Umudun Parlar

Çaresizliğin 100 günü

Çaresizliğin 5.günü

Bugünde bungalovumda hapis altındayım.Katili hala araştırıyorum fakat işini çok iyi yapmışa benziyor çünkü hala tek bir kanıt bile bulamadım!

Çaresizliğin 7.günü

Bugün dışarı çıkmayı düşünüyorum en fazla bungalovun etraflarını gezerim.

Çaresizliğin 10.günü

Artık katil olabilir miyim? düşüncesi kafamdan çıkmıyor.Dışarı bile çıkamıyorum.En son çıktığımda karşımda insanlar vardı ve beni görmeleri an meselesiydi.Burada kapana kısıldım ve...galiba arkadaşlarımı özledim.Nedensede en çok Umut aklıma geliyor.

Çaresizliğin 23.günü

Artık psikolojimin bozulmaya başladığını hissediyorum.Kaç kaftadır katili araştıryorum ve tek bir ipucu bile bulamadım.Ve bugün evde Arya'nın olduğunu hissettim.Hatta öyle ana kapılmıştım ki içeriye Arya diye seslendim.Galiba psikoljim bozuldu...

Çaresizliğin 43.günü

Beni milyonlarca kez aradılar... En fazlada Umut.Fakat açamadım.

Çaresizliğin 59.günü

Artık beni aramıyor Arya ve Barış sadece Umut arıyor.Acaba beni unuttular mı?

Çaresizliğin 71.günü

Artık Umut'da aramıyor.Beni unuttular mı?

Çaresizliğin 84.günü

2 aydan uzun bir süre geçti ve benim psikolojim çok bozuldu evde fazla yemek olmasına rağmen ağzıma birşey bile süremiyorum.Ve onları özledim...

Çaresizliğin 90.günü

Acaba beni unutmaları daha mı iyiydi? Ya da sadece onlar değil beni btün dünyada unutsa nasıl olurdu? Daha mı iyi?

Çaresizliğin 100.günü

Galiba katili buldum ama bu sefer kendimi kaybettim...

Yazarın anlatımıyla...

'Parla Sanrı bu gece ormanlık bir alanda yerde baygın bir şekilde bulundu.'

Parla psikolojisini yitirmişti.Kimseye görünemeden ve kimseyle konuşmadan 100 güne geçirmişti.Artık olaylara dayanamayan Parla Umut'un ve arkadaşlarının onu unutmasından çok etkilenmişti.Ve gece gizlice bulduğu yeşillik alana gidip hayatını sonlandırmaya çalışmıştı...

Parla'yı bulan oradan geçen yaşlı bir kadındı.Parla'yı en yakındaki hastaneye kaldırdılar ve şuan yoğun bakımda.Parla Sanrı gerçekten bunları hak etmiş miydi?

Umut'tan...

'ortadan gizemli bir şekilde bulunan Parla Sanrı yoğun bakımda...'

Haberi algılayabilmek için birkaç defa daha okudum.Artık algıladığımda ise başımın dönmeye başladığını hissedebiliyordum.Parla...bulunmuştu fakat düşündüğüm bulunma anı böyle değildi...

Artık başımın dönmesini umursamadan bileğimdeki serumu var gücümle çıkarttım ve hastanenin çıkışına doğru koşmaya başladım.

Beni gören hemşireleri umursamıyordum,bana seslenen doktorları duymazdan geliyordum.Sadece koşuyordum...ve amacım Parla'yı bulmaktı.

Hayır benim amacım Parla'yı bulmak değildi,benim amacım Parla'ydı...

Hastaneden uzaklaşabildiğim kadar uzaklaştım ve ıssız bir sokağın duvarına yaslanıp derin bir nefes aldım.Hemen internete girdim ve hastane hakkında bilgi edinmeye çalıştım.Hastanenin adı verilmiyordu fakat görseli vardı.Hemen görseli açtım ve son hızla hastanenin adıyla alakalı birşey bulmaya çalıştım.