14. Bölüm

128 11 7
                                    


Erika Takatou

Şarkı söyledikten sonra mezarın taşını öpüp kalktım. Mezarlıktan çıkarken arkamdan bir dal kırılma sesi geldi.

Önüme dönememiştim şansıma önümde büyük ve kalın tahta parçası vardı.

Onu yerden alıp arkama sertçe savurdum. O kişiye baktığımda Ryuuji idi.

Sert vurduğum için yere düşmüştü. "Ryuuji?" dedim.

Ryuuji ayağa kalkıp bana baktı. Yüzü hiç sinirli durmuyordu. Bir adım geri gittim.

"Merak etme bişey yapmayacağım."dedi. Ardından devam etti.

"Beraber gidelim." dediğinde şaşırmıştım. Neden böyle birşey söyledi ki?

"Hadi Erika, şaşırma önden yürü" dedi ve ilerlemeye devam etti.

Şaşkınlıktan haraket edemiyordum. Arkasına dönüp bana doğru geldi.

Havalandığımı hissettiğimde "İndir beni" diye bağırdım. Yüzüme yaklaşıp "Sakin ol Erika" dedi.

Kızardığıma yemin edebilirim.

Caddeye çıktığımızda boş yolda yürüyorduk. Akşam olduğu için heryerin dükkanları kapatmıştı.

Ryuuji beni indirmişti. Eve girdiğimde Üçüzler in annesi evde değildi.

Odama çıktım. Heryerde karıştırılmıştı.

Bunu yapmaya hakları yok. Anneleri o kadar hanım hanımcıkken çocukları serseri.

Yarın okulda hesap soracağım diyip uykuya daldım.

________

Okula doğru ilerliyordum. Okula yaklaştığımı anlayınca etrafa bakındım. Burda değillerdi.

Koşarak sınıfa doğru çıktım. Çıkarken birine çarpmıştım. "Özür dilerim." dedim. Tam o anda yakamdan tuttu. "Özür dilemekle geçmez küçük sürtük."

Arkamı döndüğümde bu okulun belalı tipiydi. "Hey! Bırak beni!" diye bağırdım.

"Olmaz telefon numaranı ver." dedi. "Vermek istemiyorum git işine!" diye cıyaklamaya başladım.

Fakat o duracakmış gibi durmuyordu. Çocukken babam beni judoya göndermişti. Üçüzlere bunu kullanamıyorum çünkü beni tutuyorlardı ve okulun yarısı benimle düşman olmuştu onların peşime takılmasını istemiyordum.

Aslında doğruyu söylemek gerekirse insanlara acırdım. Onlar bana ne yaparsa ben onlara yapamam. Çünkü zihnim istesede bedenim yapamazdı.

Gerçi üçüzler judoda dünya birincisi onları alt edemem.

Kapşonumdan tuttup beni kendine çekmişti. Kolunu tutup ters çevirdim.

Acı dolu bir sesle inledi. "Sürtük!" dedi ve Bağırmaya başladı. "Hangi cürettle bana vurursun." dedi.

Arkasını dönüp bana yumruk savurmaya başladı. Yumuruklarının hepsinden kurtulmuşum.

Etrafa baktığımda herkes buradaydı. Pek fazla kişiyi görmedim kısaca göz gezdirmişti.

Çocuk arkada birilerine kaş göz yaptı. İki el kolumu tutup beni durdurdu.

Çocuk yumruk atacakken gözümü kapattım. Bir süre bekledikten sonra yumruk bana gelmemişti.

Göz kapaklarımı açtım ve baktım. Çocuğun yumruğunu biri tutmuştu.

Aoto...

_____

Bölüm sonuu

Oylamayayı unutmayın!!

Opia ||Ryuueri||Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin