spiderman & fire woman

-8-

yataktan aşağı düşmem ile sızlanıp başımı tuttum. "bi' kıçımı kırmadığım kalmıştı."

"yalnız tuttuğun yer başın."

"ha..öyle mi? her yerim ağrıdığından fark edeme-"

kaşlarımı çatıp gözlerimi araladım. karşımda bana bakıp sırıtan taehyung'u görmem ile çığlık atıp hemen yerden kalktım.

"lanet! ne işin var burada?"

"jennie her şey yolunda mı?"

"o teyzenin sesi miydi?"

taehyung dudaklarını bastırıp kafa salladı.

sızlanarak kendimi tekrar yatağa bıraktım. "rezillik artı bir daha."

ardından tekrar hemen doğrulduğumda başıma giren sızı ile yüzümü buruşturdum.

taehyung ayaklanıp yanıma geldi ve komidinin üzerindeki sürahiyi eline alıp bardağa su doldurdu. "al iç, kendine gelirsin."

uzattığı suyu içip bardağı yerine koydum. "cidden sabah sabah odamda ne işin var taehyung?"

"sabah mı? jennie saat beş, akşam beş."

"yuh o kadar uyudum mu ben ya?"

kafa salladı.

"harika bir de beni böyle yataktan çıkma hâlimle gördün. "

aynadan kendime baktığımda tek gözüm seğirmeye başladı. saçlarım elektriklenmiş ve darmadığındı. yüzüm çok uyumaktan şişmiş ve gözlerimi söylemek bile istemiyordum.

"taehyung ne sen beni bu hâlimle gördün ne de ben seni gördüm tamam mı? "

bir şey demesine izin vermeden ayağa kalktım. "sakin bir şekilde hiçbir şey olmamış gibi hazırlanacağım, unutuyoruz bu görüntüyü tamam mı? "

dolabımdan giyeceğim kıyafetleri çıkarıp banyoya adımladım. "çok sakinim."

banyoya girip kapıyı kapattıktan sonra derin bir nefes alıp çığlık attım. "lanet! şans yüzüme gülemez mi?!"

taehyung'un arkadan gülme sesi gelirken yüzümü buruşturup sızlanmaya başladım.

"of jennie of."

➴

hazırlanmam bittikten sonra banyodan çıkıp taehyung'a baktım. düzlediği yatağıma uzanmış uyukluyordu.

"bana diyene bak."

yanına uzanıp onu izlemeye başladım.

"şu hayatımdaki şansımı beni tanıyan az çok bilir. tüm şanşsızlıklarım arasındaki tek şansım sensin kim taehyung. tüm şansımı resmen sende kullandım sanırım."

dudakları kıvrılırken beni bir çırpıda altına almıştı. çığlık atacağımı anladığı için de eliyle ağzımı kapamıştı.

"her hareketin ezberimde güzelim."

elini ağzımdan çekince şaşkınca ona baktım. "sen uyumuyor muydun ya?"

"gözlerimi dinlendiriyordum neyse dün nerede kalmıştık?"

dediği şeye güldüm ve onu üzerimden ittirip doğruldum. "dün gece bir yerde kalmadık taehyung'cum."

"intikam alacaksın illâ?"

"hmhm"

belimden tutup kucağına aldı. "bugün kaçmak yok."

"dün kaçan senken bugün bunu söylemen..göğe erdin mi bari? kurtardın mı şehri?"