9. Abisi Sıfatıyla

1.9K 192 153
                                    

Merhaba, bu Bölümü yazmak zor oldu. Neden zor oldu diye sorsanız bilmiyorum derim.

Geçen bölümü de 52 yorum ile kapatmışız. Diyecek sözüm yok.

BEN NİLDA

-

Hiç kimseden ses çıkmazken karşımda ki adam yüzünde ki ukala sırıtış ile bize bakıyordu. Daha doğrusu inadına yaparcasına oğlundaydı gözleri.

Rahatsız olduğunu biliyor gibi.

İstemediğini hisseder gibi.

Üstüne basarcasına.

Ellerimi sıkılaştırdım. Ellerimin altında titriyordu. Hangi baba oğluna böyle bir durum yaşatırdı. Ne olmuştu da Haktan bu derece etkileniyordu bu adamdan?

"Bana oğlum dememen gerektiğini söylemiştim." Haktan'ın net sesine karşı yutkundum.

"Oğlumsun." Babası da net bir şekilde kararını belirlediğinde gözlerim ikisi arasında mekik dokudu.

"Dediğilim. O kadar otel varken neden geldin?"

"Sizi özledim."

"Yalancısın." diyen Hakan ile gözlerimi yumdum. Babasından doğal bir öksürük yükseldi.

"İstediğin gibi düşünebilirsin. Burası benim evim ve istediğim zaman gelirim." diyen adam ile göğsüme batan kıymıkları hissetmemeye çalıştım.

Oğullarını özlememişti. Hepsi sözdeydi. Ev onundu. Otele niye para harcasındı ki.

Haktan ellerini yumruk yaptığında kolu kasıldı. Hafifçe okşadım.

"Evine gelirsin tabii. Oğullarını annem öldükten sonra ne zaman arayıp sordun da geldin? Bu nasıl yüzsüzlüktür!" diye en sonunda öne atılarak bağırdığında gözlerim irice açıldı. Haktan'dan sinirden kıpkırmızı kesilmişti.

Halil ve Hakan Hakan'ı omuzlarından tuttuğunda babaları olan adamda sinirle öne doğru adım attı. "Ben senin babanım. Düzgün konuş benimle. Alırım ayağımın altına." diye hiddetle bağırdığında ben korktum.

O sırada Harun da benim yanımda durduğunda saniyelik ona döndüm. Gözlerini açıp kapattı. Güvendesin dercesine.

Peki ya o? Haktan psikolojik olarak güvende miydi? Sanmıyordum.

Haktan, "Babam değilsin sen benim! Unut bunu." diye haykırdığında babası bir kaç adım daha attığında Hakan'a zarar gelecek dürtüsü ile önüne geçtim.

Hakan da o sırada benim önüme geçti. " Burada kal. Biz gidiyoruz. Gideceğin zaman haber yollarsın." Dediğinde Halil ve Harun Haktan'ı kollarından tuttu. Yürütmeye çalıştı.

Adamın gözleri sinirle kızardığında bakışları beni buldu. Baştan aşağı beni incelediğinde rahatsız oldum. Kolumdan Hakan'ın tutuşu ile ondan gözlerimi çektim ve evden çıktım.

BEN NİLDA Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin