Askeri psikolog olan Lavin Aleda ve Vatanına aşık Aybars Atakul ikisi de birbirine zıt olmalarına rağmen birbirine çekilen ruhları.
~~
"Atakul Vatanından başka bir şeyi sevmez misin sen !?"
Yavaşça bana doğru döndü yüzünde anlam veremediğim bir d...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İyi okumalaarr
Sen ol da ister yâr ol, İster yara; lütfun da başım üstüne, kahrında.
-Şems-i Tebrizi
"Baba?" Donup kalmıştım sanki hiç bir şekilde tepki veremiyordum. Kaçmalı mıydım? Ya da bağırmalı mıydım?
Bana doğru bir kaç adım atarken yerimden bir adım bile gerileyemedim sadece donmuş bir şekilde öylece bakıyordum. Saçlarına tek tük aklar düşmüştü, ama hala o dimdik duruşundan taviz vermiyordu. Aynı duygusuz tebessüm aynı vicdandan yoksun bakışları yerli yerindeydi.
Kendimde nefret ettiğim o duygu belirdi içimde .
Umut.
Özür diler mi acaba . Dilese kesinlikle biraz burun kıvırsam da affederdim . Babamdı o benim sevgisini hiç tadamadığım babamdı . Ama şunu da unutuyordum ;
O Yusuf Aledaydı.
Zerre vicdan duygusu taşımayan . Pislik bir adam olarak tanınırdı . Kendime lanet ederken gözlerimin dolduğunu hissettim. Yüzüme düşen bir yağmur damlası süzüldü yanağımdan göz yaşım yerine .
Aramızda üç adımlık mesafe kalırken durdu yüzüme dikkatlice baktı .
" Vay vay vay ... pek sevgili kızım Lavin" durup cıkladı ağzının içinden
" insan yıllardır görmediği babasına böyle mi yapar . yok mu bir sarılma? "
Başımı umutsuzca iki yana salladım aptallık bendeydi kimden değişmesini bekliyorsun ki .
" Hala aynısın Yusuf Aleda hiç değişmiyorsun" ona ismiyle hitap etmeme kaşlarını çattı o da farkındaydı artık beni o iğrenç sözleriyle yakamayacağını ama ifadesiz dursam da, içimde hala alevler bırakmayı başarıyordu .
" Aa insan babasına ismiyle seslenir mi Lavin çok ayıp " daha fazla tahammül edecek cesaretim de kalmamıştı arkamı dönüp tam ilerliycekken kolumu saran eli engel oldu .
" Nereye Kızım babanın söyliyceklerini dinlemeden gitmek var mı öyle"
" Canımı artık yakamazsın bunu sen de biliyorsun şimdi geldiğin yere geri dön Yusuf Aleda "
Kolumu hızla kendime çekip tekrar ilerliyecekken ,
" Pek sevdiğin annen de seni benim ellerime bırakıp giderken böyle mi gitti" adımlarım olduğu yere çakılırken yumruklarımı bütün gücümle sıktım annem onun yüzünden ölmüşken o ne söylüyordu böyle?
