ERKİN

Ender;)

Bir gün hedeflerime kesinlikle ulaşacağım. hayallerimi gerçekleştireceğim. onları geri getireceğim.

yaklaşık bir kaç yıldır aklımda olan bir düşünce vardı. Umarım yanılmıyorumdur. Bir an önce bu konu hakkında araştırma yapmalıyım. Ama önce kralı bulmalıyım, çünkü onun desteğinin kesinlikle ihtiyacım var tek başıma bütün diyarı karşıma alacak kadar çıldırmadım henüz diyar benden bu kadar  nefret ediyorken böyle bir müttefik kazanmak kesinlikle benim yararıma olacaktır.

Henry ile yer altına inmiştik ona henüz burada neden olduğumuzu söylemedim. O da oldukça meraklı gözlerle bakıyordu.

"Buraya sana kılıç yapmak için geldik buna ihtiyacın olacak ayrıca en yakın zamanda eğitimlere de başlayacağız" her zaman onun yanında olmayacağım, kendini kesinlikle geliştirmeli.

Oldukça şaşkın ve sevinçli gözlerle bana bakıyordu anlaşılan ne diyeceğini bilmiyordu.

"Sizin yanınızda oldukça tehlikede olduğumu farkındayım bunun için güçlenmem de gerekir çabalarınızı kesinlikle boşa çıkarmayacağım" bu kelimeleri kurarken heyecanlanmıştı ona sadece gülümsedim ama soğuk bir gülümsemeli ne kadar mutlu görünmeye çalışsam bile. Onun sonunun geçmişimdeki gibi olacağı düşüncesi beni gerçekten üzüyordu o henüz gençti önünde yaşaması gereken deneyimlemesi gereken bir sürü şey vardı ama o ömrünü bana adamaya karar verdi...

Bu düşünceleri şu anlık başımdan salmalıyım.

Evet artık başlamalıyım diyerek yerin altındaki evimde bulunan küçük bir atölye gibi olan yere doğru yürüdüm Henry gelip gel numarasında kalmış olsa gerek ne yapacağını bilmiyordu.

Ona beni takip etmesini söyledim. Atölyenin kapısına vardık. Ve kapıyı açıp içeri girdik. Atölyenin ortasında taştan yapılan büyük bir masa vardı. Ve duvar kenarında raflar. Raflar fazlasıyla doluydu. Henry raflardaki taşlara  doğru yaklaştı. "Bunlar enerji taşlarıı. " cümlesini çok heyecanlı bir biçimde kurmuştu.  Bende bunlardan fazlasıyla vardı, hemde görünenden çok fazlası. Onlara gerçekten ihtiyacım var. Coğu zaman kendi enerjimden tasarruf yapmamı sağlıyordu. kılıçlarımı ve savunma araçlarımı onlardan yapıyordum. böylelikle araçlarda sadece benim enerjim değil onların kudretli enerjileride vardı. "Diyar uzun zamandır bunların kıtlığını çekiyordu. Sebebi belli oldu." Gülerek söylemişti. 

"Eğer bunları almasaydım çok fazla enerjim giderdi. Ve malum yaşlıyım senin kadar kolay enerji toplayamam. yaşım arttıkça enerji kapasitem küçülüyor." CİDDEN YAŞLANIYORUM. eh bende yolun sonuna yaklaşıyorum . Bir alefin ortalama ömrü ellidir yani insanlardan bile az. Ama benim normal bir alef olmadığım bariz ortada.

"Ona rağmen çok güçlüsünüz. 20 yaşındaki bir kadından farkınız yok." Tanrım bu çocuk hala aradaki yaş farkından bi haber. "117 yaşında olmam haricinde hiç bir sorun yok Henry." Ona yandan bıkkın bir bakış attım. Ama yaşım hala onun umrunda değilmiş gibi bana benim ona baktığım gibi bakmaya başladı. HİÇ BİR ZAMAN ANLAMAYACAK BENİM BİR BUNAK OLDUĞUMU.

"Pekala kılıcı yapmaya başlamalıyım sende kenarda dür lütfen." Henry aceleyle odanın kenarına geçti. Raflara doğru yürümeye başladım ve elimi  kemik enerjisi taşıyan taşa attım bu onun için en uygunuydu. Eğer kılıca uyum sağlarsa kılıcı sanki kendi bedenindeki kemikmiş gibi hükmedebilir.  Aynı taşın küçük parçalarınıda aldım. Masaya koydum. Büyük taş ortada küçükleri etrafta duracak şekilde yerşleştirdim. Avucuma kendi enerjimden bir miktar aldım ve ortadaki taşa koydum. Etrafa beyaz ve mor ışık yayıldı. Işık saniyeler içinde geçti. Masada artık taş değil mükemmel bir kılıç vardı.

"Bu..... MÜKEMMEL BİRŞEY." Hevesle kılıcı eline aldı ve anında kılıcın ağırlığının farkına vardı. hayatında hiç kılıç tutmadığı belliydi. Tek eliyle kılıcı tutmakta zorlanıyordu. "heyy endişelenme sana hepsini öğreteceğim. Ayrıca sana bir gerçekten bahsedeyimmi." Ne diyeceğimi merak eder gözlerle bakıyordu. "Sen zeki, güçlü, mükemmel ve güzel bir öğretmene sahip olduğun için çok şanslısın. Benim gibisine bu devirde pek rastlanmaz." diyeceğin şey bumu cidden diye bir bakış attı ama yalanlayan gözlerlede bakmadı. "Orası öyle tabii."