Sleep, My Love

Chapter 2

FLASHBACKS

Trigger Warning: This chapter contains themes of abuse, hypocritical beliefs, mentions of rape, and suicidal ideations. Reader discretion is advised.

The Cruz's family. The big modest house filled with horrifying experiences. Living with six siblings. A place where the atmosphere is tense and fraught with tension.

My father, a strict pastor and authoritarian figure, rules the household with an iron fist, while my mother, once a pillar of strength, has become a shadow of her former self, consumed by her own insecurities and bitterness.

I was the youngest and most naive. I was weak. I moved through the house like a ghost. My eyes wide with fear and uncertainty. I often feel lost in the chaos, overshadowed by my siblings' louder personalities. Mababait naman ang mga kapatid ko, but sometimes, pinagmamalditahan ako ng mga ate ko without reason.

Dahil malaking pamilya kami, hindi ako nabibigyan ng attention at care na hinahanap ko. Hindi ko rin nakukuha ang gusto ko at mga kailangan ko. Kailangan ko pang magmakaawa minsan kapag tungkol sa school ang mga kailangan ko dahil laging iniisip nila na ipanggagastos ko lang sa walang kwentang bagay.

I longed for escape, for a life beyond the suffocating walls of the house, but I knew deep down that my parents and my siblings would never let me leave. I'm only 14 years old. Wala pa akong nararating sa buhay.

My Father, stern and distant, sat at the head of the dinner table, his presence casting a shadow over the meal. My siblings are loud and talking with each other. And my Mother was just eating, not minding the loudness.

I sat in silence, pushing my food around my plate, feeling invisible and insignificant.

"Nakaaway ko pala 'yung anak ng kumare ko sa palengke kanina. 'Yung si Richie. Nagrereklamo sa pagbubuntis e kasalanan naman niya. Lumandi nang maaga. Dapat nag-iingat siya. Tapos kapag pinagsabihan, aba'y nagalit pa sa akin. Bastos na bata." pagkwekwento ni Mama na nakaagaw ng pansin namin.

"Baka kapag nag simba 'yon, baka magtino na. Nagpapabuntis ng walang ama ang anak, tapos ako pa ang masama?" dagdag pa niya. "Mga bata ngayon, kulang sa dasal."

Hindi ko masikmura ang mga sinasabi niya kaya nagsalita ako.

"Ma, sapilitan 'yon. It was a rape case. Hindi niya kasalanan 'yon." sabi ko.

Tinaasan niya ako ng kilay at padamog na binagsak ang kutsara sa lamesa. I flinched.

"Anong rape rape? Hindi rape 'yon, ginusto niya 'yon. Nag iinom, kababaeng tao, tapos kapag natipuhan siya ng lalaki, sasabihin rape?"

"That's insensitive, ma. Hindi niya ginusto ang nangyari—"

"Siya ang nang akit sa lalaki kaya siya ginalaw. Kung hindi siya malanding bata, hindi mangyayari 'yon sa kaniya. Kung hindi siya nag iinom, hindi ganon kahihinatnan niya." she cut me off. "Bakit mo ba pinagtatanggol 'yon? Malandi ka rin ba?"

"Hindi po—"

"Siguro may boyfriend ka na 'no? Mag simba ka. Nadedemonyo ka na." umiling siya.

Natahimik na lang ako. Hindi ko alam kung bakit nangingialam siya sa buhay ng iba when my oldest sister, ate Angelina got pregnant at the age of 17. Huminto rin si ate Angelina sa pag aaral, hindi natapos ang Junior High School at ngayon na may asawa at anak na, nakatira pa rin sa amin.

She always judged others but she doesn't want people to judge our family.

"Lagi kang komokontra sa mga sinasabi ko. Demonyo ka talaga. Hindi ka gumaya sa ate Shairina mo." she spit, coldly.