CHAPTER 10 - KABA
"Miss Vitale. You got 99 points from my class. Thanks for your cooperation" nakangiting sabi ni Mr. Cruz nang ma-ipass ko na ang project. Nagpapasalamat sya saakin dahil ito ang kauna-unahang pagkakataon na nag submit ako ng project. Hehehe
"My pleasure Mr. Cruz" sagot ko bago bumalik sa upuan ko.
" Class dismiss" anunsyo ng guro namin n ikina-hiyaw ng mga kaklase ko.
"Yey!!!"
"Yehey!!"
"Uwian na"
"Hooo"
"Kelly..." Bigla akong nilukob ng kaba ng marinig kong tinawag ni Zack ang pangalan ko. Sa hindi ko malamang dahilan. Kung bakit bigla akong kinabahan. Bakit kaya? Napa-igtad ko nang maramdaman kong hinapit nya ang bewang ko. Mas lalo akong kinabahan at sinabayan pa ng lakas ng kabog ng puso ko. "Honey, you're spacing out, what are you thinking?" Bulong nya sa tenga ko. Bago ito kinagat.
Bigla nalang akong nakaramdam ng kuryenteng dumaan sa pagitan namin. "Z-zack, bi-bitawan moko p-please"
Kaagad naman nyang sinunod yun at na-upo sa desk ng upuan ko habang kunot noong nakatingin saakin. "What's happening on you? Do you have any problem?"
Umiwas ako ng tingin. Di ko na talaga kayang tignan sya ng matagal. Naiilang na ako. Kung noong highschool ay kaya ko pa syang tignan, irapan. Pero ngayon hindi ko na magawa. Bakit? Jusq naman ehh.
"Kelly, you're spacing out, again..." Sambit nya na may halong lungot ang boses.
Ehh? "M-may si-sinasabi ka?" Maang-maangan kong tanong sakanya.
Umirap sya saakin. Luhh? Bakla ka dre? Bakla? "Ano ba kase ang iniisip mo?" May halong inis nyang tanong saakin.
Iniisip ko lang naman po kung bakit ako naiilang sayo. Yun lang. "W-wala akong iniisip" sagot ko at inayos ang gamit ko.
"Wee? Bakit ayaw mong sagutin ang tanong ko kanina?"
May tinanong ba sya? Wala naman akong maalala ahh. " May t-tinanong ka? Err? Ano naman?"
"Tsk! Nevermind" sagot nya at tumayo saka naglakad pa-alis.
Ay hanla?!
ZACK'S POV
- CONDO | 7 : 29 P. M. -
Pabagsak kong hiniga ang katawan ko sa malambot kong higaan. Urgh! Nakaka-inis ang araw na ito. Ano ba kase ang iniisip ni Kelly? She's really hard to read. Urgh! Wala ba syang tiwala saakin? Sa tagal na naming magkasama? Err? Hayy...
*Ding dong* *Ding dong*
As far as I know. Wala akong inimbitahang bisita. Who the hell was that? Tinatamad na nga akong bumangon ngayon pa talaga nya naisipang bumisita. Kung sino man yan mababalatan ko talaga yan ng buhay. Urgh!
Padabog akong tumayo at nagtungo sa pintoan. At saka padabog na binuksan. "Who the hell are you—Miya?!" Gulat kong tanong nang makilala ko kung sino ito.
What the hell is she doing in here? I didn't invite her to visit me. How come? How did she know my address? My condo?
"Are you expecting someone? Zacky?" Urgh! Bullshit.
"Stop calling me Zacky. Tsk! What are you doing in here?" Walang emosyong tanong ko sakanya.
" Alam mo bang nagpunta ako dito kahapon. Kaso sabi ng guard wala ka. Aish! Nakakangalay kayang maghintay dito"
" The hell I care? Tsk! Im asking you, Miya"
" Zacky, baby. I miss you that's why I'm here"
" As if I care? "
" Ouch. Ang harsh mo naman saakin. Psh. Can I come in? "
" You. Are. Not. Allow. To. Come. Inside. " Madiing sagot ko sakanya.
" Awww. That's too much, baby. Let me in para makapag-pahinga na kami"
" Kami?"
" Kami ng baby mo"
The fuck?! Kailan pa ako nagkaroon ng anak sakanya? "Are you kidding me, Miya?"
"Im not, Zack. So let me in, now"
KELLY'S POV
NAKAKAPAGOD!! Pero may halong thankful. Nakakapagod ngayong araw kase naman. Nung umalis si Zack kaninang lunch hindi na nagpakita saakin. Kanina ko pa sya hinahanap pero wala padin akong nakita. Maski anino na nya. Wala. Pero super thankful ako dahil pagka-uwi ko ay natulog na sina Tiya. Yehey! Hindi ako mapapagalitan nito. Yesss!!
Umupo ako gilid ng katre ko—kung saan malapit sa maliit na mesa, dahil dito ko nilagay ang mga gamit kong maliliit—at kinuha ang radyo. Kailangan ko ng music pills para makatulog ako.
Okay na siguro ang kantang ito. Hmm... Pakinggan ko muna.
"Di ko malaman ang nadarama
Sa tuwing ika'y aking nakikita
May kung ano sa damdamin
At abot-abot ang kaba"
Bakit parang... Bakit parang tinamaan ako sa kantang ito?
"Sa araw-araw ay nagtataka
Ang puso kong ito o bakit ba (o bakit ba)
Ang kilos ko'y nababago
Na halos naandiyan ka na"
Zack!!!
"'Di makatulog sa gabi sa kaiisip
Sa diwa ko'y ikaw ang aking panaginip
O bakit ba ikaw ang siyang laging laman ng isip ko"
Bigla akong napa-isip. This past few days palage nalang si Zack ang iniisip ko. Simula nung sa detention room.
"Sa bawat sandali ay nais kang makita
Kapag tumitig na sa akin ay ligaya
Anong hiwaga ang nadarama anong kaba"
Kinakabahan ako pag nakikita ko sya. Bakit kaya?
"Paano mo kaya ako mapapansin
Malaman mo kaya ang aking damdamin
Ano ang dapat sabihin ng puso kong may pagtingin hmm"
Teka! Pagtingin? P-posible kayang may p-pagtingin ako sakanya?
"Sa araw-araw ay nagtataka
Ang puso kong ito o bakit ba
Ang kilos ko'y nababago
Na halos naandiyan ka na
'Di makatulog sa gabi sa kaiisip
Sa diwa ko'y ikaw ang aking panaginip
O bakit ba ikaw ang siyang laging laman ng isip ko
Sa bawat sandali ay nais kang makita
Kapag tumitig na sa akin ay ligaya
Anong hiwaga ang nadarama anong kaba"
Ano ba yan. Tapusin ko na nga lang ang kantang ito.
"Sa araw-araw ay nagtataka
Ang puso kong ito o bakit ba
Ang kilos ko'y nababago
Na halos naandiyan ka na
'Di makatulog sa gabi sa kaiisip
Sa diwa ko'y ikaw ang aking panaginip
O bakit ba ikaw ang siyang laging laman ng isip ko
Sa bawat sandali ay nais kang makita
Kapag tumitig na sa akin ay ligaya
Anong hiwaga ang nadarama anong kaba oh
'Di makatulog sa gabi sa kaiisip
Sa diwa ko'y ikaw ang aking panaginip
O bakit ba ikaw ang siyang laging laman ng isip ko oh
Sa bawat sandali ay nais kang makita
Kapag tumitig na sa akin ay ligaya
Anong hiwaga ang nadarama anong kaba
'Di makatulog sa gabi oh oh
Sa diwa ko sa isip ko
Sa bawat sandali ay nais kang makita
Kapag tumitig na sa akin ay ligaya
Anong hiwaga ang nadarama anong kaba oh
'Di makatulog sa gabi sa kaiisip
Sa diwa ko'y ikaw ang aking panaginip
O bakit ba ikaw ang siyang laging laman ng isip ko"
Bakit ka nga ba ako kinakabahan pag nakita ko sya? Noong highschool life namin ay parang hindi naman ganito ang nararamdaman ko. Err?
