Mafyanın Kızı Alev

9.Bölüm KORKUYORUM

              Dokuzuncu Bölüm
                 KORKUYORUM

Geçmişin gölgesini üstümde hissederken gözümden yaşlar akıyordu ve ben az önce güçsüz görünmek istemediğim o iki kişinin karşısında gözyaşlarımı durduramıyordum ama bunuda umursamıyordum.Şu an geçmişi hatırlamanın verdiği yükle kafamı havaya doğru kaldırdım, boğazımı yırtacak bir şekilde çığlık attım.

Doğru düzgün unutmamışken yeniden geçmişi hatırlamak yükünü taşıyamamıştım.

Çığlık attıktan sonra Demir'e baktım.
Yüzünde alaycı bir gülüşle bana bakıyordu.

Demir bana bakarken Ateş'in sesini duydum. "Ne yaptın lan kıza?Sadece adını duymakla niye böyle oldu!"

Demir Ateş'i hiç umursamadan bana bakıyordu.
"Onun neyi oluyordun?"diye sorduğumda sesim çok kısık çıkmıştı.

Demir'in gözleri sorduğum soruyla doldu.
"Babamdı."dediğinde yutkunamadım.

Babası mıydı?Ya onun gibiyse oğluda onun gibi biriyse,bu düşünce ürpermeme neden oldu.İşte şimdi gerçekten korkuyordum ve Ateş'in peşimden geldiğine şükrediyordum.Gerçi şu an Demir bana birşey yapmaya kalksa Ateş elleri kolları bağlı ne yapabilirdiki?
Olsun yinede burada olması azda olsa güven veriyordu bana.

Demir'in telefonu çaldığında bizi bırakıp dışarı çıktı.Ben ağlamaya devam ederken Ateş'in "Alev iyi misin? Yüzüme bak lütfen,o kim adını duyduğunda neden o kadar kötü oldun?"

Ateş'in o kadar sorusu karşısında ben sadece yüzüne bakıp tek kelime söyledim."Korkuyorum."

Ateş yutkundu bense ağlamaya devam ederken konuştum.
"Ateş korkuyorum lütfen birşey yap. Kurtulalım buradan,bana dokunmasına izin verme."

Ateş bir kez daha yutkundu "Ne yaptılar sana geçmişinde?"diye sordu.

Kapı açıldı içeriye yeniden Demir girdi.Yanımıza geldiğinde direk Ateş'e baktı eliyle beni gösterdi. "Onu niye kaçırdığımı o anladı.Peki seni niye kaçırdım sence?"

Ateş onun dediklerini duymuyor gibi sadece bana bakıyordu.Demir Ateş'in çenesini sıkarak kendine çevirdi.
"Sana diyorum lan!"diye bağırdıktan sonra Ateş'in çenesini bıraktı.

Ateş "Nereden bileyim ben,beni neden kaçırdığını."dedi gayet sakin ses tonuyla.

Demir Ateş'e bakarken dişlerini sıkarak "Yaren Bulut senin sevgilin."dedi.

Ateş hâlâ gayet sakin ses tonuyla 
"Eee yani ne olmuş benim sevgilimse?"dedi.

Demir "Benim kardeşim Cem'inde eski sevgilisiydi."dediğinde Ateş'in kaşları çatıldı.

"Olabilir, geçmişinde elbette birileri hayatında olabilir.Bu beni ilgilendirmez. Ben niye beni hâlâ kaçırdığını anlamadım yalnız."

Demir'in gözleri doldu.
"Benim kardeşim senin yüzünden öldü."

Ateş kaşlarını daha çok çattı."Cem adında birini öldürdüğümü hatırlamıyorum, ayrıca hiçbir  kız için bir erkeği öldürmem."

"Senin yüzünden ölmüş olması yeterli, senin suçlu olman için."

Ateş derin bir nefes aldı.
"Şu olayı doğru düzgün şekilde anlatacak mısın,benimde anlamam için?"

Demir konuşmaya başladı.
"Yaren'le kardeşim Cem'in çok güzel bir ilişkileri vardı.Taki Yaren'in senin yanında avukat olarak çalışmaya başlayana kadar,senin yanında çalıştıktan bir kaç ay sonra kardeşimden ayrılmak istediğini söyledi,çünkü aynı zamanla seninlede sevgiliymiş.Fakat Cem çok fazla inatçı biriydi, Yaren'in peşini bırakmadı.Yaren Cem'den artık bıkmıştı ve senin gerçekleri öğrenmenden korkuyordu.Bu yüzden kardeşimin öldüğü gün senin gece kulüplerinden birinde eğlenmeye gitmişti.Aynı zamanda Cem'ide oraya çağırmıştı 'Ateş'ten ayrıldım seninle barışmak istiyorum.' diye tabii benim kardeşimde hemen inandı ve bana bunları hevesli hevesli anlattı."