Vivian'ın Koşulları

43

Roger Daniel'e baktı ve başını salladı.

"Bu adam bir derneğe ait olmayan ve tek başına dolaşan bir büyücü."

"Derneğin bir parçası olmayan büyücüler var mı?"

Vivian bunu ilk kez duyuyordu şaşırarak sordu. Ama sorusuna cevap veren Roger değil Daniel'di. Burnunu çekti.

"Küçük bir miktar ama var. Bağlanmaktan hoşlanmıyorum, bu yüzden İmparatorluk Kanunu gibi tükenmez kuralları olan bir derneğe uymuyorum. Benim gibi ezilmekten hoşlanmayan pek çok büyücü var, bu yüzden bir derneğe katılmıyorlar."

Daniel, Roger'a bakıyordu.

"Bazı günler bir derneğe katılmadığım için pişman olduğumu biliyor musun? Hala patronluk taslıyorlar! Paralı asker olmadığını söylüyorsan, nasıl böyle emir verebilirsin? Her şeyden önce, değerli bir büyücüye nasıl bu kadar pervasızca davranabilirsin?"

Vivian, kendisine değerli diyen Daniel'e boş boş baktı. Tavrı o kadar ağırbaşlıydı ki, bunu gören herkes Roger'ın onu buraya getirirken bir hata yaptığını düşünürdü.

Daniel'in protestolarına rağmen Roger gözünü kırpmadı ve kollarını katladı. Küçük ve büyük iki adamın arasına bakarken Vivian, kelimelerle ifade edemediği bir baskı duygusu hissetti.

Ama Daniel ona küskün gözlerle baktığı içindi belki de. Kaçıp saklanmayacağına karar veremeyen gergin bir tavşan ile onu bir lokmada yemeye çalışan vahşi bir canavar arasındaki savaş gibiydi.

Vivian gözlerini devirdi.. Oldukça yakın arkadaşlarmış gibi görünüyorlardı, ama neden birbirlerine bu kadar dayanamadıklarını bilmiyordu.

"Bana hayatını borçlu bir adam için kesinlikle çok konuşuyorsun."

Roger tatsız gözlerle Daniel'e baktı. Daniel'in alaycı tonu onu kızdırdı.

"O borcu çoktan ödemiş olmalıyım! Beni kaç kez parasız taciz ettiğini biliyor musun?"

Daniel'in gıcırtısı gürültülüydü, bu yüzden Roger ağzını kapattı. Ağzı kapalıyken bile Daniel kaşlarını kaldırdı ve mırıldandı. Şiddetle titreyen omuzları öfkesini yansıtıyordu.

"Burada sihirli bir şekilde kilitli görünen bir oda var. Sadece sihirle mühürlenip mühürlenmediğini ve sihir ise nasıl açılacağını öğrenin."

O anda Vivian, Daniel'in buraya çağrılma nedenini hatırladı. Perdeleri çekilmiş ve kapısı kilitli olan oda. Sanki büyülenmiş gibi zorla yerinden kımıldamayan oda. Oda hakkında bilgi edinmek için umutsuzca sihirbazın yardımına ihtiyacı vardı.

"Ahhh, işte yine başlıyorsun. Eğer yapmamı istiyorsan, bana söz verdiğin şeyi verebilir misin? Beni aldatan ve buraya kadar gelmemi sağlayan konu!"

"Ne demek istiyorsun?"

Daniel'in sözlerini sessizce dinleyen Vivian şaşkınlıkla sordu. Daniel'in açık kahverengi gözleri hızla Vivian'a takıldı. Gözlerinin rengi yumuşakken gözleri hançer gibi keskin görünüyordu.

"Bu kişinin beni buraya nasıl getirdiğini biliyor musun? Yeraltı Dünya Ağacının izlerini bulduğunu söyledi, Dünya Ağacının izlerini! Yalan mı bilmiyorum ama onca yolu köpek gibi geldim. Ama geldiğimde, dünya ağacı nerede? Uçsuz bucaksız bir araziden başka bir şey yok!"

Daniel, çalışmalarını nasıl geride bıraktığını ve bu kadar ileri geldiği zamanı nasıl telafi edebileceğini söyleyerek gevezelik etti. Roger Daniel'e baktı ve içini çekti.