shipwreck

Luuk

Twee dagen later is het zover! Mijn neefje Luuk komt langs. Ik sta op het station op hem te wachten. Ik zie een jongen met zwart haar en bruine ogen. Ik geef het toe, mijn neefje is best knap. In tegenstelling tot ik. Mijn lichtrode haar is dof en mijn blauwe ogen zijn best mooi, maar niet super aantrekkelijk. Ik zwaai naar hem en hij zwaait terug. We lopen naar elkaar toe en omhelzen elkaar.'Hoe gaat het met jou, Luuk? We hebben elkaar al zo lang niet meer gezien.' vraag ik hem als we elkaar loslaten. Hij antwoordt:'prima. En je hoeft je geen zorgen te maken over mijn verblijfplaats. Ik heb een kamer bij het college in de buurt gehuurd. Aan de Sea laan nummer 44. We rijden op Toms geleende motor naar de Sea laan 44. ' Kom morgen maar naar het college.'  Hij knikt. Als ik hem heb afgezet rijd ik naar school. Ik zet de motor op slot en loop naar binnen. Ik zie Tom staan met zijn vrienden. Als ik aankom lopen, vraag ik aan Tom:' Hey, hoe gaat het?''Hij antwoordt:' Met mij gaat het prima. Maar kunnen we even onder vier ogen praten?' Ik knik en we lopen naar en boom. We gaan eronder zitten, in de schaduw.' Lil.' zegt Tom.' Katie heeft me alles verteld over de schipbreukeling, Jason, en ik wil dat wij samen hem gaan opzoeken. We moeten zijn verhaal nog een keer horen.'' Da's een goed idee Tom. Maar Jack, Pim, Bram, Anna en Liz mogen het echt niet weten.' Hij knikte begripvol. Als we opstaan, drukt hij zijn lippen op de mijne.' We gaan vanmiddag.' zegt hij nog voordat hij weer naar zijn vrienden loopt. Ik ga naar mijn kamer om wat te lezen. Ik pak een boek. Het heet de Schaduw. Het gaat over een tweeling die een wereld moet redden. Uiteindelijk verjaagt het meisje de schaduw, maar de krachten van de schaduw gaan over op haar tweelingbroer. Het deed me echt denken aan het verhaal van Jason. Ik kijk op de klok. Chips! Het is al half twee! Ik ren snel mijn kamer uit, naar Toms kamer. Het boek neem ik voor de zekerheid mee. Ik loop door de gangen. Ik zie Tom en hij wenkt me. Ik loop naar hem toe en omhels hem. We lopen samen, hand in hand, naar het ziekenhuis. We vragen aan de balie of Jason er nog ligt en ze wijst ons naar zijn kamer. We kloppen aan en Jason doet open. Als hij mij ziet staan, verschijnt er een lach op zijn gezicht. Die gaat weer weg als hij Tom ziet. 'Wat doen jullie hier?' vraagt hij. Ik hoor achterdocht in zijn stem. Ik heb geen zin om hem te vertellen dat Tom mijn vriendje is. Ben ik toch iets voor Jason gaan voelen? Maar ik weet dat ik moet vertellen dat Tom mijn vriendje is.' We zijn gekomen omdat we meer over je tweelingzus Bo te weten willen komen en we willen weten of jullie herenigd willen worden. oh ja, deze jongen is mijn vriendje, Tom. ' Ik kreeg het nauwelijks over mijn lippen. Ik weet het nu 100 procent zeker. Ik geef om Jason. Meer dan geven. Ik hou van hem.

(hey lezers. Ik moet heel even gaan promoten. ik had het eigenlijk al veel eerder moeten doen, maar oke. Als eerste wil ik zeggen dat dit boek een vervolg is van UnixcornxLoverx 's boek De Schaduw van de Witte Wereld. Lees die ook. Dan wil ik xLovatic_1Direction promoten. Ze schrijft Een vervolg over Bo. Lees die dus ook. Dat was alles. XXX Eline)