<< UNicode >>
Jaem^^
ချန်းလော့က ပြတင်းပေါက်မှာမေးထောက်လို့ Jaemရဲ့ အခန်းကိုကြည့်နေမိသည်။Jaemက ပြတင်းပေါက်လဲပိတ်ထားသလို လိုက်ကာစပါချထားတာမို့ ချန်းလော့ကဆူပုတ်မိသည်။
" Jaemက ပိတ်ရက်မို့ မနိုးသေးတာလား? "
သို့ပေမယ့် အနက်ရောင်ဂျာကင်နဲ့အိမ်ထဲကနေထွက်လာတဲ့Jaemက လက်ညှိုးထိပ်မှာ ဆိုင်ကယ်သော့ကို ဝေ့ရမ်းနေသည်။
Jaemကဘယ်သွားမို့လဲ?မဟုတ်မှ ချွဲယူရာနဲ့?
ချန်းလော့အမြန်ပင်အောက်ထပ်ပြေးဆင်းလို့ Jaemတို့အိမ်ဘက်ကိုကူးသည်။မောင်းထွက်စပြုတော့မယ့် Jaemရဲ့ဆိုင်ကယ်ရှေ့ကိုခန္ဓာကိုယ်ဖြင့်ကာထားမိသည်။ကျွန်တော့်ကိုမြင်တဲ့Jaemက မျက်ခုံးတွေထိစပ်လုနီးပါးကျုံ့ထားပြီးစိတ်မရှည်တဲ့လေသံဖြင့်ပြောလာသည်။
" ထပ်ပြီးတော့ ဘာဖြစ်ပြန်ပြီလဲချန်းလော့ "
" ကျွန်တော်လဲ လိုက်မယ် "
" တစ်ရက်လောက် ငါ့ကိုမနှောက်ယှက်ပဲနေပေးလို့ရမလား? ငါ မင်းကိုမြင်ရတာ အရမ်းမွန်းကြပ်လွန်းလို့ သေသွားမလားပဲ "
ဂျယ်မင်းပြောတော့ မျက်နှာငယ်လေးနဲ့ခေါင်းကိုအောက်ငုံ့ချပစ်တဲ့ ချန်းလော့။
မြေပြင်ပေါ်ပြုတ်ကျသွားတဲ့ အရည်ကြည်က နေရောင်အောက်မှာ လဲ့ခနဲဖြစ်သွားတာကို ဂျယ်မင်းသတိထားမိလိုက်သည်။
" ချန်းလော့ "
မော့မကြည့်လာတဲ့ ချန်းလော့ကြောင့် ဆိုင်ကယ်ကိုဒေါက်ထောက်လို့ဆင်းလိုက်ရပြီး အနားသို့သွားမိသည်။မျက်နှာကိုဆွဲမော့မိတော့ မျက်ရည်တွေပြည့်လျှံနေတဲ့ မျက်၀န်းတစ်စုံကိုတွေ့လိုက်ရသည်။
" မင်း ငိုနေတယ် "
ချန်းလော့က သူ့မျက်နှာကိုဆွဲမော့ထားတဲ့ ဂျယ်မင်းရဲ့ လက်တွေကိုဆွဲဖယ်ပစ်လိုက်ပြီး ပြုံးသည်။ထိုအပြုံးက တစ်ခုခုကို မာယာများတော့မယ့်အပြုံးမျိုး။
" သား ! မင်း ကလေးကိုငိုအောင်လုပ်နေတယ် "
အနောက်က ရောက်လာတဲ့မေမေ့ကြောင့် ဂျယ်မင်းသဘောပေါက်လိုက်သည်။မေမေ့ကိုမြင်လို့ မာယာများပြတာ။
