Gerçeklik Algısını Kaybederken

5

-04/05/2019

"Nabzı dünden beri yavas atıyor, yanından ayrılmaya korkar olduk"

"Dün bana verdiğin sakinleştiriciydi değil mi hemşire?"

"Evet.. evet emindim çünkü başka veremeyiz"

"O zaman neden ondan sonra yavaşladı! Git siktiğimin sakinleştiricisini konrtol et!"

Doktor, hemşireye bağırdıktan sonra hemşire hızla gitmişti konrtol ettirmeye. Doktorun böyle yükselmesinin sebebi kızı kaybetmek istememesiydi yoksa ona verdiği sözü tutamazdı. Her zaman yaptığı gibi, elinden gelen tek şey olarak; ıris'in elini tuttu.

"Seni tekrar aramıza katacağım.. ama sen bu şekildeyken yapamam. Lütfen bize geri gelmen için çabala"

Odaya dalan hemşire ile konusması yarıda kesilirken sorar gözlerle baktı. Hemşire iğnedeki dozun yüksek olduğunu söylediğinde doktor delirmişçesine ayağa kalktı ve ağzına ne geldiyse söyleme başladı.

Hemşireyi odadan kovduktan sonra derin bir nefes vererek yavaşça kızın yanına oturup çaresiz gözlerle ona baktı.

***

Sanki zihnimin derinliklerinde biri benimle konusuyordu, onun uzaktan da olsa yankılanan sesini duyuyordum. Ona sesleniyorum tüm gücümle ama asla yanıt alamıyor sadece onun konuşmasını duyuyordum. Etrafım karanlıklarda çevriliyken çöküp ağlamaya başlıyorum.

Etraf aydınlanmaya başladıkça başımdaki ses netleşiyordu, uyan diye yalvarışlarını duyarken birden gözlerimi açtım. Nefes nefese korkak gözlerle etrafa bakındığımda "uyandı!" Diyen lukanın sesini duyduğumda direkt ona baktım. Bana konuşan o muydu? O olabilirdi.

Sakinleşirken titrek bir nefes vererek luka'nın gözlerine baktım.

"Luka.."

"Burdayım güzelim merak etme, korkma burdayım ben"

Elimi sıkıca kavradığında güven alarak sıkıca tuttum.

"Bana ne oldu.. hiç bişey hatırlamıyorum"

"Bayıldın, ne oldu anlamadım fakat birden kollarıma yığıldın sahildeyken. Seni tutup nasıl birden hastaneye getirdim bilmiyorum. Herşey bir anda gelişti hatta şansım yaver gitmişti ki beni yol üstünde arkadaşım James gördü ve arabasına aldı, o şekilde de hastaneye getirdim"

Herşeyi öğrendiğimde yavas yavas aklıma dank etmişti neler olduğu ve Luka ile neler yaşadığımız da. Bu aklıma geldiğinde kıpkırmızı kesilirken ellerimle yüzümü kapattım.

"Aman tanrım.."

"Iris? Ne oldu? İyi misin? Bak doktor çağırayım mı?"

"Hayır hayır aklıma bişey geldi sadece"

Onunda aklına gelmiş olacaktı ki gülüşünü işitmiştim. Gülme anlamında ona vurdum ayağımla yavasça ama o daha çok gülüyordu.

"Neye gülüyorsun!?"

"Hiç! Hiç"

Göz devirdim o sırada içeri tanımadığım bir genç girmişti. Luka "James" diyerek ayaklandığında, hastaneye yetiştirmesin de yardım eden kişi olduğunu anlamıştım. Çekingence el salladım.

"Ooo yenge iyi olmussun bakıyorum? Yüzün bembeyaz kesmişti"

Yenge dediğinde direkt lukaya baktım o da omzuna vurmuştu james'in.

"Ağzını keserim senin uyarmadım mı ben seni?"

"Hemen kızıyorsun! Bilmiyoruz sank-"

Lafının yarıda kesilmesinin sebebi Luka ağzını kapatıyor olmasıydı.