UZUN ZAMAN//hyunlix//ryeji

9

YAZARDAN

Felix yine kabus görmüştü. O en çok korktuğu kabus.

Felixin çığlığı ile herkes uyandı. Ryujin yanına baktığında felixi görememişti.

Herkes telaşla felixi aramaya koyuldu.

Bayan lee ağlama sesini takip edip felixi bulmuştu.
Hızlıca kapıyı açıp içeri girdi. Karşılaştığı manzara hiç beklendiği gibi değildi.

Felix yatağının üstünde oturmuş kafasını tutmuş bi şekilde sallanarak ağlıyordu.

Bayan lee hızlıca felixin karşısına oturdu ve yüzünü  avuçlarına aldı.

Felixin gözleri ağlamaktan kıpkırmızı  olmuştu.

Felix Bayan lee nin gözlerine baktı durunca sakince baktı. Hiç bir şey hissetmedi, güven hissetmedi, kurtuluş hissetmedi sadece boşluktaydı.

Yine kulaklarına o ses doldu.

"Merhaba küçük oğlan oyun oynamak istermisin?"

Felix hızlıca Bayan lee nin ellerini yüzünden çekti ve kulaklarını sıkmaya başladı. O ses onu korkutuyordu.

F:"HA-HAYIR Y-YAKLAŞMA GELEMEE!!!"

Felix titriyordu fazlasıyla streslenmişti. Ryujin kapıda abisinin bu halini izledikçe dahada pişman oluyordu. Kendini daha aptal hissediyordu. Ki öyleydi...
(Arkadaşlar yanlış anlamayın önceki bölüm yüzünden sinirliyim ryujine ve bu kurgu gerçeğe yönelik düşünce yok içinde.)

İçinden keşke yapmasaydım diye sayıklıyordu.

Bay lee hızlıca odasına gitti ve çekmecesinden iğne çıkarttı.

Aşağıya inip zaman kaybetmeden felixin koluna iğneyi yaptı. İğne sakinleştiriciydi. Biraz süre sonra Felix uyuyacaktı.

Bayan lee felixin yanına uzandı ve onun kafasını okşamaya başladı. Bunların hepsi onun suçuydu, eşinin suçuydu. Oğlu bu hale ikisi yüzünden gelmişti.

○○○○○○○○○○○○○○○
FELİXTEN

Sabah uyandığımda annem yanımdaydı başımı tuttum ve yataktan kalktım. Aish başım çok ağrıyor.

Kolumda da sızı hissedince oraya baktım. İğne izi.

Yine kriz geçirmiştim.ahh sorunlu bi gün.

Yataktan kalktım ve odama gittim.
Saate baktığımda okula 1 saat kaldığını gördüm.
Hazırlanıp evden çıktım.

Sokak bomboş duruyordu, ıssızdı fakat aydınlıktı.

"Hey! Felix"

Arkamdan biri ismimi bağırdığında umursamadım. Muhtemelen evden birisiydi zaten kulağımda kulaklık vardı yanıma gelirlerse duymadığımız söylerdim. Hızlıca yürümeye devam ettim.

Omzumda bi el hissettiğimde vücudum hemen harekete geçti.

Önce eli kavradım ardında ters çevirip büktüm sonra ise öbür elini de tutup sırtında birleştirdim. Bitti.

Önümde olan kişi benden uzundu.

Hasiktir bu hyunjin.

Hyun:"ahh sırtım!"

Hemen ellerimi ellerinden çektim.

Lix:"üzgünüm sen olduğunu bilmiyordum."

Hyun:" yok sorun değilde 3 saattir sana sesleniyorum beni duymadınmı?"