18. bölümü o kadar uzun yazdım fakat elim köşeye çarptı hepsi silindi 933 kelime o kadar yazmıştım. Baştan yazıyorum of! Hevesimde kaçtı ya neyse☹️
İyi okumala🧚🏻♀️
***
Ercan'dan;
İşlemeleri hâl edip Ahmet'in beni beklemesini istediğim yere gittim. Ahmet'in yanına oturdum. "Artık gitsek mi sende çok yoruldun dinlenmemiz gerekiyor" dedim.
"Baban ne olucak yani cenaze işlemleri"
dediğinde kafamı halamlara çevirerek konuştum. "Halamlar hâl eder diye düşünüyorum zaten bir kaç saat dinlenip dönücem babamın cenaze işlemlerini hepsini onlara bırakmama"
"Tamam o zaman gidelim" beraber ayağı kalıp akrabalarımın yanına doğru yürüdük, yanlarına gittik. "Hala ben gidiyorum biraz dinlenmem gerekiyor bir kaç saate dönerim" dedim. Halam konuşacak halde değildi sadece kafasını salladı. Ahmet'le beraber bahçeye çıktık ve bir taksi çağırdık.
Taksi 10 dk. sonra gelmişti. Önce Ahmet'i sonrada beni bırakmasını istedim. "İlk sen in istersen"
"Sorun yok seni önce bırakalım anne merak ettimiştir" dedim. Annesi gerçekten Ahmet'i çok merak etmişti. Sürekli arıyordu. Ahmet cevap vermeyip sadece hastaneden olduğunu söylediğinde daha da merak etmiştir. Yaklaşık 15 dk. sonra Ahmet'i evine ve bıraktım bende eve geldim.
Ahmet'ten;
Eve gelmiştim. Kendimi çok kirli ve yorgun hissettiğim için direk banyoya duş almaya gittim. Banyoya gireceğim an annem yanıma geldi. "Ne oldu iyi misin neden hastenedeyidin neyin var iyisin değil mi oğlum" gibi soruları ard arda sorup duruyordu. Anneme "anne hemen duş alsam duştan sonra anlatsam" dedim annemde beni salonda bekleyeceğini söyledi. Hemen duşa girdim sıcak suyun altına geçtim. Sıcak su beni çok rahatatmıştı.
Yaklaşık 1 saate kadar sıcak suyun altında durmuştum kendimi çok iyi hissetmemi sağlamıştı. Duştan çıktım hemen kıyafetlerimi giyip salona annemin yanına gittim. Salonda oturmuş meraklı gözlerle beni bekliyordu.
Yanına geçip oturdum. "Oğlum 1 saatidir banyodasın düşüp bayıldın sandım ee ne oldu anlat bakalım"
"tamam tamam anlatıyorum" anneme tüm olanları baştan aşağı anlatım. Annemin gözleri dolmuştu o da Ercan'ın annesinden sonra babasının ölümüne çok üzüldü.
"Ne diyeceğimi bilmiyordum bu yaşta hem annesiz hem babasız çok zor bir durum ee şimdi ne olucak"
"Bilmiyorum tek başına o evde yaşar diye düşünüyorum"
"Cenaze ne zaman"
"Yarın sabah gelicek misin",
"Tabi arkadaşının zor günüde yanında olucam"
"Sağol anne şimdi benim Ercan'ın yanına gitmem gerek önce bir telefon edeyim"
Annemin yanından kalktım ve odama gittim. Yatağımın üzerindeki ceketimin cebinden telefonumu alıp Ercan'ı aradım.
Ercan'dan;
Eve gelmiştim artık yalnız yaşayacağım evime. Geldiğim gibi bir duş almıştım. Kıyafetlerimi giyip saçımı kuruladıktan sonra babamın odasına gittim. Onun yatağına uzandım. Kokusu hala burdaydı odada, uzandığım yatağında. Etrafa bakındım duvarda aslı aile fotoğrafımıza gözlerim takılıp kaldı. Fotoğrafa uzun uzun baktım. Bir süre sonra çok yorgun düştüğüm için orda uyuya kalmıştım.
Bir buçuk saat(?) sonra gözlerimi yan odadan gelen ve susmayan telefon sesiyle açtım. Hemen odama gidip telefonumu elime aldım Ahmet arıyordu, açtım.
"Efendim"
"Nasılsın dinlendin mi"
"İyiyim uyuya kalmışım"
"Hastaneye gidicek misin"
"Evet gidicem yarın cenaze var bir an önce bitsin isitiyorum"
"Tamam o zaman gelip seni alayım beraber gidelim olur mu"
"Gerek yok aslında sen yeterince yoruldun zaten sen dinlen ben yanlız giderim"
"Olmaz seninle gelicem yanlız gitme"
"Tamam bekliyorum"
Dedim ve telefonu kapatım. Ahmet'in beni böyle bir günde yalnız bırakmaması mutlu ediyordu yalnız hissetmemi engeliyordu. Dolabımdan ceketimi aldım ve kapının önünde ki banka oturup Ahmet'in gelmesini bekledim.
~20 dk. sonra~
Ahmet bir taksiyle geldi. Bende hemen taksiye bindim.
Hastaneye geldik. Halamlar hâlâ hastanedelerdi yanlarına gittik. "Hala siz eve gidin isterseniz biraz dinlenin ben hal ederim" dedim. Dinlenmeleri gerekiyordu. Hepsinin gözleri kıpkırmızı olmuş ve şişmişti. "Tamam oğlum o zaman yarın görüşürüz kendini üzme"
"Sizde üzmeyin görüşürüz" Halamlar gitti. Ben ve Ahmet beraber cenazeyi yapacağımız medresyi ayarladık tüm herşeyi hâl etmiştik.
~3 saat sonra~
Hava kararmıştı burda kalmanın artık bir anlamı yoktu. İkimizde çok yorulmuştuk. "Ahmet gidelim mi artık"
"Gidelim" Ahmet'le beraber tekrar bir taksi çağırdık. Sanırım özel bir araca ihtiyacımız vardı. Taksi geldi, taksiye bindik. Eve giderken Ahmet "istersen bu gece yanında kalabilirim" dedi. Evet yanımda kalmasını istiyordum ama annesi izin verir miydi bilmiyorum. "Annen ne der ki yanımda kalsan iyi olur evde tek başıma çok kötü hissediyorum"
"Merak etme annem izin verir zaten anlatım ona seni yalnız bırakmamam gerektiğini de söyledi"
Ahmet'in annesinin beni düşmesi beni mutlu etmişti çok güzel bir hissti. Ahmet annesini ardı ve bende kalıcağını söyledi.
Ahmet'le beraber benim eve geldik. Odama gittik. Ona nerde uyanmak istediğini sordum. Oda yanımda uyumak istediğini söyledi. Fakat yatağım tek kişilikti ikimiz de sığar mıydık?
"Yatağım tek kişilik"
"Olsun"
"Babamın odasında uyuyalım"
"Olmaz orda uyuyamam"
"Neden"
"Bilmiyorum"
"Tamam o zaman kanepede uyuyalım hem geniş ikimiz de sığarız"
Ahmet'le beraber kanepyi yatak haline getirdik. Ben odaya pijamalarımı giymeye giderken Ahmet arkamdan seslendi. "Benim pijamlarım yokkk!"
Ah ne kadar salağım pantolonla uyuyacak hali yok ya.
"Ha doğru gel benimkilerden vereyim''
Odama gittik. Ahmet üzerine uygun bi pijama aldı. İkimizde giyinip salondaki hazırladığımız yatağımıza uzandık. Ve birbirimize sarıldık.
"İyki varsın beni yalnız bırakmadığın için teşekkür ederim"
"Sende iyki varsın sevgilim" dedi ve beraber uyuduk.
***
Saçma olmuş olabilir sinirle yazdım önceki bölümü yanlışlıkla silme siniriyle of ya ama bu da güzel oldu. Bu arada cenazeyi çok uzattım 19. bölümde cenazeyi bitiricem^^ neyse nasıl buldunuz beğendiyseniz oy vermeyi unutmayın! 👉🏻👈🏻 Görüşürüz! 💋 (827 kelime)
