış hafızamı yokluyordum. Oldukça güçlü bir hafızam vardı. olaylar arasındaki bağlantıda biribirine kolaylıkla zincirleyebilen yada çözebilen mükemmel bir hafıza. Bir dedektiften de öte bir gizem avcı durumda ani hafızamı yoklar bir çıkış yolu bulabilirdim. Ama 4 yıl öncesi hariç. unutmuştum o yılı hatırlamıyordum çocukluğumu ergenlik yılları lise yılları herşey hafızamdaydı elbette ama sonrası... Sonrası yoktu. Düşünüyordum.belkide bir çıkış yolu bulabilirdim. Hatta o çıkış yolu o yüzüktü. Bilmiyorum. Ama bana birşeyler hatırlatıyor. O yüzük daha öncede elime geçmişti sanki. elbette bunu hissediyordum. Hislerim de hafızam kadar kuvvetliydi. Ve beni asla yarı yolda bırakmazdı. Ama şimdi bunu ne kadar düşünsem bulamazdım. Tabi başka ipuçlar da vardı özel yaptırılmış bir bağlılık yüzüğü de olabilirdi. Öyle görünüyordu. Çünkü bu yüzük başka hiçbir yerde bulunamazdı kolay kolay.
Daha fazla böyle duramazdım. O organ mafyasından öyle yada böyle o yüzüğü almalıydım. Nasıl alıncağını biliyordum. Ama doğru zamanı beklemek zorundaydım. O zamanda belkide hem başka gerçeklerde ortaya çıkardı
Hafızalarda unutulan bir gece. Bir gece herşey unutulabilirmi. Unutulabilirmiş. Unutmuştum. unutmama sebep olan kötü bir kabus görmüştüm çünkü. Belkide hiç hatırlamayacağım bir kabus.
Gözlerimi açtığımda kendimi yerde soğuk bir zeminde bulmuştum. O soğuk zeminde yüzümde ıslaklıklarla kalmıştım. Etraf karanlıktı yada ben hala kendimde değildim bilmiyorum. Buraya nasıl geldim aklım karmakarışıktı. Olanları anlayabilsem kendimi bu durumdan nasıl kurtarabileceğimi bilirdim ama yerimden kalkacak takatte bile değildim. Yavaşça yerimden doğrulmaya çalıştım ama o kadar güçsüzdüm ve kendimde o kadar değildim ki yüzümdeki ıslaklıkları su değilde kan olduğunu daha sonraları anladım.
Daha fazla dayanamıyordum açılan gözlerim tekrar birbirlerine kenetleniyordu. Kendini karanlığa bırakıyordu. Direniyordum ama olmuyordu. Sonunda vazgeçtim ve gözlerim bidaha ki seferde açılırmı açılmazmı bilmeden karanlığın kollarına bıraktım.
Belkide sonsuza kadar bu karanlık birlikte yaşayacaktım. Oysa karanlıktan hiç hazzetmezdim. Güvenmezdim karanlığa. Düşman sayardım. Herkesin hiçe saydığı gibi karanlığın içinde ordan oraya savrulan bir yaprakla aynı kaderi yaşamak istemezdim.Ama insan alışıyor sonradan. Buda en acı olanıydı. Nefes alınmayacak kadar zor bir dünyada karanlıkta kalınmayacak kadar da imkansızdı herşey. Zamanla ya sen onun yada o senin için koparılmaz bir parçan haline geliyordu. Ama bu sefer farklıydı. İnsan ne kadar sorumluluk ağırlık yüklerse yüklesin karanlık onun için en güvenli yeriydi çünkü. Uyanmak istemedim ben o karanlıktan.keşke gözümü açmasaydım. Karanlığımdan kopmasaydım açmasaydım gözlerimi Belkide hiç birşey bu kadar farklı olmuyacaktı. Pişmanlık bir avuç geçmişi unutmak demekti benim için. Benimde herkes gibi ödediğim bedelimdi belki.
