Bölüm : 45 - Final Part | II

10.7K 538 168
                                    

Oy verdiyseniz 🌟 okumaya geçebilirsiniz 🌛

•°•

🎲

°•°

Aynanın karşısında çarpıcı makyajımın son dokunuşlarını yapıyordum.

Gün içerisinde ardı ardına gerçekleşen manidar konuşmalardan sonra yukarıya çıktığımda kendimi direkt olarak banyoya atmış ve rahatlatıcı sıcak bir duş almıştım.

Çıktığım gibi önce saçımı ve makyajımı yapmış, sonra da bu gece için aldığım elbiseyi giymiştim.

Alparslan'a ayrıldıktan sonra her zaman alışveriş yaptığım modaevine gitmiş, bu gece için özel bir elbise satın alıp öyle eve gelmiştim, bu yüzden hazırlıklıydım.

Üzerimde şarap renginde, üst kısmı korse gibi bedenimi saran, ip askılı mini boy bir elbise vardı. Saçlarıma dokunmadan sadece buklelerini belirginleştirmiş olsam da makyajda biraz abartıya kaçmıştım ve nihayetinde mükemmel görünüyordum.

Elbisemle aynı tonda olan rujumu dikkatli bir şekilde tazelerken odamın kapısı usulca aralandı ve içeriye dalgın hâlde bir adet Seyyid Han Cihanşah girdi

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


Elbisemle aynı tonda olan rujumu dikkatli bir şekilde tazelerken odamın kapısı usulca aralandı ve içeriye dalgın hâlde bir adet Seyyid Han Cihanşah girdi.

Beni burada görmeyi beklemiyor olacak ki bir müddet eli kapının kolunda girişte dikildi. "Ben burada olduğunu bilmiyordum," diye mırıldanarak açıklamaya çalıştığında samimiydi.

Burada olduğumu bilseydi eğer odama gelmezdi, bundan adım gibi emindim. Hele de aşağıda söylediklerinden sonra asla.

Bakışları üzerimde gezindikçe gezindi, nihayetinde sesli bir şekilde yutkunduğunda tamamen içeriye girdi, kapıyı kapattı ve dik dik yüzüme baktı.

"Bu ne hâl Meryem?" diye sorduğunda sesi dehşet vericiydi. Sanki ben çırılçıplak bir şekilde duruyormuşum karşısında, o moda girmişti.

"Ne varmış halimde?" dedim bilmemezliğe yatıp, rujumu bıraktığım gibi ayaklanırken.

"Sıkıntı da orada hiçbir şey yok!"

Gözlerimi devirdim. Ayağa kalktığımda bu sefer de bacaklarıma baktı haddinden fazla. Eh baktıkça çakır gözlerinin rengi değişti, alıp verdiği soluklar hızlandı.

ALABORA | Şah & Mat ✔Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin