Kahve Falı

1.Perde

Paragraflar arasına yorum yaparsanız sevinirim .

Hikayemi oylamayı unutmayın.

İyi okumalar

Medya:kumsal

Benim adım Kumsal. 18 yaşındayım. Ailemle birlikte yaşıyorum. İki tane samimi olduğum arkadaşım var. Biri İzel öbürü ise Nisa ikisini de birbirinden çok fazla seviyordum. Herkes gibi benimde klasik bir hayatım vardı. Okul ve ev. Biraz da kendi dış görünüşüm hakkında bilgi vereyim.

Kumral saçlarım, buğday tenim, pürüzsüz bir cildim var. Dudaklarım dolgun ,gözlerim ise mavi. İsmimi de annem tipimden dolayı Kumsal koymuş. Gerçekten de andırıyorum.

Karakterimde çok fazla değişik bir şey yok aslında. Sadece bana bağırılmasını ve tehdit edilmeyi sevmiyorum. Bunun dışında çok kokoş bir kişiliğim var herkese sevecen yaklasırım.

Gene normal bir güne başlamıştım. Üstüme okul kıyafetlerimi giydim. Okul kıyafetlerimi de size söyleyecek olursam , normal yakalı bütün okullarda olan bir lakoz ama yakası siyah diğer yerleri ise beyaz. Altına ise kızlar siyah etek ,erkekler ise siyah kumaş pantolon. Aslında güzel bir okul kıyafetimiz var ama her gün giyince sıkıcı.

Mutfağa gittiğimde annem çoktan kahvaltıyı hazırlamıştı. Bende yapmaya başladım. Annemle sohbet ediyorduk bir yandan. Kahvaltımı bitirdikten sonra saçımı taradım Saçımı dün düzleştirmiştim. Bu gün taramam yeterli olacaktı. Saçımı taradıktan sonra ufak bir makyaj yaptım ve evden çıktım.

Okulum uzak olduğu için servisle gidiyordum ve benle aynı servise izel ve Nisa da biniyordu. Buda beni ayrıca mutlu ediyor tabi. Kapının önünde servisimi bekliyordum o sırada telefonumu kurcalıyordum ve çok geçmeden servisim geldi. İlk ben biniyordum servise kimse olmuyordu. Bu yüzden en arkaya geçtim zaten bi tek en arkada dörtlü koltuk var yoksa ayrı otururduk.

Cam kenarında dışarıyı seyrediyordum. Her zaman bu bana iyi gelirdi. Canım sıkılınca da resim çizerdim evet serviste resim çünkü bir saatlik bir yolumuz vardı. Bense çoktan resim çizmeye başlamıştım. Ben resim çizerken izel ve Nisa bindiler ve yanıma oturdular. Bana seslenmiyorlardı. Resim çizerken bana dokunulmasını sevmezdim.

Sonunda resmimi bitirmiştim ve onlara dönüp

"Ee napıyosunuz" dedim. Izel cevap verdi.

"Ee napalim senin resmini bitirmeni bekledik"

Hafif bir gülümseme yüzümde belirmişti.

"Ben böyleyim eviniz yakın olsa gene beklerdim sizi ama uzak "

"Sende haklısın be kızım bir saat boyunca yol gidiyorsun"

Nisa her zaman insanları düşünürdü. Yada şöyle diyeyim izele göre daha düşünceli.

Havadan sudan konuşuyorduk. Ama konuşmamız kısa sürdü çünkü gelmiştik ve servisten indik.

Tam bizim geldiğimiz sırada kıyafet kontrolü yapıyorlardı. Klasik okul işte. Sabah saatleri olduğu için üçümüzde konuşmuyorduk. Sessiz sedasız kıyafet kontrolünden geçiyorduk.

Bu okul aslında çok katı bir okul değildi. Okula bir sene önce gelmiştim. Bundan tam bir sene önce bursuluğa girdim. Şuan burda ise %95 bursluydum. Ama kimse bilmiyor tabi.

Sınıfa girdik. Ve sıralarımıza oturduk. Ben tek başıma oturuyordum en arkada ve gayet mutluydum bu halimden ayrıca yanıma birinin kalıcı oturmasını hiç sevmezdim.

Derse çok geçmeden Hoca girdi. Hoca bir şeyler anlatıyordu ama biz dinlemiyor konuşuyorduk.

"Aaa kızım aklıma ne geldi"