CHAPTER 4 - UNKNOWN
KELLY'S POV
"What the?! — Kelly umiiyak kaba?" Tanong saakin ni Zack na kasalukuyang nagmamaneho na.
Umiling ako. " N-napuwing lang a-ako" pagsisinungaling ko. Imposible naman kaseng napuwing ako dahil sa dami ng luha ko. Hindi pa rin talaga ako makapaniwala na ang tingin saakin ni Rony ay isang gold digger.
Kahit nagtataka si Zack at bakas sa mukha nya na gusto pa nyang magtanong. Nginitian nalang nya ako at binalik ang atensyon sa daan.
Magiging masaya kaya ang buhay ni Rony ngayon? Ngayong wala ng sisira sa relasyon ng girlfriend nya? Ngayong wala ng gold digger sa harapan nya? Ano? Magiging masaya ba sya? Shutanginamers nya! Sarap talagang ingudngod sa putikan—sa babuyan. Oo doon dapat. Bagay sya dun.
"Okay kana?" Maya-maya'y tanong nya saakin.
"O-oo. Salamat"
"Asus! Palage nalang kaya ako ang kasama mo tuwing iiyak ka. Kaya pangako ko sayo..."
"Ano?" May pabitin-bitin pang nalalaman ehh.
Hininto nya ang kotse at humarap saakin. "This will be your last tears" sagot nya at niyakap ako.
Im speechless. Wala akong masagot. Hindi ko alam kong saan ako kukuha ng isasagot sakanya.
Oo sya ang kasama ko tuwing iiyak ako. Iiyak lang naman ako pag may nam-bully saakin. O dikaya'y pagagalitan ako ng papa at mama ko. Palageng sya ang unang papasok sa isip ko at palageng sya ang nagiging comforter ko. Hindi ko alam kong bakit natiis nya ako. Siguro, siguro dahil—wala. Siguro ang tingin ko sakanya ay hindi basta isang stranger. He's my best friend since high school. Mula noon ay palage syang naka-alalay saakin hanggang ngayon. Wala man lang akong ginawang pwedeng ikakasaya nya.
Maraming kaibigan si Zack pero ewan ko ba kung bakit saakin lang sya palageng nakadikit. "Ghad, honey! You're boobs is getting bigger" sabi nya saakin na ikinasira ng moment ko at padabog syang tinulak.
"Panira ka alam mo ba yun?"
"So? Nag-eenjoy ka sa yakap ko? "
Namula ako. " L-luhh, pake ko naman y-yakap mo? Mas masarap yakapin si Rony noh" geez! What am I saying? Rony? Na naman? I supposed to forget him. Right here, ang right now!
"Ganun? Sige bumaba kana"
Ang bad ng best friend ko. Kailangan nya ng konting lambing. " Sorry naman. Binibiro lang naman kita ehh. Syempre masarap ang yakap mo. Damang-dama ko talaga hanggang buto." Paglalambing ko at pinisil-pisil ang magkabilang pisngi nya. "Peace na tayo? Zack ko?" Zack ko?
Babawiin ko na sana ang sasabihin ko nang ngumisi sya. " Zack ko? Hmm, I like it, honey"
"Mag drive ka na nga lang jan"
"Tsss. Pero Zack ko? Honey gusto yun"
" Edi gusto mo"
" Dapat yun na ang tawag mo saakin"
" Bahala ka! Mag drive kana"
" Tch! Oo na! Fine! Fine! "
-
Nakarating na kami sa mala palasyong bahay nila. Mala palasyong bahay nila na pinapangarap ko. Pero mahirap abutin ang ganyan lalo na't kasing hirap kami ng daga. Ouchy! Daga talaga? Huhuness
"Okay ka na ba talaga?" Tanong nya saakin nang ma-ipark na nya ang sasakyan nya.
"Oo" tipid kong sagot at nauna nang bumaba. Maya-maya ay nakasimangot syang bumaba. "Ayusin mo nga yang mukha mo, Zack" utos ko sakanya.
Bigla syang ngumuso. " Yakap muna"
Abugh! " Ayoko nga, kanina pa siguro tayo hinihintay nina Ate Yanna kaya hali kana" anyaya ko sakanya.
Bigla nalang syang ngumisi. " Sabi mo ha-li-kan-na. Sige lapit ka para mahalikan kita—"
"Hindi yan. Sabi ko papasok na tayo—"
" Saan tayo papasok? "
" Sa bahay nyo malamang"
" Tss. Akala ko pa naman jan" sabi nya sabay tingin sa palda ko.
Kainis! Inis kong sinipa yung ano nya. " A-aray naman, honey. A-ano ba?! Di tayo makaka-buo nito. Aww ang sakit" yung kinabukasan nya ang sinipa.
" Buo your face. Heh! " Singhal ko at tinalikuran na sya doon.
Hmp! Bahala sya sa buhay nya. Nakaka-asar na taraga sya. Heh!!!
Nakaka-asar talaga ang lalakeng iyon. Tsk! Sarap bigwasin. "Honey, hinatayin ko naman ako!!" Ayun na nman sya.
Huminto nalang din ako. Di pa naman siguro makapal ang mukha ko kong maauna akong papasok sa mansyon nila. Wews. "Bilisan mo, bagal mong maglakad" naiiritang sabi ko sakanya
" Bakit mo kase ako sinipa? "
"Pake mo?"
"Ang sungit mo. Siguro meron ka ngayon noh?" Pang-asar nya saakin na ikianalake ng butas ng mga ilong ko.
"Gago kaba?"
"Honey, chillax ka lang, baka magkaroon ka ng heart atta—"
"Manahimik ka o tatahimik ka? " Seryosong putol ko sakanya.
"Ito naman, hindi mabir—"
"Hindi talaga! Tsk! Ilagay mo sa tamang lugar yang kamanyakan mo! " Inis kong singhal sakanya.
Minsan talaga nakaka-inis ang lalakeng toh. Kung di ko lang sya boy best baka kanina pa ito nakataray na lupa. At pinaglalamayan na.
SOMEONE'S POV
- CALIFORNIA -
"Sweetie, why are you still awake?" My mom ask when she saw me.
I smiled at her. "Not yet sleepy, mom" I answered
"Oh sweetie, you need a rest. Diba uuwi ka sa Philippines tomorrow? "
Ohh I almost forgot. " Yeah you're right, Mom. " Sagot ko. "Iinom lang po ako ng milk para makatulong sa pagtulog ko"
"Sige, sweetie" she answered before steeping to upstairs.
Nang makapasok na ako sa kitchen ay nandun si Yaya Bel. Alam na nya ang sadya ko kaya na-upo muna ako sa counter table. Oo sa table talaga.
Okay, so, Tommorow, uuwi na ako ng pilipinas. Doon ko na rin tatapusin ang college ko. Hopefully ay pumayag si Mom at Dad. Di lang schooling ko ang uuwiin ko doon. Kundi pati narin ang love of my life ko. Which is Zack Ken Lee.
Oohh! Baby please wait for me
Sana maging masaya pag nagkita na kami. Geez! I can't wait to hug him. To kiss him. Damn! I really miss him na kaya ako uuwi ng pilipinas. It's just because of him. Maswerte sya may naghahabol na isang famous actress like me sakanya. Naku! Kung di ko lang sya love baka di ko na sya binigyan ng pansin—ohh shit! May girlfriend na kaya sya doon? —no way! Hell no! He's mine. Only mine.
At kung may girlfriend man sya doon ay wala akong pake. Aagawin at aagawin ko sya, kung kinakailangan.
*Evil Smile*
