"Don't do this, Klaxon. She's still a child for fvck's sake! Let her do whatever she wants!" basag nito sa katahimikan.
Sabay kaming napalingon sa kanya. Kinuha niya ang kamay ko at nilapit sa kanya. Nakalabas na kami ngayon mula sa loob ng sasakyan. Kaharap si Klaxon na kanina lang ay nagmamakaawa sa akin. Nag-igting ang kanyang panga, nasa kamay ng lalaki ang kanyang tingin. Muli na namang nanumbalik ang galit sa kanyang mga mata.
"Let.Her.Go." matigas na untag niya. Kuyom na ang dalawang kamao. Maling galaw lang nitong lalaki siguradong babagsak 'to mula sa kamay ni Klaxon.
Umatras ako. Inalis ko ang kamay ko sa pagkakahawak ng lalaki ngunit hinuli niya ulit iyon. Mariin niya akong tinapunan ng tingin. Walang bakas na takot ang kanyang mukha. Nakikita kong lumalabas ang kanyang ugat sa leeg. Hindi siya natatakot sa lalaking nasa harapan namin? Kung nakakamatay lang ang titig non baka kanina pa kami bagsak dito.
I heard him sighed. Mas lalo niyang hinigpitan ang pagkakahawak sa akin habang hindi pinapansin si Klaxon na kulang na lang sumugod ito.
Isang malakas na tawa ang pinakawalan ni Klaxon. Dahil du'n ay napalingon kami sa kanya. Hindi normal na tawa iyon, hindi nakakatuwa.
"Look at yourself, Kace. Hanggang ngayon nagpapaka-hero ka parin? I didn't know na may iba ka pa palang pinagkakaabalahan, huh."
Kace? Kace Gunner? Pangalang beses ko nang narinig ang kanyang pangalan. Isa kaya siya sa mga kaibigan ng Society Clan? Is he part of that clan? Mga mayayaman ang nandon, walang takot sa batas. Dinadaan nila sa kamay ang hustisya. Walang kinatatakutan, walang awa.
Maraming natatakot sa kanila, walang sumubok na bumangga dahil kapag ginawa nila iyon ay wala na talagang bukas ang taong iyon. I heard this from my friend when I was 10 years old. Sa murang edad na iyon ay naunawaan ko ang nais niyang iparating. Nabanggit din ni daddy ang tungkol dito noon. Sinawalang bahala ko dahil bata pa ako non at walang pakialam sa mundong kinagagalawan.
Now, I heard it again. Tumikhim si Kace. Sa tingin ko'y mas matanda siya sa akin ng ilang taon. Kasing-edad ni Klaxon I think.
"Ano, Kace? Bibitawan mo ba si Kelra o puputulin ko 'yang kamay mo?"
"Kace..." mahinang tawag ko sa kanya. Pinisil niya ang kamay ko. Mas lalong tinago sa kanyang likuran. Hindi ko na maipaliwanag ngayon ang mukha ni Klaxon. Galit na galit na siya, gusto niyang lumapit sa amin ngunit tila may pumipigil sa kanya sa tuwing napupunta sa akin ang kanyang tingin.
"Come with me, baby. Ayaw mo naman sigurong may mangyaring hindi maganda hindi ba?" he looked at me. Walang emosyon ang mukha. Blangko ang nakikita ko, parang ibang tao ang nakikita ko. Hindi naman siya ganito noon! Lagi siyang ngumingiti kapag kaharap niya ako! He always greeted me with his wide beautiful smile noon. Ngayon, ibang-iba na siya sa taong iyon.
Nasaksihan niya ang pagtanda ko. Nasaksihan niya ang kakulitan ko, nasaksihan niya ang lahat lahat sa akin. Is this a parent's love? We fucked. We shared heavy breaths. Got pregnant by him.
This is not good. Everything about us is wrong. I want to run, away from him. Gusto kong lumayo dahil ayaw kong nakikita siyang ganito. Na laging naghahabol sa akin. Nakatakda na siya sa mommy ko. Isa iyon sa mga hiling ni mommy. Because of me...nasira ang lahat.
"Let her go, Klaxon! Hindi mo siya pagmamayari!" malakas na singhal ni Kace dahilan ng pagbaling ko sa kanya. Nilalabanan niya ang matalim na titig ni Klaxon.
"Uulitin ko, Kace. Let.Her.Go."
Lumunok ako. Inalis ko na naman ang kamay ko ngunit hinigpitan ni Kace. Kapag hindi niya ako binitawan wala na talaga kaming bukas! Totohanin ni Klaxon ang gusto niyang mangyari. Ayokong mangyari iyon kayat habang nagpipigil pa si Klaxon ay iiwas na ako.
"Let go, Kace. Hindi na maganda 'to!"
He winked at me. Wala paring takot na bumabakas sa kanyang mukha. What the fvck? Sino ka ba talaga, Kace Gunner? Bakit hindi ka natatakot sa lalaking nasa ating harapan? He's so fvcking dangerous! He might kill us in just one blink!
"Don't worry, Kelra. I know what I'm doing. May mga tauhan na ako sa paligid. Pinapalibutan na nila si Klaxon. Isang galaw lang..."
Napanganga ako sa kanyang sinabi. Nilibot ko ang paningin sa paligid at napansin na may mga lalaking naka-itim. Nagtatago sila sa puno. Pinalilibutan ang lugar. May mga sasakyan din sa likuran ni Klaxon. Mukhang hindi niya napansin iyon. Ngayon ko nga lang din napansin na may mga tauhan pala siya. Kanina pa kaya sila duon?
How about Klaxon? Tatamaan kaya nila ito?
Hinarap ko si Klaxon. Matigas parin ang kanyang mukha. Ayaw pakawalan si Kace. Hindi ba siya aware na may mga kalaban ngayon sa kanyang likuran? Naghihintay na tamaan ang kanyang katawan! Ugh fvck!
"Don't do this, Kace. Huwag niyong saktan si Klaxon!" mahinang sabi ko.
He smiled. Ngiting hindi mo nanaising makita. "I don't play bullshits, Kelra."
"Papatayin ka niya!"
"He won't. Kung mangyayari man iyon, don't worry. Mas malala pa ang naranasan ko noon kaysa dito."
Nakita kong gumalaw si Klaxon. Lumapit siya sa amin kasabay non ang panlalaki ng mata ko nang makitang sabay na tumaas ang mga baril ng tauhan ni Kace. They are now pointing their gun to his back! Fvck! I don't want to see this. Hindi naman ganito ang gusto ko!
"Kelra, I know you know..." bulong niya.
Mapakla siyang ngumisi sa akin. "You know, I don't play games when it comes to you."
Sa isang iglap nakuha ako ni Klaxon mula sa kamay ni Kace. Hinila niya ako. Tumakbo kami papalayo sa mga tauhan ni Kace!
"What the fvck are you doing, Klaxon! Ayokong bumalik sa pamamahay mo! Bitawan mo ako!" Pilit kong inaalis ang kamay sa kanyang hawak ngunit masyado siyang malakas! Hindi ko mapigilan ang paa ko sa kakatakbo!
"Ano ba, Klaxon! Bitawan mo ako! Hindi mo ako pagmamay ar—"
"Fvck!"
Isang malakas na putok ng baril ang aming narinig. Hinahabol na kami ngayon ng mga tauhan ni Kace. Damn! Ang anak ko!
"Klaxon! Tangina, ayokong sumama sayo! Bitawan mo ako!" galit kong sigaw at hinila muli ang aking kamay.
"Shut the fvck up, Kelra! I won't let you runaway! Hindi ka makakatakas sa akin, Kelra! Hindi kita hahayaan!"
Tumulo na nang tuluyan ang aking mga luha. Takbo parin kami nang takbo hanggang sa nasilayan ko na ang malaking bahay ni Klaxon.
No. Ayokong bumalik sa kulungang iyon! Ayoko nang bumalik sa bahay mo, Klaxon! Pinapaala nito lagi ang mga pagkakamaling nagawa natin! Ang pagtataksil ko sa mommy ko!
"Let go of me!" malakas at pwersang sigaw ko sa kanya!
"Tangina!"
"Bitawan mo ako! Tangina mo!"
"Hindi ko ito ginusto, baby. You fvcking chose this! Endure it!"
"K-Klaxon—"
Tumingin siya sa akin. Umigting ang kanyang panga. "You can't—" hindi niya natapos ang kanyang sasabihin nang napatigil siya.
Napatigil din ako. Nasa harapan na namin ngayon si Kace. May hawak na baril at nakatutok iyon kay Klaxon.
Nagpakawala ng malalim na hininga si Klaxon. Punong-puno na. Nagsimula na ring manginig ang buong katawan ko. Hindi na ito maganda.
"Papatayin mo talaga ako, Kace? Go! Pull that fvcking trigger and shoot me, Kace!" mas lalong humigpit ang kamay ni Klaxon sa akin kayat napapikit ako.
Nagsilabasan ang aking mga luha.
"Let her go, Klaxon or else I will end your life here!"
Tumawa si Klaxon.
"You can't do that. Alam mong mas magaling ako sayo, Kace. You can't kill me using that little gun of yours."
***
May continuation pa. Don't forget to vote and leave a reaction for more updates. Thank you!
