Sex według Maliny 2024

6. Bolesna sytuacja

Właśnie zajechaliśmy do domu. Wszyscy żeśmy już wysiedli, jedynie Conan nie, więc chłopcy go wyciągnęli. Oskar wziął go na ręce, gdyż był bardzo słaby i jeszcze spał. Marcin szybko włożył klucz do zamka i otworzył drzwi wejściowe. Pierwsi weszli Oskar z Conanem, następnie pozostali chłopcy i na końcu ja. Zanieśliśmy nasze bagaże do salonu, a Oskar zaniósł Conana do łóżka. Gdy Conan był już w łóżku, do sypialni weszłam ja. Usiadłam obok niego. Coś było nie tak z jego skórą. Podeszłam do niego bliżej i ucałowałam jego piękne włosy. Nie wyglądał najlepiej. Był cały czerwony. Na szczęście po chwili obudził się.
- Aaaaach!!!! - wydał z siebie Conan okrzyk bólu i rozpaczy. - Ale mnie piecze skóra. Całe ciało mnie boli ach!!!
- Kochanie, co się dzieje? Aaaach, masz oparzenie słoneczne. - odpowiedziałam mu zapłakana. - Coś zaradzimy.
Biedny Conan był obolały i słaby. Bąbli na szczęście nie miał, ale skóra wyglądała naprawdę źle.
- Ja będę przy tobie. Obiecuję Chłopaki zrobią jedzenie i nam przyniosą. Z napojami będzie tak samo. - zapewniłam Conana, by czuł się bezpiecznie.
- Chcę napić się wody. - poprosił mnie Conan. 
Na szczęście miałam przy sobie butelkę z wodą. Dałam ją Conanowi, by się napił.
- Dziękuję ci, kochana. A co z zakupami? - spytał niepewnie Conan. - Kto będzie nam je robił?
- Janek. A jak nie on, to Marcin. Tak będą się wymieniać. Nie martw się.
Do sypialni wszedł Oskar.
- Dobrze, że przyszedłeś. Zobacz do apteczki, czy nie mamy sprayu na oparzenia słoneczne.
- A co? - spytał Oskar.
- Conan biedny ma oparzenie słoneczne. Skóra go bardzo boli.
- Kurde myślałem, że on tylko spał, a on już był osłabiony z bólu. - powiedział smutnym głosem Oskar.
- Tak, ja też tak z początku myślałam, ale jak wrzasnął, to już było wiadome, że coś jest nie tak.
- Ojej. - jęknął Oskar. - Dobrze, pójdę zobaczyć, czy mamy coś na oparzenia, a ja poszłam z powrotem do Conana. Biedactwo jęczało z bólu. Był bardzo smutny i słaby nadal. Leżał plackiem na łóżku, nic nie mając na sobie.
- Muszę do toalety. - rzekł cichym głosem Conan. - Zaprowadzisz mnie? Nie dam rady dam iść. Tak całe ciało mnie boli.
- Oczywiście, że z tobą pójdę. - odpowiedziałam i delikatnie podniosłam chłopaka z łóżka. Następnie przytuliłam go delikatnie do siebie i poszłam z nim do toalety. Conan stanął przy toalecie i zaczął robić siusiu. To również sprawiło mu ból. Kto by pomyślał, że on aż tak bardzo będzie oparzony? Nikt się tego nie spodziewał.
- Kochanie, umyjesz mi bananka? - spytał Conan, gdy już zrobił siusiu i umył ręce chłodniejszą wodą.
- Tak, kochanie.
Zwilżyłam ręcznik zimną wodą i delikatnie dotykając, umyłam jego bananka, by mu nie sprawić większego bólu. Kiedy chłopak był już cały czysty, z powrotem zaprowadziłam go do łóżeczka, by odpoczywał. Po chwili ponownie do sypialni wszedł Oskar.
- Słuchaj, Malinka. Mamy bardzo mało maści i bardzo mało sprayu. Co mam kupić w aptece?
- Kup spray i maść na oparzenia. Od razu wszystkiego po 10 opakowań.
- Aż tyle? A po co? - zdziwił się Oskar.
- Jest upalne lato, a może komuś innemu zdarzyć się taka sytuacja, jaka przydarzyła się Conanowi.
- A no tak. Masz rację, a ludzi z oparzeniami słonecznymi jest coraz więcej.
- Dokładnie tak. No dobrze, leć do apteki. Ja muszę wracać do Conana.
Oskar w szybkim tempie pobiegł do apteki.
- Chcecie coś jeść? - spytał Marcin, który właśnie wszedł do sypialni.
- Chcesz coś zjeść, kochanie? - spytałam Conana.
- Zjadłbym troszkę truskawek. - odparł Conan.
Marcin pobiegł do kuchni zobaczyć, czy są truskawki w lodówce. Po minucie przyszedł z całym talerzem pięknych, czerwonych, soczystych i dorodnych truskawek. Następnie postawił je na stoliku.
- Proszę, zajadajcie. - uśmiechnął się Marcin. - Smacznego, kochani.
- Dziękujemy. - odpowiedzieliśmy ja i Conan, po czym Marcin pocałował mnie w policzek i wyszedł z sypialni, a Conan usiadł na łóżku i jadł truskawki ze smakiem razem ze mną.
- Jakie słodkie i soczyste. - zachwycał się smakiem Conan.
- A jakie dorodne. - dodałam, delektując się.
Kiedy truskawki zostały zjedzone, Conan z powrotem położył się.
- Marcin, możesz już przyjść. - zawołałam, po czym przyszedł i wziął ze stolika talerz, by go zaraz umyć.
Było słychać trzask drzwi wejściowych. Stuk stuk stuk... Echo kroków zbliżało się do nas. Acha... To pewnie Oskar.
- Masz tu maść i spray na oparzenia. - powiedział, wchodząc do pokoju, w którym byłam z Conanem.
- Bardzo fajnie.
Wzięłam jedno opakowanie sprayu do ręki.
- Skarbie, idziemy do łazienki. Muszę spryskać twoją skórę sprayem.
- Pomożesz mi się podnieść? - spytał Conan.
- Tak, jasne. - odpowiedziałam, pomogłam Conanowi wstać i udaliśmy się do łazienki.
Spryskałam jego całego tym sprayem chłodzącym. 
- Od razu lepiej. - powiedział z ulgą Conan. 
Następnie rozsmarowałam ten spray na ciałku chłopaka. Trzeba było chwilkę poczekać, aż się wchłonie. Kiedy spray już się wchłonął w skórę Conana, zaprowadziłam go do łóżka. Potem chciał ze mną porozmawiać na ten temat. Oczywiście, zgodziłam się.
- Za kilka dni już będzie dobrze. Spokojnie. Nie masz bąbli, więc to jest duży plus. 
- Ale mnie za to boli skóra i piecze. Co prawda trochę mniej, ale boli. - rzekł Conan z lekkim grymasem bólu. 
- Wierzę ci, bo ja jak miałam oparzenie słoneczne, też mnie bolało. Nie miałam bąbli, ale za to skóra była bardzo czerwona. - odparłam. 
- Tak samo zasnęłaś na słońcu? - spytał Conan z zaciekawieniem. 
- Oczywiście, tylko że sama się obudziłam i jeszcze miałam na tyle siły, że doszłam sama do auta, a w domu już byłam słabsza. - dałam odpowiedź. 
- To miałaś lepiej. Najwidoczniej nie miałaś takiego mocnego oparzenia. 
- Ale miałam bolesne. - odparłam. 
- Ja pewnie też przy tym byłem słaby. 
- Tak, byłeś bardzo słaby. Chłopcy próbowali cię obudzić. Nie udało się, więc Oskar wziął cię na ręce i udaliśmy się prosto do domu. 
- Dobrze, żeście mi pomogli. Sam na pewno nie dałbym sobie rady. - odpowiedział Conan, po czym przytulił się do mnie. Ja mu oczywiście dałam całuska, by bardziej poczuł moją obecność i bliskość.
- Chcesz się położyć? - spytałam.
- Tak, chcę. A podotykasz mnie delikatnie? - poprosił mnie Conan.
- Oczywiście, że cię podotykam. Gdzie chcesz?
- Po brzuszku i pod brzuszkiem.
- Dobrze.
Zaczęłam go dotykać po brzuszku. Każda linia robiona przeze mnie, była kierowana w stronę pępka.
- Kto ma taki śliczny pępek? - spytałam.
- Ja mam. - odpowiedział Conan. - Podotykasz mi teraz jajeczka?
- Tak.
Zniżyłam się do poziomu jajeczek.  Delikatnie stukałam palcami i łaskotałam.
- Kto ma takie śliczne jajeczka?
- Ja mam.
Oczywiście nie pominęłam też włosków, które tam miał. Troszkę w nich pogrzebałam. Miał takie gęste i piękne, a  na końcu troszeczkę podotykałam bananka, po czym Conan zasnął.
W następnym rozdziale dowiecie, co się wydarzyło po przebudzeniu Conana.