De dochter van Robbie - ft. bankzitters

Opnieuw gesprekjes?

Pov Raoul:

Bo is net met Milo mee geweest naar de hal, ik vermoed dat het ging over het eten. Bo had mij en Rob beloofd om tijdens het toetje, zelf te vertellen wat er vanmiddag gebeurd was, eerlijk gezegd, was ik er best van geschrokken, vooral omdat ik dacht dat haar mentale gezondheid, weer een beetje beter was geworden, verkeerd gedacht dus, ik hoop zo voor haar dat ze snel weer een beetje haar leven op orde heeft. Ik zie ondertussen dat Bo de helft van haar bord opheeft, en ze vraagt: 'Uhm jongens, ik zit eigenlijk vol, ik heb de helft op'. Eigenlijk is het voor haar doen best knap dat ze de helft op heeft dus zeg ik maar dat ze mag stoppen. 

Een tijdje later, zit iedereen aan het toetje, behalve bo, omdat zij een deal had met Jamie. Ik zie in Bo haar blik dat ze zenuwachtig is, om het te gaan vertellen, misschien ook wel een beetje bang, voor iedereens reactie, maar dan zie ik haar moed verzamelen en opstaan terwijl ze zegt: 'He allemaal, ik heb een mededeling over iets wat vanmiddag is voorgevallen'.

Pov Bo: 

'Vanmiddag toen ik uit school kwam, was het erg druk in mijn hoofd, en ik kreeg het maar niet rustig, de stemmetjes die ik altijd heb schreeuwde door mijn hoofd, zo hard dat ik niks anders meer hoorde. de stemmetjes gingen van "je bent te dik" naar "niemand is trots op je, je doet dit allemaal voor saus" het werd me allemaal even te veel en ik heb "het" weer gedaan als jullie snappen wat ik bedoel, het spijt me heel erg en als jullie teleurgesteld in me zijn bergrijp ik dat volledig' Zeg ik, met een brok in mijn keel, ik doe mijn best om niet te huilen, ik zie mijn moeder opstaan en naar me toe lopen, ze gaf me een lange, warme knuffel, en ik merkte meteen dat ik die even nodig had. Na 1 minuut lang zo te hebben gestaan, laat ze me los 'Als jullie me zoeken, ik ben even op mijn kamer' Zeg ik, en ik loop naar boven. Ik laat me neerploffen op bed en begin na te denken, met een beetje mixed feelings, aan de ene kant ben ik opgelucht, dat het eruit is, aan de andere kant, niemand had dit hoeven weten, als ik gewoon een paar uurtjes had gewacht. De echte reden waarom ik het deed, vertel ik nog even aan niemand, want daar ben ik nog niet klaarvoor. 

Een halfuur later lig ik nogsteeds in mijn bed met allerlei gedachtes, nog meer mixed feelings, maar ik word uit mijn gedachten gehaald door geklop op mijn deur, niet veel later zwaait de deur open en zie ik mijn moeder staan. 'Ha lieverd' Zegt ze, 'Hoi mam' 'hoe is het meisje?' vraagt ze me lief en rustig waardoor ik me meteen minder gestressed voel 'ja wel prima, een beetje mixed feelings' zeg ik net zo rustig terug. 'Je weet dat als er iets is, je het altijd tegen iemand hier thuis kan zeggen he?' zegt ze terwijl ze langs me op bed komt zitten. 'Ja weet ik mam, maar vanmiddag wist ik het gewoon even niet meer' zeg ik haar, terwijl ik zie dat ze naar mijn armen kijkt, die bedekt waren door de mouwen van mijn trui. 'Mag ik misschien je wonden zien?' Vraagt ze met een soort twijfel in haar stem die ik niet kan plaatsen 'Ja tuurlijk' zeg ik, terwijl ik voorzichtig mijn mouwen opstroop, ik laat haar de wonden zien, terwijl we nog wat praten over wat ik moet doen als ik de neiging krijg. Na een tijdje valt er een stilte die mijn moeder onderbreekt door te zeggen 'We hebben er beneden net even over gepraat, en we hebben besloten dat je weer 2 keer per week gesprekjes gaat houden met Roel, en we weer je armen ieder week willen checken' Ze zegt het niet heel overtuigend, ik denk dat ze bang was voor mijn reactie, dat komt doordat ik nog wel eens een woede uitbarsting kan krijgen, door dat ene kwaaltje van de maand. Ik kijk haar aan, en probeer mijn tranen in te houden, het is niet dat ik de gesprekjes heel vervelend vind, maar die checks zie ik nog niet zo zitten. 'Jij mag zelf kiezen wie die checks doet, iemand bij wie je je comfortabel voelt' Zegt mijn moeder om mij een beetje gerust te stellen. 'Oke, ik ga er over nadenken' zeg ik voordat ik haar een waterig glimlachje geef, waarna ze opstaat en mijn kamer uitloopt.

--

Heeee, hoe is het met jullie?

wjw t is gewon 1:40 en k heb hier nog energie voor, gekke shit. 

tot het volgende deel xx evaaa