"මම අයේ බාස්කට්බෝල් ගහන්නේ නෑ බන්!"
"මොකක්!???///"
"වරේන් දැන් චුට්ටකීන් මිස් එයී පන්තියට..මේක විසදගෙන ඉමූ පලවෙනීයට"
සතීයක් දෙකක් විතර ගෙවිලා ගියා...අපේ බාස්කට්බෝල් ටීම් එක එක සතියක් මැරීගෙන ගොඩාක් ප්‍රැක්ටිස් කලා... ටීම් එකට එච්චර හොද කාලයක් නෙමී තිබ්බේ....එයාලාගේ කෝච් ගේ දරැවා හදිස්සී අසනීපේකින් නැතී වෙලා..එහෙම නැති වුනා කියලා ඒ සර්ට කීයටවත් අපේ ටීම් එකට කෝච් කරන එක එක විනාඩියකටවත් නවත්තන්න බෑ මොකද උන් ටික මැලෙශීයා වල තියෙන FIBA 3x3 Asia cup එකට ගියා...ටීම් එකට ඉන්නේම හතර දෙනායී දෙන්නේක්ම අපේ ඉස්කෝලේන් එක්කෙනේක් දනාරා අනිත් කෙනා ක්‍රීශා.... ඔව් ඔව් අර වල් පාට පූසා තමා.....ෆයිනල්ස් වලට රටවල් විස්සාක් විතර තේරිලා තිබ්බා...ඒකේන් ටොප් ටෙන් ආවා අපේ ලන්කාව..ජැපැන් තමා ෆර්ස්ට් ආවේ..ඒත් දනාරා පට්ටම අවුලේන් ඉන්නේ..ඒකී මේ බාස්කට්බෝල් කෙරැවාව නවත්තන්න හදන්නේ....එහෙම බෑ...ඒකී උදේ ඔලුව ගහගෙන ඉදලා ච්‍රිත්‍රයකූත් කුරැටූ ගගහා හිටියා...එකේ ඒකී ඇදලා තිබ්බේ කෝටූ මිනිස්සූ වගයක් එකට එකතූ වෙලා කියව කියව ඉන්නවා ඒ ඈතට වෙන්න තවත් කෝටූ මනුස්සයේක් ඒ දිහා ගොඩාක් දුකේන් බලාගෙන ඉන්නවා....ඒකීගේ ප්‍රශ්නේ මොකක්ද කියලා කතා කරගන්න අපී ඉස්කෝලේන් එලියට ඇවිල්ලා කැන්ටීන් එකේන් ලාවා කේක් හතරක් අරගෙන ප්‍රෙෆ්ට් රෑම් එක ඉස්සරහා තියෙන කන්ඩියේන් ඉදගත්තා...මෙතනට හොදට හුලග එනවා~පට්ටම සනීපයී..ඒක ටිකක් උස තැනක් හින්දා අපී බිමට බැස්සොත් උඩ බලන්න ඕනා මෙතන ඉදගෙන ඉන්න අය එක්ක කතා කරන්න...
"දැන් ඇයී කියපන් උබට මේ බෝල අල්ලන එක කරන්න බැරි!?"
නෙතාන්‍යා අහනකොට මම දැක්කා... දනාරාගේ ඇස් දෙකේ ලාවට කදුලූ පටයක් බැදෙනවා...මම ඉදගෙන හිටපූ තැනින් බැහැලා ඒකීගේ අත් දෙක අල්ලගත්තා..තිසල්‍යා ඒකීගේ උරහිස්ස වටේ අත දාලා ඒකිව එකිගෙ උරහිස්ස උඩින් තියාගන්නකොට නෙතාන්‍යා ඒකීගේ රෝසම රෝස පාට වෙච්ච කම්මූල් දෙක අල්ලගත්තා...මම ඒකීගේ අත හිමීට පිරිමදින ගමන් ඒකීගේන් ප්‍රශ්නයාක් ඇහුවා
