{တစ်ကျော့ပြန်}
အပိုင်း(၂၃)
ခတ္တာဒီနေ့တော့မေမေတို့နဲ့အတူဥပုတ်စောင့်ရန်အတွက်အလုပ်နားလိုက်သည်
"ငယ်လေး....ရေပြီးရင်လာတော့သွားရအောင်"
သစ္စာမမတို့ခေါ်သံကြောင့်နှင်းဆီပန်းနီနီကိုခေါင်းမှာပန်လိုက်ပြီးသည့်နှင့်မှန်ရှေ့၌ကိုယ်လုံးလေးတစ်ပတ်လှည့်ကြည်လိုက်၏
"ခစ်...ခစ်...တော်တော်လှတဲ့ငါပါလား"
ထို့နောက်မွေးနေ့ပွဲတုန်းက မမရီလက်ဆောင်ပေးထားတဲ့ အိတ်အသစ်လေးကောက်လွယ်ကာအပြေးလေးဆင်းလာခဲ့သည်
ခတ္တာနဲ့မေမေတို့လည်းငယ်လေးကိုကားနား၌စောင့်နေသည်
"ဟင် မမကဘယ်လိုနေနေလှလိုက်တာနော်ကြည့်ပါအုန်းနုဖတ်နေပြီး"
သူတို့ဆီလာရင်းအမွှန်းတင်နေတဲ့သစ္စာငယ်ဦးအားကြည့်ရင်းခတ္တာသဘောကျစွာရယ်လျက်
"မမကမလှပါဘူးနော် မမတို့အိမ်ကလူကြီးပေါက်စလေးကသာလှပနေတာ"
ဦးကျော်နိုင်လည်းသမီးတွေနဲ့အတူဘုရားသွားကျောင်းတက်ချင်တာကြောင့်ခွင့်ယူလိုက်ပေမဲ့
အထက်ကပင်စင်ပါတစ်ခါတည်းကျလာတာကြောင့်အငြိမ်းစားနှလုံးအထူးကုဆရာဝန်ကြီးဖြစ်သွားတော့သည်
"ပြီးရင်သွားကြမယ်သမီးတို့ တရားနာမမှီပဲနေမယ်"
ဦးကျော်နိုင်လည်းသမီးတွေကိုပြောပြီးကားထဲဝင်လိုက်တော့ဒေါ်ခက်ခက်ပါဝင်ထိုင်လေ၏
ခတ္တာနဲ့သစ္စာလည်းကိုယ်စီနေရာဝင်ယူပြီးသည်နှင့်ကားလေးဟာလည်းဘုန်းကြီးကျောင်းရှိရာကိုထွက်ခွာသွားတော့သည်
"ဖေဖေနောက်လကြရင်ငယ်လေးကျောင်းသွားတက်ရင်သမီးလိုက်သွားလိုက်မယ်နော်"
ဦးကျော်နိုင်နဲ့ဒေါ်ခက်ခက်လည်းသမီးကြီးနှင့်သာလွှတ်ရန်စီစဥ်ထားတာမို့
"သမီးမေမေနဲ့ဖေဖေကတောင်သမီးနဲ့လွှတ်ဖို့စီစဥ်နေတာ"
YOU ARE READING
တစ်ကျော့ပြန်
RomanceUni/Zawgyi Start Date-22/3/2024 End Date-22/4/2024 စိတ်ကူးယဥ်ဇာတ်လမ်းတစ်ပုဒ်သာဖြစ်ပါသည်။ (ပထမဆုံးရေးသားခဲ့တဲ့Ficလေးဖြစ်တာကြောင့်မသေမသပ်အရေးသားလေးတွေကိုသည်းခံခွင့်လွှတ်ပေးကြပါရှင့်)
