Wij kunnen dit

21: Ik ben bang...

"Jullie zijn hier stiekem allemaal gewoon omdat jullie willen weten wat het kindje word.." iedereen lacht en knikt. "Daarom gaan we het jullie maar gewoon vertellen..."

"Wij verwachten een dochtertje! En ik ben rond eind september uitgerekend." Maak ik af.

Iedereen is super blij voor ons. Het is nog een gezellige avond. Waar veel in word gekletst. Natuurlijk over de baby die op komst is, maar ook over andere zaken als school, rugby, en nog veel meer.

Pov Scott:

Emma is al 6,5 maand zwanger! Haar buik is niet meer te verstoppen. En Emma doet ook niet meer haar best om hem te verstoppen. Ze toont hem nu vol trots, en terecht! Ze ziet er prachtig uit en doet het echt geweldig.

Inmiddels maken we ook eigenlijk alleen nog maar thuis school. Het grootste deel de baby spullen is ook al in huis. Tuurlijk moeten we nog een boel, maar zoveel en zulke dure spullen kan je beter niet in een keer kopen. Daarom doen we het beetje voor beetje. Emma is ook nog maar zo'n 26 weken, dus als alles goed gaat hebben we nog ongeveer 14 weken de tijd.

Emma had een paar weken terug wel even een 'dipje'. Onze kamer was een bende omdat alles opnieuw moet worden ingericht, al haar kleren pasten niet meer en iedereen keek ons aan op straat.

Gelukkig zijn de mensen Emma haar dikke buik inmiddels wel gewend. Ook heeft Emma zwangerschapskleding gekocht. Met name broeken, maar ook gewoon bovenkleding. Daardoor kan ze weer jeans enzo aan die prettig zitten. Al word het nu wel wat meer zomer weer, dus draagt Emma vooral korte leggings en grote T-shirts.

De muren in Emma haar kamer zijn  geverfd, in de kleur 'terra'. Ook is haar kamer opnieuw ingericht en staan de 'grote' meubels voor de baby al op zijn plaats. Denk aan een ledikant, commode en een kledingkastje. Aangezien de nesteldrang zijn werk doet, koopt Emma telkens weer kleertjes en gaat ze dat ook allemaal vier keer wassen ofzo hahaha. Hoewel ik vaak zeg dat ze beter even rust en dat ik het wel kan doen blijft ze maar doorgaan. Daardoor heeft ze ook wel last van harde buiken. Gelukkig is dat niet heel vaak.

Wat wel leuk is, is dat we het kindje steeds vaker voelen, maar ook zien bewegen. En ik zeg 'we' want als ik mijn hand op Emma haar buik leg kan ik haar ook echt voelen!

Het is fantastisch om Emma zwanger te zien. Ze zorgt nu al zo goed voor het kindje, en ze is er nog niet eens!

Emma zit boven haar schoolwerk te maken, dat heb ik vanochtend al gedaan toen ze sliep dus nu kan ik even schoonmaken. Ik wil dat Emma de rust neemt die ze verdient en zich niet zorgen hoeft te maken over schoonmaken enzovoorts.

Na een tijdje komt Emma beneden.
"Cava liefje?" "Jaja, gewoon honger haha." Emma loopt naar de kast en smeert twee crackers. Vervolgens gaat ze op de bank zitten. Ik zet me naast haar en leg mijn hand op haar buik.

"De kleine is maar druk." "Dat zeker.."
Zucht Emma. "Hey, wat is er liefje?"
Vraag ik bezorgd.

"Gewoon, ik... ik ben bang Scott."
"Voor wat schatje?"
"Voor alles! De rest van de zwangerschap, of ik wel een goede moeder kan zijn als ik ook moet studeren en met name voor de bevalling... er kan zoveel misgaan! En hoe moet ik in hemelsnaam ooit een kind uit me persen, dat word beschoud als de ergste pijn die je kan meemaken. Ik kan dat niet Scott."

Dit breekt m'n hart. Vooral omdat ik weet dat het inderdaad heel veel pijn kan doen. En ik niet kan garanderen dat er niks misloopt, hoewel ik dat natuurlijk heel hard hoop.

"Maar liefje toch! Ten eerste, jij gaat een fantastische moeder zijn. Echt waar! En je bent super sterk, die bevalling kan jij echt wel. Ik kan je niet beloven dat er niks mis gaat lopen, maar ik weet wel dat jij niks mis doet en dat alles goed in de gaten word gehouden oke? Ik ben er voor je liefje, wat er ook is."