W sercu mego istnienia, smutek się rozlewa,
Ból jak ostry sztylet, w duszę wciąż się wbija.
Bezsilność, jak grób, duszę ogarnia w ciszy,
Pustka jak przepaść, w której tkwię bez wyjścia.
Przeszłość bolesna, jak rany, które nie goją się,
Wspomnienia jak cienie, które duszę dręczą nieustannie.
Łzy jak rzeki, spływające z oczu bez końca,
Bezradność jak gniewny ocean, mnie wciąż ogarnia.
Samotność jak mroczna noc, nieustannym towarzyszem,
W ciszy nieprzeniknionej, słyszę tylko własny oddech.
Emocje smutne, jak czarne chmury na niebie,
Wiersze, jak krzyk, który nie odnajduje ukojenia.
W tej burzliwej rzeczywistości tonę, jak w morzu łez,
Szukam wyjścia, lecz droga jest ciemna i pełna bólu.
Niech te słowa wyrażą to, czego nie potrafię powiedzieć,
Niech przyniosą ulgę, choć na chwilę, w tej ponurej rzeczywistości.
CZYTASZ
MY WOUNDED HEART~MOJE WIERSZE
ŞiirZbiór moich wierszy które napisalem na przestrzeni kilku tygodni oraz napewno napisze ♡ Są to wiersze które wylewają to co w danym dniu czyłem, odkrywają moje zranione serce z tąd tez tytuł książki. Mam nadzieję że wam sie spodoba ♡ Życzę Miłej Le...
