Komtanım Da Komtanım

8. Bölüm

Davetimiz var ayoool

Başlıyorum ha haberiniz ola

Satır arası yorumlarınızı bekliyorum 💬
________________________________________

- Yazmadan-

Kız üzerindeki elbiseye içi eriye eriye bakıyordu, çok güzel olmuştu.
Amcası her ne kadar sevmesede makyajını yapmış sanki bulutların üstünde dolaşıyormuş gibi salına salına ilk başta şah damarlarına sıktığı parfümü daha boynundan uzaklaştırmış yaklaşık on-on beş defa etrafında döndüre döndüre sıktıktan sonra yüzüne yerleştirdiği gülümsemeyle dişlerini göstererek gülümsedi.

Eline küçük el çantasını alıp telefonunu, rujunu ve ufak parfümünü kulanmayacak olmasına rağmen çantasına yerleştirip salık bıraktığı saçlarını eliyle geriye doğru ittikten sonra bu elbiseyle birlikte aldıkları kürk şalı omuzlarına atıp saçlarını havalandırdı ve kürke yarışır duran broşla kürkü iğneledikten sonra çantasını eline alıp herkese bayık gözlerle bakan gözlerindeki duyguyu değiştirerek kıpır kıpır kız çocuğu sevincini yerleştikten sonra aynaya öpücük attığı sırada telefonunun çalmasıyla çantasının içinden çıkardığı telefonu açarak kulağına yerleştirmiş aynı zamanda da odasından çıkıyordu.

"Nerde kaldı be kızım ?!"

"Deme bana kızım falan! Hem sen demedin mi sen kendin git ben seninle mi uğraşıcam diye şimdi ne oldu ?"
Kızın sitem dolu seslerini duyan ev halkı hola dolarken kız onları umursamadan ayakkabılarını giymeye çalışıyordu.

"Çemkirme bana in hadi! Bak bırakır giderim kalırsın dımdızlak"

"Hıhı"
İkiside biliyordu ki kızın tek mesajına bakardı amcasının babasının gazabına uğraması. Onun için bırakıp gidemiyeceğini.

Kız bişey söylemeden telefonu kapatıp ayakkabısıyla uğraştığı sırada üvey annesinin sevimsiz sesi yankılandı kulaklarında.

"Nereye gidiyorsun böyle süslü püslü !"
Kız giydiği ayakkabılarından sonra ayağa kalkıp umursamaz bir şekilde yüzüne bakıp şalını düzeltirken konuştu.

"Amcamla birlikte davete gideceğiz"

"Amcanla ?"

"Evet Nalan ! Bir sıkıntın mı var ?"
Onlar kendilerine dalmış konulurken kızın üvey kardeşi konuşmaya katıldı.

"Amcam mı geliyor ?"
Kız ona tebessümle bakıp konuşacakken üvey annesi lafa girdi.

"Senin amcan o değil! Senin amcan babanı öldürüp hapse girdi unutma şunu artık!"
Kadının aklı çocuk ama bedeni büyük olan adama bunu demesi kızın zoruna gitmiş olacak ki yüksek perdeden konuştu.

"Benim ne kadar amcamsa Mete'nin de o kadar amcası, ayrıca şu işe yaramaz bilgiyi her seferinde verip durma tam kendini toparlıyor sen yapmaman gerekeni yapıyorsun!"

"Senin işe yazamaz bilgi dediğin şey benim kocam-"

"Senin kocan artık benim babam Nalan ! Bu son sekiz yıldır böyle ve böyle kalmaya da devamedecek! Ha ama ben piskopat kayınbiraderimle başa çıkarım diyorsan al sana kapı!"
Kız biraz soluklandıktan sonra konuşmaya devam etti, kadın artık haddini aşıyordu çünkü.
"Babamla kayınbiraderinden korktuğun için evlendiğini biliyorum, ha buna sesim çıkmaz. Çünkü babam da sana eşi gözüyle bakmıyor, ikiniz de birbirinizi kandırıp duruyorsunuz!"

Cümlesi bittikten sonra kadının konuşmasına izin vermeden çantasını alıp çıktı evden, arkasından gelen bağırışlara kulak asmadan apartmandan indiğinde yüzüne minik bir gülümseme kondurdu.