De dochter van Robbie - ft. bankzitters

Terugval?

TW: SH 

Pov Robbie:

Ik zie het meisje op de grond zitten, met een mesje in haar hand, en het bloed droop van haar arm af, met druppeltjes valt het op haar tapijt. Ze keek me aan, met een bange blik, bang voor mijn reactie, 'Ach meisje toch, loop je even mee naar beneden dan kunnen we het erover hebben, en dan kan ik of roel je wonden schoonmaken?' vraag ik haar, na een stilte van minstens 1 minuut. Mijn gedachtes gaan heen en weer: 'Hoe kan het me niet opgevallen zijn dat ze weer een terugval heeft gehad? Had ik beter op haar moeten letten? Waarom doet ze dit? Ben ik hierom een slechte vader? enz.'  Ze staat op en loopt zonder iets te zeggen achter me aan, naar beneden. Toen we beneden kwamen, maakte ik oogcontact met Roel, en aan zijn blik te zien wist hij meteen wat er aan de hand was. Hij pakt de verbanddoos en zet hem op het aanrecht. Zodra ik begin met het schoonmaken van Bo's wonden, zie ik haar kijken met een pijnlijke blik.

Pov Bo: 

Papa is net klaar met het schoonmaken van mijn wonden, het deed enorm veel zeer maar gelukkig ben ik daar nu vanaf. Maar ik ga hier niet snel onderuit komen, waarschijnlijk moet ik nu weer gesprekjes met Roelie waar ik net vanaf ben, omdat iedereen dacht dat het beter ging, natuurlijk is dat niet zo, maar ik wilde niet dat iedereen zich zorgen ging maken, dus dan maar zo.

Timeskip: Net voor het avondeten

Pov Bo:

Over ongeveer 2 minuten zal ik worden geroepen dat het eten klaar is, ik wil helemaal niet eten, en al helemaal niet omdat iedereen waarschijnlijk wilt weten, waarom ik het weer deed. Ik weet dat ze het lief bedoelen, maar ik kan dit zelf ook, denk ik. M'n Pa en Roel hebben het nog tegen niemand verteld, omdat ze vonden dat ik dat zelf moest doen, dus ik ga het doen na het eten, als iedereen een toetje aan het eten is, aangezien ik dat niet hoef, omdat ik al ontbijt heb gehad. En dan kan ik als ik het heb verteld meteen naar boven, zodat ik geen vragen hoef te beantwoorden. 'BO KOM JE ETEN!?' roept mijn moeder waarop ik 'JA KOM ERAAN' terugroep. Ik loop langzaam naar beneden en ga aan tafel zitten, 'Zal ik voor je opscheppen Bo?' vraagt Roel lief 'Oke, maar niet teveel asjeblief' antwoord ik op hem waarop hij me verteld dat hij dat niet zal doen. Nadat Roel voor me heeft opgeschept kijk ik naar de hoop op mijn bord, en twijfel of ik dit wel kan, blijkbaar kan Milo gedachtenlezen en zegt: 'Bo? kan je even meelopen naar de gang?' Ik knik en loop achter hem aan. 'Bootje, kan je asjeblief iets eten, voor mij?' vraagt Milo lief, ik kijk hem aan en zeg: 'Voor jou zal ik de helft opeten' Hij glimlacht naar me en verteld me dat hij trots op me is, waarna we terug naar de eetkamer lopen. Ik zie dat mijn vader, Milo een blik geeft van 'En?' Milo geeft hem een knikje en we gaan verder met eten.

--

Hee guyss, binnekort komen er wat langere delen, maar ik heb deze periode niet zoveel tijd, dus jaaa.

vergeet trouwens niet te voten xx

zie jullie snel brietjesss