Rosey - een FM story

10

Een kwartier later kwamen we aan bij de Ponti. Ik til Lindsay op uit de auto en loop Eva en Wolfs achterna naar binnen.
'Papa is gemeen,' zegt Lindsay zacht. Ik glimlach.
'Dat klopt,' zegt Eva zacht die naast mij komt staan en slaat een arm om mij heen. Lindsay glimlacht naar Eva. Met z'n vieren gaan we op de bank zitten. Lindsay gaat dicht tegen mij aan liggen. Ze is bang. Ik zie dat Eva haar blik afwend en ik pak haar hand vast en geef er een zacht kneepje in.
'Ze moet nog wennen. Ze gaat je lief vinden, echt,' zeg ik zacht en Eva kijkt op met tranen in haar ogen.
'Echt?' vraagt ze zacht.
'Ja, echt. Geloof me, alsjeblieft,' zeg ik en Eva knikt. Dan loopt ze naar de keuken en pakt 2 glazen chocomel, een kop koffie en een beker met limonade. Ze geeft één van de glazen chocomel aan mij en de kop koffie aan Wolfs. De beker limonade zet ze op het tafeltje voor ons neer, omdat Lindsay in slaap is gevallen. Ik geef Lindsay een kus op haar haren, waardoor ze wakker schrikt en begint te huilen.
'Sst... Niet huilen, alsjeblieft,' smeek ik en ik zet het glas met chocomel op het tafeltje voor ons neer en daarna sla ik mijn armen om mijn zusje heen.
'Papa... Slaan...' zegt ze snikkend. Ik zie dat Eva schrikt en een hand voor haar mond slaat. Dan staat Eva op van de bank en loopt naar boven.
'Blijf even beneden, goed? Ik moet Eva troosten,' zeg ik en Lindsay knikt. Ze begrijpt het, gelukkig. Ik sta op van de bank en geef Lindsay nog een knuffel en dan loop ik naar boven. Nog één keer kijk ik om en zie dat Lindsay in het hoekje van de bank gaat liggen. Ik zucht en loop naar boven. Ik hoor uit één van de kamers een zacht gesnik en klop zachtjes op die deur. Als ik geen antwoord krijg open ik de deur toch en zie Eva snikkend tegen de rand van haar bed zitten. Ik loop naar haar toe en ga naast haar op de grond zitten en sla mijn arm om haar heen. Eva legt haar hoofd op mijn schouder en ik leg mijn hoofd op haar hoofd. Zo blijven we een poosje zwijgend zitten.