lavender haze

0.3

"bu kim?" rana telefonumun ekranını bana çevirip dün akşam konuştuğum bilinmeyen numara'yı sorduğunda dudaklarımı büzerek omuzlarımı kaldırdım. "adı üstünde bilinmeyen numara. yani bilmiyorum."

"ama..." parmaklarını yukarı doğru hareket ettiriyordu. "bilinmeyen numaraya göre biraz fazla konuşmuşsunuz." o telefon ekranımı yukarı kaydırırken sahte bir sinirle telefonumu elinden aldım ve gözlerimi kıstım. "mesajlarımı niye okuyorsun ki sen?"

"okumuyordum canım. ne kadar konuşmuşsunuz diye baktım." gülerek kaşlarımı kaldırdım. "gözlerin mesajlara takılmadı zaten." 

"ımmmm... şey, benim dersim başlayacak." diyerek ayaklanıp eşyalarını topladı ve sırıtarak kafeteryadan çıktı. ben de o çıkarken onu izledim. bakışlarım telefonuma düşer düşmez karşılaştığım açık mesaj kutusuyla hafif bir kararsızlık yaşayarak en alttaki mesaj kutucuğuna tıkladım. 

asya: adını söylemeyi planlıyor musun yoksa böyle anonim mi takılacağız

bilinmeyen numara: anonim olmak için fazla açığım

bilinmeyen numara: ayrıca bence sen beni bulabilirsin

bilinmeyen numara: başını kaldır

dediğini yapıp başımı kaldırdım ve gözlerimle bir süre etrafı taradım. 

asya: eee?

bilinmeyen numara: oturan kişilerden kaçı sana tanıdık geliyor

bilinmeyen numara: bak tanıdık diyorum high level arkadaş demiyorum

bilinmeyen numara: zaten beni görünce jeton şaaaak diye düşecek

bilinmeyen numara: o yüzden yüzümü bilmen yeterli

asya: teknik olarak burdaki herkes tanıdık geliyor

bilinmeyen numara: tekniği kim umursar teoriye bak sen

bilinmeyen numara: eleye eleye bulursun

bilinmeyen numara: hadi ama

bilinmeyen numara: çok zor değil

bilinmeyen numara: seninle konuştuğuma göre elimde telefon var

asya: yuh

asya: ne kadar zekisin sen ya

bilinmeyen numara: biliyorum ;)

bilinmeyen numara: bak sana bir ipucu daha vereyim

bilinmeyen numara: zeki olduğum kadar yakışıklıyım da

asya: dürüst olmak gerekirse burdaki çoğu erkek yakışıklı gözüküyor

asya: hatta bir tanesi var ya

asya: tam

asya: neyse

asya: bunu neden seninle konuşuyorum ki