එහෙම nuwee ගෙන් සමු අරන් මම hostel එක තියෙන පාලු පාරේ කලුවරේ ඇවිදගෙන ආවා..
ඇයි මට දැනෙන්නෙ මගෙ පස්සෙන් කවුරු හරි එනවා කියලා?
මම ටිකක් වේගෙන් අඩි තියන්න ගත්තා...
මට පිටිපස්සෙන් ඇහුන අඩි සද්ද වලත් වේගය වැඩි උනා...
ඒ අඩි සද්දෙ එන්න එන්න මට ලං වෙනවත් එක්කම මගෙ උරහිසට පිටිපස්සෙන් කෙනෙක් අත තිබ්බා...
" June මේ මම"
මම හැරිලා බැලුවා
" nuwee???"
"ඔයාට bye කිව්වට පස්සෙ මට මතක් උනේ මගෙ ජැකට් එක ඔයා ලග කියලා... ඒක ඉල්ලගන්න කියලා මම ආවෙ... Sorry ඔයා බය උනා නම්"
" අහ්... මටත් ඒක අමතක උනා නේ... යමු මාත් එක්ක මම ඒක දෙන්නම්..."
ඒ වෙලාවෙ පාරෙ තිබ්බ කලුවර පාලු ගතිය එක්ක එයා මාත් එක්ක hostel එක ලගට වෙනකන් ගිය නිසා මට බයක් දැනුනෙ නෑ...
"ඔහොම පොඩ්ඩක් ඉන්න මම ඔයාගෙ ජැකට් එක ගෙනත් දෙන්නම්"
මම එහෙම කියලා දොර ඇරගෙන ඇතුලට යන්න හදද්දි "ගෙදරට ආපු කෙනෙක්ට ඇතුලට එන්න කියල තේකක් දෙන්නෙ නැද්ද?" කියලා එයා ඇහුවා...
ඇයි මට ඒක හිතුනෙ නැත්තෙ?
"සොරි... එන්න ඇතුලට..."
"නෑ නෑ මම විහිලුවක් කලේ... මට රෑ වෙනවා ඉක්මනට යන්න ඕනෙ..."
එයා හිනා වෙලා එහෙම කිව්වම මම ඇතුලට ගිහින් වේලෙන්න දාලා තිබ්බ රෙදි රැක් එකෙන් එයාගෙ ජැකට් එක අරන් ආවා...
මගෙ හොස්ටල් කාමරේ තිබ්බෙ building එකේ හතරවෙනි තට්ටුවෙ... මම එද්දි එයා කොරිඩෝ එකෙන් වට පිට සිරි නරඹනවා...
"අහ් ඔයාගෙ ජැකට් එක"
" මෙතනට university එකත් පේනවා නේ... හරි ලස්සනයි..."
එයා මගෙ අතින් ජැකට් එක ගන්න ගමන් කිව්වා...
"හවසට වඩා ලස්සන උදේට... Sun rise එකත් එක්ක... උඩ බැලුවම කුරුල්ලො කලබලෙන් එහෙ මෙහෙ යනවා... පහල බැලුවම ලමයි කලබලෙන් lectures එනවා... අහස පොලව දෙකම කලබල කාරී...."
"මට ආසයි ඒ scenery එක දකින්න..."
"එන්න වෙලාවක උදේට"
YOU ARE READING
REGRET
Romance"ඔයා තාම මම ඔයාගෙ ජීවිතේට ආපු එක ගැන regret කරනවද?" "නෑ මම දැන් regret කරන්නෙ එදා ඔයාව මගෙ ජීවිතෙන් ඈත් කරපු එක ගැන" ~ අතීතයේ කරපු දෙයක් ගැන පසුතැවීම කියන්නෙ හරිම වේදනාකාරී දෙයක්... ඒක අපිට ආයෙම නිවැරදි කරගන්න බෑ ඒකත් එක්ක ජීවත් වෙනව මිසක්... තම හොද...
