Kahramanım

KAVUŞTUK

İyiyim, sadece halsizim biraz geçer merak etme. Hem yayala vakti geldi prensesime salıncak sözün var unutma.

Unuturmuyum hiç, ikinizede şahane bir salıncak kurucam.

Ay.... ne, mam.....

Ayne..... Mam!

Küçük kızı anne diyip bağırıyordu. İbrahim bu kez mutluluktan ağlıyordu.

Annesinin bal porsuğu. Çok çok seviyorum sizi ben.

_______________________________________

Evde biraz olsun huzur geri gelmişken, Celal önüne konulan kahveyi ağır ağır içiyordu.

Oya: Hoşgeldin abi, kahve içtiğine göre o çiyandan kurtulup beni Civan Mertime nasıl kavuşturucaz onu konuşalım.

Celal elini beline atıp masaya babasından kalma beylik tabancasını koyup son yudum kahvesini de içip bitirdi.

Celal: Fuat Emmi Civanıma neden Deli fişek derler bilirsun hemi? Fişek gibidur, bartuttu tutuştu mi tutamzsun.

Celal iğrenerek Oya ya baktı. Konuşnasına tekrar babasına dönerek devam etti.

Celal: Beni de pek bir saf, sakın bellerler doğri. Sessuz atun tekmesu pek bi sert olur.

Oya: Yani neden burdasın? Bu silahla bizi mi korkutucaksın? Avrupa görmüş insanım ben kanun nizam...

Celal masadan emektarı alıp kurşunu namlunun ucuna sürdüp silahıda Oya'nın alnın çatına dayadı.

Celal: Bana bak orospi! Seni silahimi çektim mi vururum. Niye korkmam biliymisun? Civanım eşime evlatlarıma ben gibim sahıp çıkar eminim de ondan.

Fuat: Celal oğlum uyma bu deliye, elini kirletme!

Celal: Siz yıllarca uydunuz! Siktirtmeyin bekanuzu! Bu pislik yüzden Civanım, İbrahimim perişan olucak bende sümsük sümsük seyredecek ha!

Oya: Beni öldürürsen Emine abla yüzüne bakmaz!

Odanın kapısınsan şen bir kahkaha duyuldu o sırada. Elinde çifteli tüfeği ile Emine duruyordu.

Emine: İlahi kocacum, bende evveli gelmişin. Yok valla pek bir memnun olur mis gibi çamaşır korum valizine gelirim zitarete!

Celal: Hey be Allah'una kurban kimin karisi!

Oya titriyordu korkudan şimdi, Aileside ilk kez korkuyordu onlardan.

Oya: Delisiniz siz... Deli.

Celal: Şükür, şimdi bir saatiniz var. Fuat Emmi evinin tarlanın ederini hesapladum iki katını vereyrum. Al yısmanı siktirun gidin.

Fuat: Etme Celal kıyma bize memleketimuz nereye gideruk?

Emine: Onu yosma kızini üzerimize salmadan düşüneceydun. Kocacum birde kumar borci var imiş. Bunu başimiza ondan sarmuş.

Celal: Eyy onuda sildirur tamam ederuk. Hayde uğurlar ola! Haaa Fuat Emmi allah belanuzu versin amin.

Emine: Ağzına sağlık kocacum. Hayde sofra hazurdur ailecek keyiflen doyalım.
.
.
.
Fatma ana: Hele bak ava mi gittunuz? Nerdesunuz haber'de vermemişiniz.

Emine gülerek öptü anasının yanaklarından sessizce göz kırpınca kadının gözleri fal taşı gibi açıldı.

Celal: Alış veriş ettuk, Fuat abinin malları alıp yolcu ettuk hanımumla ordan geleyruk.