Umudun Parlar

Son Gece

Arada kalmak böyle bir şey miydi? Bir yanım beynimi,bir yanım kalbimi dinliyordu.Karasızdım,arada kalmıştım hatta kalmakla kalmamış resmen arada sıkışmıştım!

Yanı başımdaki telefonumu elime akıp saate baktım.Saat 03:00'ü gösteriyordu.Yeni bir güne bu şekilde başlamak canımı sıksada önemsemedim.

Çünkü artık ben önemli değildim zaten bir önemim kalmamıştı bu dünyada önemli olan arkadaşlarımdı.
Arkadaşlarım benim için çok önemliydi ve ben onları kendi sorunlarımla sıkıyordum.

Gidecek misin? Onu bırakıp...

İyilikleri için yapıyordum bu yüzden sıkıntı yoktu.Planım şu şekildeydi;

İlk olarak İstanbul'a gidecektim kimseye görünmeden bir yerde kalacak ve katilin kim olduğunu çözmeye çalışacaktım.Nasıl emin olmadıkları birisinden şüphe ediyorlardı? Yüzüm gözükmesede bütün kanıtlar beni gösteriyordu.

Beni tutuklayamazlardı çünkü emin değillerdi fakat beni soruşturma altına alabilirlerdi.Aile en son şikayetini üzerimden çekmişti nasıl olurda kararları değişirdi?

Ben gittikten sonra onlarda Türkiye'ye dönecek ve eski yaşamlarına devam edeceklerdi.Belki suçluyu bulana kadar bir daha onları göremeyecektim.

Telefonumdan uçak biletleri aramaya başladım.En yakın tarihte gitmeliydim.

Ve 1 gün sonra için bir bilet buldum.Çığlık atmamak için kendimi zor tutuyordum.

Uçak gece yarısındaydı.Bu yüzden kimseye görünmeden gidebilirdim.

Peki nasıl onları bırakacaktım?

Arya,beni hiç yalnız bırakmamıştı ben nasıl onu yalnız bırakacaktım? Bana çok kırılır mıydı?

Barış,benim abim olmamıştı.Barış bana abi tavsiyeleri veriyor ve abimmiş gibi hissettiriyordu.

Ve son olarak Umut...

Parla kabullen artık bazı şeyleri!

Umut,üzüldüğümde güldürmüştü.Onun yanındayken kendimi güvenli hissediyordum.
Ama hala ona nedenini bilmediğim bir şekilde kırgındım.

Kim olduğunu bilmediğin Nur yüzümden olmasın?!

Umut'u arayan kişiyi çok merak ediyordum.Ama bundan bana neydi? Ben neden ona bu yüzden kırgındım?

Parla kıskanıyorsun anlasana!

Kıskanıyor olamazdım! Hem Umut'tan hoşlanmıyordum!

Umut'ta benden hoşlanmıyordu!

Değil mi?

Bu kız mı aptal ben mi anlatamıyorum!

İç sesim ve düşüncelerimden sıyrılmak için telefonumu bıraktım.Sadece bu iki güne odaklanmalıydım.O iki günü dolu dolu geçirmeli ve onlarla eğlenmeliydim.

Sabah 11:20

"Kalksana! Camış gibi yayılmışsın!"

"Kızım kime diyorum!?"

"Aloooo Parla'ya bağlanabilirmiyiz?"

Sesleri duyuyordum fakat gözümü açamıyordum.Ta ki üzerimdeki ıslaklığı hissedene kadar.

Bu neydi yüzüyor muydum?

Yok deve!

Gözümü aniden açtığımda karşımdaki Arya'nın sinirli bakışlarıyla karşılaşmak beni hiç mutlu etmemişti.