Odamın içine giren güneş ışığıyla gözlerimi açtım.
Bayram çok hızlı geçmişti. Aile bağlarım biraz daha olsun gelişmişti.
Bu aptal hafıza kaybını geçirmek her şeyi alt üst etmişti ama her şey rayına oturmaya başladı yani sanırım.
Üstüme siyah eşofman ve tişörtümü giyip aşağıya indim.
"Günaydın sevgili ailem. Ah gözlerim" Elimi gözlerimin üstüne tutup gözlerimi kapadım.
"İyi misin babacığım? Noldu gözüne?"
Sırıttım ve konuştum "Yıldızlar gözümü kamaştırdı."
"Deli kız" diyen anneme döndüm.
"Deliyim ama sana." Göz kırptım ve elimi dudaklarıma götürüp anneme öpücük attım. O da eliyle yakaladı.
"Sabah sabah ne bu neşe" bunu Araf Abim demişti.
Ayşegül Teyze "Aman Araf oğlum kaçmasın ağzınızın tadı. Allah muhafaza yerinden oyna bakayım. Bu arada kahvaltı hazır çocuklar. Ben çıkıyorum Umay kızım." dedi.
Annem onu geçirmeye giderken bizde masaya geçtik.
Annem içeri gelip yerine oturduktan sonra babam konuşmaya başladı.
"Çocuklar size söylemeyi unuttum. Aile dostumuz bir davet veriyor bu yüzden bugün oraya gideceğiz."
Kaya Abim aklımdaki soruyu sordu. "Hangi aile dostumuz baba?"
"Deniz camı açık mı bıraktın? Sinek vızıldıyor sanki."
Evet doğru duydunuz. Babam Kaya Abimin sakladığı şeyleri duyduğundan beri onu görmezden geliyor.
"Agah bunları konuşmuştuk hayatım." Annem yine sakinleştirici görevini yerine getiriyordu.
Gergin ortamlarda hemen devreye giriyor. Konu babam olunca da çoğunlukla başarılı oluyor.
"Konuştuk karıcığım. Bu eve kesinlikle bir sinek ilacı lazım. En kısa zamanda alacağım."
Babam biraz fazla inatçıydı.
Kahvaltımızı etmeye devam ettik.
Akın sordu "Neden davet veriyorlar ki?"
"Tütenler Holding'in 50. yılı olduğu için yapıyorlar bu daveti."
Kaya Abimin sorusu cevapsız kalmıştı o yüzden ona göz kırpıp "Baba bu kimin daveti? Hangi aile dostumuz?" dedim.
"Serkan ve Ayla Tüten kızım."
"Kızım yemeğini bitirdikten sonra hazırlan. Davet için alışverişe gidelim." diyen annemi başımla onayladım.
Karnımın doyduğundan emin olduktan sonra merdivenleri çıkarak odama gittim.
Giyinme odasına girdim ve dolabımın önüne geçerek ne giyeceğime karar vermek için dolabın kapağını açtım.
Sonunda ispanyol paça tayt ve bol, baskılı bir tişört giymeye karar verdim.
Aşağıya indiğimde annem beni bekliyordu.
"Hadi gidelim bebeğim." demesiyle beyaz spor ayakkabılarımızı giyip kapıdan dışarı çıktık.
Ben arabanın ön koltuğuna binip emniyet kemerini bağlarken annem konuştu.
"Birlikte zaman geçirdiğimiz ilk gün olduğu için çok heyecanlıyım kızım."
Şaşkınlığımı gizlemeyerek "Anlamadım? İlk gün derken?" dedim.
Bir anda bocaladı. Gözlerini yoldan ayırmazken kendini açıklamaya çalıştı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MEHLİKÂ
ChickLitMehlikâ: Güzel yüzlü, Ay yüzlü Aile neydi? Karı, koca ve çocuklardan oluşan ve kan bağı bulunan toplum içindeki en küçük bütün. Peki bu hikayede böyle mi? Karışan Bebekler ve Abilerim kurgusudur.