Kalbi temiz bir kızın. O gün kızın hayatı değişti, bir çocuk ile tanıştı mutlu olmaya başlamıştı , bembeyaz bir kalbi olmuştu. Ama zamanla herşey değişmeye başladı....
Maçın birinci ve ikinci çeyreğine yetişemeyeceğiz gibi görünüyordu. Sonunda maça gelebildik. İlk 2 çeyrekte biz öndeyiz gibiydi.
Maçı izlerken bir şey fark ettim. Bu çocuk revirdeki çocuk değil mi onun bu maçta ne işi var. O basketbol mu oynuyor , özellikle bizim okulun takımında , çok iyi oynuyor, çok hızlı...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Maç çok iyi ilerliyordu tabi bu çocuk beni görene kadar. Maçta hazır bir şekilde bekliyordu. Tribünlere bakarken beni gördü. Şaşkın bir halde bana baktı. Bu salak niye bana bakıyor! Dikkati dağılmış gibi görünüyordu. Tam dikkatini geri almışken takım arkadaşı buna pas attı bizim aptalda yüzüne 2. topu yedi. Herkes şok içindeydi. Hemen oyuncu değişikliği yaptılar. Hoca, Emire bağırıyordu. Emir bir anda beni işaret etti. Herkes bana baktı , bu çocuk manyak mı! Ne yaptığını sanıyor! Beni çağırdılar ben korkmuş bir halde bakıyordum.
Hoca "Kızım revir sorumlusunun sen olduğunu söyledi şu çocuğa bir bak." Şükür beni bu yüzden çağırmışlar, ilk yardım çantasını aldım geldim. Emir beni hemen kolumdan çekip kenara götürdü. Bana bağırarak : "Ne dikkatimi dağıtıyorsun salak!" Sinirlendim "Asıl salak sensin ,niye bana bakıyorsun! Sadece ben değil maçına odaklanman gerekirken niye tribünlere bakıyorsun!" Sinirimden çantayı alıp arkadaşlarımın yanına geri gidecektim. Tam giderken kolumdan tutup oturttu. "Ne var be?!"kaşlarımı çatarak baktım Gamsız bir bakışla kıkırdayarak güldü: "Sadece konuşmak için çağırmadım, sorumlu sen değil misin zaten bi kontrol et."dedi.
Kontrol yaptım hiç sorun yok gibi görünüyordu bir buz tutsun yeterli gibiydi. Sanki bir şey demek istiyormuş gibi bakıyordu pek anlamadım ama. En sonunda konuştu: "Yağmur, benle konuşurken nasıl bu kadar rahat bir şekilde konuşuyorsun." Bir an şaşırdım: "Nee." Emir telaşlanmaya başladı: "Dur! Dur! Yanlış anlama şey demek istedim... Sempatik konuşuyorsun, kötü bir şey demek istemedim yani." Kahkaha atmaya başladım: "Hahahahah .Evet biraz sempatik biriyim herkes böyle söyler. Emir gülümseyerek bakıyordu bir yandan da sırıtarak bakıyordu. Dediki
"Ne kadar tatlısın ve iyi bir arkadaşsın cana yakınsın. Senle. konuşmak çok eğlenceli. Senle iyiki arkadaşım. Hep yardımcı oluyorsun."
İkinizde susup kaldık ardından eline buzu verdim vedalaşıp gittim. Giderken gülümseyerek gidiyordum . Niye böyle dedi ki. Kafamda merak konusu vardı. Neden dedi. Dalga geçmek için mi öyle dedi , yoksa gerçekten öyle mi? Bu çocuk gerçekten aptal dedim içimden kıs kıs gülerek gittim.
