Yükseliş

Aleda'm ll

Burukça güldüm . Bana ne mi yaşattılar ? Sorun da o ya bana hiç bir şey yaşatmadılar . Ben babamdan sevgi dilendim, Babam bana nefret verdi. Ben annemden sevgi dilendim, babam tarafından bacakları felç kalınca yataklara düştü benim gece yatağımda uyurken bile saçımı okşayanım olmadı ki . Şimdi düşünüyorum da bana ne yaşattılar.

"Ha sen dövmeyi diyorsun, önemsiz bir dövme ya ergenlik işte .."

Bakışları öyle bir gözlerime kitlenmişti ki ilk kez bakışlarımı kaçırmak zorunda kaldım . Korktum çünkü...

İçimi okuyabilirmiş gibi bakıyordu .ya anlarsa diye korktum. Ya bana acırsa ?
Ya o da beni sevmeyip ortada bırakırsa ? Benim sevilmeye layık biri olmadığımı anlarsa .

"Lavin gözlerime bak." Bana nadiren ismimle seslenirdi ve şuan o kadar sakin konuşuyordu ki.. bakışlarımı tekrar gözlerine kaldırdım. Gördü. Her ne gördüyse buruk bakışlarım da onun da mavilikleri dalgalandı .

"Anlat bana güzelim . Anlat ki , yaranı sarayım . Anlat ki ,o yaraları ben sırtlanayım . Birlikte omuzlayalım acılarımızı birlikte geçirebilelim." Onun da yarası vardı belki anlardı beni anlamaz mıydı? Babam hapisten çıkmıştı peki korur muydu beni?

Kokusuna evim dediğim adam bırakır mıydı beni ?

Anlatmak istedim ilk kez tek yaşamak istemedim . İlk kez derdimi anlasınlar istedim . Neden birine temas ederken, arkadaşlarımın bile bana sarılırken neden duraksadığımı ,anlasınlar istedim. Peki Aybars anlar mıydı beni ?

Anlar dedi iç sesim sonra devam etti.

O gelip ağlarken sarılmıştı sana hatırlasana ' geçer ' demişti belki geçirir bizim yaralarımızı..

Bu kez anlatmaya karar verdim. O Aybarstı anlardı beni, sarılırdı belki de..

" Ben.. şey.. " duraksayıp derin bir nefes alıp toparladım kendimi .

"Ben Babam tarafından hiç sevilmedim. Nasıl anlatılır, Bilmiyorum ama .. Babam annemle hırs yüzünden evlenmiş. Sevdiği kadın başkasıyla evlenince Babam da annemle evlenirse kıskanır geri döner sanmış.." alaycı bir gülüş yer aldı dudaklarımda ." Mantığa bakar mısın . Ama annem çok sevmiş babamı.. bunu öğrenince yıkıldı tabi . Bende onları kavga ederken duymuştum ama anlamamıştım çok küçüktüm. Tek bildiğim babamın bizi sevmediği olmuştu .." korkuyla bakışlarımı tekrar gözlerine çevirdim. ama acır gibi değildi bakışları, şefkat dolu bakıyordu .

Devam etmemi belirten cinsten yerinde kıpırdayınca ben de devam ettim.

"Babam sevmediği bir kadını kullanmış, bir de üstüne çocuğu olunca daha da sinirlenmiş. Beni zerre sevmezdi her gece dayak yerdim Babamdan ... dışarı çıkmak isterdim mesela , ama Babam gelir kızar döverek eve sokardı . Çok ağlamıştım dışarda oyun oynamak için... annem babam beni döverken ağlamalarımı duyarmış ama yerinden kalkamadığı için daha beter ağlarmış ..." acı dolu gülüş oluştu dudağım da.

" biliyor musun ağlayamazdım bile. Babam sesimi bile duyunca daha da fazla sinirlenirdi.. ağlamak yok diye tembihlerdim kendimi. Kaç gece babamın nefretinden aç yattım hatırlamıyorum... annemin öldüğünü bile anlayamadım ben... annem ya o benim.. ilk kez huzurlu uyuyor diye ellemedim bile vücuduna..." sol gözümden usulca bir yaş süzüldü.. silmek için elimi kaldırıyordum ki, aybars benden önce uzanıp yanağımdan akan yaşı sildi.

Daha da dibime gelmek için sandalyemi tek eliyle kendine çekti. Diğer eli hala bacağımı okşuyordu . Ama ben durmadım, ilk kez bunları dile getirdiğimden dolayı galiba durmak istemedim.

"Anneannem varmış benim . Annem ölünce öğrendim. çok saçma bunca yıl sahipsiz biri gibi hissetmiştik neden bir gün ziyarete gelmediler ki. O gelip götürdü beni o cehennemden. Anneme bakmaya gelen bir doktor bedenimde ki yaraları görünce babamı şikayet etmişti.." derin bir nefes alıp göz yaşlarımın akmalarına izin verdim. yıllar sonra belki ilk kez birinin karşısında bu kadar savunmasızdım .

"Babam bir kaç yıl hapis yatıp çıktıktan sonra, sevdiği kadının öldüğünü öğrendi. Çıldırdı tabi doktoru değil de beni suçlu buldu . Kaç gün anneannemi tehdit etti, kaç okul çıkışı tutup beni dövmüştü. Sonra Anneannem dayanamayıp yine şikayet etti bu sefer çok uzun yıl hapis cezası aldı. Hapisteyken bile sürekli arayıp tehdit ederdi .şimdi çıkmış tekrardan bulur illa be-" sözümü bitirmeme izin vermeyen aybarsın dudaklarımın üzerine kapadığı dudakları oldu. Bir kaç dakika öylece durduk benim gözyaşlarım dudaklarımızın arasından öylece akıp giderken ikimizin de gözleri kapalı duruyorduk . Yavaşça geri çekildi öpüşmemiştik ama, nefes nefese kalmıştık. Dudaklarımdan ayrılmasıyla gözlerimi açtım .

"Özür dilerim , özür dilerim , özür dilerim. Bunları sana anlattırmamalıydım... özür dilerim güzelim . " kendi kendine tekrar ediyor gibiydi . Ama ben anlatmakta korksam da, ilk kez üzerimden bir yük kalktığını hissettim .

Bu sefer ben dudaklarına ,Dudağımı bastırdım sadece öpüp geri çekildim . İlk birbirimizi öpmemize bakın buna bile şuan şaşırmıyorum.  Gülümseyerek ,

" Sorun değil aybars rahatlamış gibiyim... benim yüklerim için... omuzların da yer var mı?" Çocukça sorduğum soruya hiç düşünmeden cevap verdi .

"Her zaman , sen yeter ki gül ben hepsini sırtlarım gerekirse " yaklaşıp üst Dudağımı ağzına alıp emdi ben de ona karşılık verdim . Şefkatle öptü dudaklarımı. Yavaşça geri çekilip alnını alnıma bastırdı . Önüme gelen bir tutam saçımı kulağımın arkasına sıkıştırdı.

"Benim güzel Aleda'm "

Kaçmamıştı . Ben seni böyle sevemem dememişti .beni bırakıp gitmemişti. Hatta yaralarımı sarmak istemişti . Ben gerçekten sevilmeyecek biri değil miydim ? Beni de seven olur muydu ? Asıl soru ise;

Aybars beni bu denli Sever miydi?

◇◇◇

Bölümün devamı geldiii!

Devamında ki sahneler daha güzeldi, bir kaç gün sonra atıcaktım ama dayanamadım . İyi okumalarr 🖐

Oy verir misinizzz🙏🎀💐💌