Mokita

Maviler

𝘉𝘪𝘳 𝘨𝘶̈𝘯 "𝘖 𝘴𝘦𝘯𝘪 𝘤̧𝘰𝘬 𝘶̈𝘻𝘮𝘶̈𝘴̧𝘵𝘶̈ 𝘴ı𝘳𝘢 𝘴𝘦𝘯𝘥𝘦."𝘥𝘦𝘴𝘦𝘭𝘦𝘳 𝘣𝘦𝘯 𝘰 𝘨𝘶̈𝘯𝘥𝘦 𝘬ı𝘺𝘢𝘮𝘢𝘮 𝘴𝘢𝘯𝘢.

-𝘔𝘶̈𝘴𝘭𝘶̈𝘮 𝘉𝘢𝘣𝘢

***

Dans bittiğinde Barlas'tan ayrılıp yerime doğru ilerleyecektim ki kolumu sıkıca tutan el ile adımlarım olduğu yere çakıldı.

O kişinin Barlas olduğu sanıp rahat bir tavırla ona doğru döndüğümde nefesim kesildi.

Gözlerim sonuna kadar açılmış bir şekilde karşımdaki yeşillere bakarken gözlerimi tıpkı o zamanlar yaptığım gibi kaçırmak istedim,görmek istemedim.

Barlas neden hala gelmemişti?Çok uzun sürdü?

Oysaki bir dakika bile geçmemişti.

Arkamda bir anda hissettiğim bedene karşılık olarak önümdeki beden de kaybolmuştu.Barlas adamı çekip itmişti.Adamla konuştuklarını gördüm.Duyamadım.Kulağımdaki cihazdan "Görev iptal" seslerini duydum.Hareket edemedim.

Titremeye başladığımı hissettim.Gözlerim kararıyordu.Hemen çıkışa doğru ilerledim,nefes almam lazımdı.Arkamdan seslendiğini duydum.Adımlarım hızlandı.En sonunda kendimi dışarı attığımda boğazımın yandığını hissettim.Gözlerim doluyordu.Nefes alamıyordum.

Etrafımda sakinleşmek adına bir tur atarken ellerim saçlarıma gitmişti.

Aklıma o 8 ay geldiğinde gözlerimi kapattım.

O adamın ellerinin bana değdiğini hatırladım yere çöktüm.

O sırada arkamdan belime sarılan eller tarafından ayağa kaldırıldım.Bu ağır erkek kokusunun Barlas'tan başkasına ait olmadığını bildiğim için ona doğru döndüm.Gözlerinde daha önce görmediğim bir duygu seçtim.

𝐄𝐧𝐝𝐢𝐬̧𝐞?

"Ne diye koşuyorsun?Kimdi o adam."Gözlerim dolmaya başladığında sol gözümden yaş aktığını hissettim.Gözlerimi ondan çekerek kafamı önüme eğdiğimde elleri yüzümü kavrayarak kafamı kaldırdı.

"Hadi söyle güzelim.Kimdi o adam.Hadi söyle."Kafamı iki yana salladığımda hıçkırarak ağlamaya başlamıştım."İlay,söyle hadi.Söyleki bir şey yapabileyim."

"8 ayımın katili o."Dedim incecik çıkan sesimle.Ağlamam daha fazla arttı.

"8 ay?"Bir kaç saniyeliğine arkamdaki duvara odaklandı.Ardından yüzü gerildi ve yavaşça bana döndü.

"Onun elleri kirli.Beni de kirletti."Cümlemi bitirir bitirmez sardı kollarıyla beni.Ona sıkıca sarılırken ağlamam şiddetlenmişti.Bir eli belimi sıkıca sararken diğeri saçlarıma gitti.Okşadı saçlarımı rahatlatmak ister gibi.

Ağlamam bir süre sonra iç çekişlere dönüşmüştü.Beni kucağına aldığında tek yapabildiğim ellerimi ensesinde birleştirerek yüzümü boynuna gömmek oldu.Kokusu rahatlatıyordu.Mayıştıryordu.Beni otoparka götürdüğünde Albay ve Aras'ın bulunduğu araca götürdü.Arka kapıyı açıp beni oturttuğunda Albay'a baktı.Albay kafasıyla onu onayladığında gözlerini bana çevirdi.Ardından arabanın kapısını kapatıp otoparktan çıktı.

***

Askeriyeye gelmiştik.Görev iptal edilmişti.Albay o kişiyi ve bana yaptıklarını bildiği için görevi iptal etmişti.

Şuan ise aynanın karşısında yaklaşık 20 dakikadır kendimi süzüyordum.Beremden postallarıma kadar.Her bir çehremi dikkatle süzüyordum.

Kafamda mavi berem.Üstümde uğruna ölebileceğim üniformam.Belimde palaskam.Palaskama tutturduğum silahım ve kasaturam.Postallarım.

Bir süre daha kendimi inceledikten sonra kapı çaldı.Vakit gelmişti.Görev talimatlarını konuşma vakti.

Odamdan çıkıp toplantı odasına girdiğimde buradaki herkesin o gün beni gördüğünü biliyordum.Postallarımdan çıkan,terapiden farkı olmayan ses ile birlikte yerime geçtim.Uzun bir süre görev talimatlarını okuyup yorumladık.Değişiklikler yaptık.Toplantı bittiğinde herkes ayrı bir yere dağılmıştı.Ben ise temiz hava almayı tercih ettiğim için dışarı çıktım.Postallarımın sesinin yerine daha güçlü adımlar aldığında arkamı döndüm.

Barlas mavilerini bana dikmiş hızlı adımlarla bana doğru geliyordu.Yanıma yaklaştığında ne olduğunu soracaktım ki.Kolumdan tutup beni yanımızdaki temizlik odasına soktu.Arkamdan o da girince kapıyı kapatıp kilitledi.Ardından bana doğru dönüp yüzünü eğdi.

"Konuşacağız."