Wij kunnen dit

3: waarom mag ik geen liefde tonen?

"Ik hou van je liefje, gewoon om hoe je bent." Fluisterd Scott zachtjes in mijn oor.

Ik glimlach en nestelt mij diep in zijn armen.

Pov Emma:

Ik word wakker en voel dat ik in 2 sterkte armen lig. Ik lig in Scott zijn armen. En dan herinner ik het mij weer. Ik heb het bijgelegd met Scott, we hebben geen ruzie meer.

Ik kijk op mijn klok naar mijn bed en zie dat het half 2 's nachts is.
Ik kan dus nog even slapen. Ik geef Scott een kus op zijn borst en leg mij vervolgens terug goed in zijn armen.
Ik luister naar zijn regelmatige hartslag en sluit mijn ogen. Al snel val ik in slaap.

*Triiiinnnnggg*

Snel pak ik mijn gsm en klik ik mijn wekker uit.

"Goedemorgen liefje." Hoor ik een raspe ochtendstem naast mij.
"Goedemorgen." Ik knuffel hem stevig en geef hem een kus op zijn wang.

"Klaar om weer naar school te gaan?"
"Kan je daar klaar voor zijn?" Lach ik, als een boer met kiespijn.

"Vince heeft spijt Emma, en, ik ben er voor je." Zegt Scott lief. Ik knik en pak een outfit bij elkaar. Vervolgens loop ik naar de badkamer om mij om te kleden.

Ik kies voor mijn veilige kledingstijl.
Een korte broek met een nettenpantie.
En daar bovenop een rood topje, een houthakkers blouse en een spijkerjasje.

Nu ik eenmaal ben omgekleed doe ik een simpele make-up look en krul ik mijn haren.

Als ik klaar ben loop ik de badkamer terug uit.

"Klaar?"
"Jup..."

We gaan naar benden waar mijn ouders en Noor al aan tafel zitten.

"Goedemorgen" "hey."

We gaan aan tafel zitten en pakken snel een broodje voor we vertrekken.
Tot Noor plots een onverwachte maar eigenlijk ook super logische vraag stelt.

"Waarom bleef Scott hier vanacht slapen?"

"Ik was langs gekomen en ben toen in slaap gevallen." Legt Scott logisch uit.

We eten het laatste beetje ontbijt en doen dan onze schoenen aan. Ik kies vandaag mijn cowboy laarsjes.

We stappen we de deur uit.
Scott en ik lopen naar school en compleet buiten mijn gewoonte pak ik Scott zijn hand vast. Ik besef me dat Scott misschien wel verlangt naar 'openbare' liefde in plaats van het te verstoppen.

En ik snap dat. Iedereen weet het en we hebben het lang genoeg stiekem gedaan. En nee, ik ga nu niet mega klef doen. Maar ik wil wel gewoon mijn liefde durven tonen in het openbaar. En dat begint klein. Zoals een hand vast houden.

Pov Scott:

Emma en ik lopen samen over straat onderweg naar school tot ze ineens mijn hand vast pakt. Hoewel ik dit niet van haar gewend ben kan ik een glimlach niet onderdrukken en knijp ik zachtjes in haar hand. Ik weet dat dit heel ver uit haar comfort zone is.

We zijn inmiddels het schoolterrein op en nog steeds zit Emma haar hand stevig in de mijne geklemd.

"Heyy, Scott en Emma!" Begroet Caro ons vrolijk. "Aaahhh, in een kleffe bui mevrouw Wolfs?"

"Mag ik mijn liefde niet tonen ofzo? Dat doen jullie toch ook?" Reageert Emma verbaast. Echt, die meid zit vol verassingen.

"Dat is prima hoor, ik had het
alleen... niet van jou verwacht." Zegt Caro, terwijl ze haar uiterste best doet niet te lachen.

Ik merk dat Emma geïrriteerd raakt en knijp zachtjes in haar hand om haar te laten weten dat ik aan haar kant sta.

"Kom Emma, we gaan alvast naar binnen." Op die manier red ik ons uit de situatie voor het te laat is en het escaleert.