Hoseok, genç yaşlarında aşkın peşinden koşmaya hevesli ve zamanın ruhunu hissetmeye göz dikmiş bir omegaydı. Toplumun onaylamayacağı kararlar almayı göze almıştı; fakat kendini buhrana iten bir aşk sancısını çekmeyi hiç beklemiyordu.
Uzun bir aradan sonra merhaba. Ne yazık ki çok fazla yazı yazmak durumunda kaldığımdan kendi kurgularıma gereken vakti ayıramıyorum. Umarım bu konuda bana anlayış ve sabır göstermeye devam edersiniz. Buraya kadar sabırla geldiğiniz ve beni desteklediğiniz için teşekkür ederim. Yazım yanlışım varsa görmezden gelin lütfen :( (göz tembelliğim var dikkatimden kaçıyor...) İyi okumalar - Sue <3
Uyarı: Bu bölüm psikoz ve benzeri durumlar, kendine zarar verme eylemi içerir.
✧･ﾟ: *✧･ﾟ:
Haklı ile Haklının savaşı
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Namjoon, Beom-mi'nin karşısında bağlı bir haldeydi. Tıpkı onun gibi, bir canavar gibi zincirlerle bağlanmıştı. Namjoon biraz afyon içmemiş olsaydı bulunduğu durumla dalga geçmesi daha kolay olurdu, çünkü içten içe kendisinin de bir canavar olmasından korkuyordu. Arzuları insana yakışık almayacak türden bir vahşilik barındırıyordu. İmgeler gözünün önünde kayıp giderken ter damlaların dudaklarından süzüldüğünü hissetti. Beom-mi'nin dalga geçen muzip ifadesi içindeki kurdun daha saldırgan olmasına neden oluyordu.
"Seokie seni istemedi mi?" Namjoon gözlerini kırpıştırdı safça, dediğini anlaması biraz zaman almıştı. "N-ne?" Nefret ettiği alfa ona gülümsemeye devam ediyordu. "Ahh, biz de Namjoon aşkını sonunda bulduk diyorduk. Meğerse ondan nefret eden bir omegaya tutulmuş. Ne hoş, zayıf bir alfayı hangi kurt kabul eder?"
