Komtanım Da Komtanım

16. Bölüm

Uzun bir aradan sonra selaaammlaaarrrrrrr.

Nasılsınız bakayım

İyisinizdir iyi iyi hadi başlayalım bakalım :))))
________________________

Sızlayan gözlerimi araladığımda tekrardan kapatmak zorunda kalmıştım çünkü gözümü delip geçen beyaz ışıklarla karşılaşmıştım. Tekrar gözümü açmayı denediğimde kırpıştırarak açtığım, gözlerimi bu defa odanın içinde gezdirdiğimde bir yığın makine ile karşılaşmam gözlerimi baymama neden olmuştu.

Kısacası hastanede olduğumu anlamak uzun sürmemişti ve galiba bu serüven daha yeni başlıyordu..

Hastane ve ben azılı düşmanlardık, çünkü buraya genelde baygın gelir, kaçar gibi de giderdim.

Gözlerimi biraz daha odada dolaştırdıktan sonra dinlenmek için beni yalnız bıraktıklarını anlamıştım, gözlerimi sıkıca kapatıp biraz öyle durduktan sonra oflayarak açtığım gözlerimle odayı bir kere daha turlamıştım ki kapıya yaklaşan gözlerimle aralanan kapıya odaklandım.

İçeriye giren kişinin yüzündeki maske ilk başta dikkatimi çekse de oyalanmadan bakışlarımı tekrar önüme çevirdiğimde kalp cihazında ki nabız atışlarımı izlemeye başlamıştım ta ki o sesi duyana kadar.

"Uyanmışsın sevgilim, bende seni bekliyordum"
Duyduğum sesle ışık hızıyla başımı kapı tarafına çevirdiğimde yüzünde ki maskeyle ve doktor önlüğüyle kendisine kamuflaj yapan Akif arkasını dönmüş kapının kilidi ile oynuyordu ki duyduğum kilit sesi gözlerimin anında dolmasına ve duyma yetimin rafa kalkmasına sebep olmuştu.

O burdaydı, Şırnak'tan buraya kadar takip ettiği yetmiyormuş gibi hâlâ peşimde oluşu ve şu an aynı odada kilitli olmamız nefesimin kesilmesine neden olmuştu, nefesizlik yüzünden ilk önce öksürmeye başlamıştım ki öksürmeme rağmen alamadığım nefes gözlerimin dolmasına ve ağlamama neden olurken bedenim kilitlenmiş gibi hiç bişey yapamıyordum, Akif'in yavaş adımlarla bana doğru yaklaşması ağlayışımı çoğaltırken birinin bütün gücüyle beni sarsması sonucu gözlerimi hızlıca açtım.

Karşımda gördüğüm adam derin bir nefes alma neden olurken sanki hâlâ nefessizmişim gibi öksürüyordum, Ali Asaf'ın bedenimi dikleştirmesi ve sırtımı yaslamama yardım etmesiyle daha rahat nefesler almaya başlamıştım ki hızlıca açtığı suyu bana içirmeye başlamıştı. En fazla üç yudum içtiğim suyu ittirirken o endişeli vücud diliyle yatağın köşesine oturmuştu, daha doğrusu sinmişti düşücek gibi duruyordu.

"Ali iyi misin ?"
Benim sorduğum soru tuhaf gelmiş gibi gözlerini olabildiğince açmış ve bir elini bana uzatıp sağ elimi avucunun içine almışken konuşmuştu.

"Asıl sen iyi misin ?"

Ortamdaki gerginlik gitsin diye saçmalamıştım, saçmalamıştım diyorum çünkü şu an kabustan yeni uyanmış terden saçı baynuna yapışmış ve bedenine bir çok alet takılı ben gayet normal bişeymiş gibi konuşuyordum ki bu Ali Asaf'ta dehşet verici bir yüz oluşturmuştu.

"Turp gibiyim, niye bişey mi oldu ?"

"H-hiç, hiç bişey olmadı"
__________________________

∆ İki hafta sonra taburcu olmuş ve ev hapsi verilmiş bir Hazal ∆

Küçük Kurbağa 🐸: Komtanımmmm

Küçük Kurbağa 🐸: Nasılsınız komtanımm

Küçük Kurbağa 🐸: Ben gayet iyiyim, ama kötüyüm

Küçük Kurbağa 🐸: Yani şöyle, iyiyim çünkü iyileştim, kötüyüm çünkü evden çıkamıyorum

Küçük Kurbağa 🐸: Ya birde babam kapının önüne altı tane adam dikmiş ikisi apartman kapısında, ikisi daire, ikisi de balkonun altında bekliyor