The HIDDEN RAGE OF LIES (Arcajedo Series #3)

Chapter 29

Chapter 29
Never court

Giganahan akong nanood sa TV at okay naman ako kahit walang umalalay sa akin. Kapag si Zion, minsan ay aalalayan niya ako pero mukhang nahihiya siya or something.

It's already 11:34 am when I looked at the wall clock.

Bumukas bigla ang pinto at bumungad si Masungit guy.

He's wearing a black coat, eyeglasses, and he's holding a big plain black bag with I don't know what's in it cause I don't also wanna ask.

"Good afternoon..." Bati ko at bumalik ang paningin sa telebisyon.

"Good afternoon too. Gutom kana ba? Bumili ako ng pagkain sa isang restaurant para sa ating dalawa."

Pinigilan kong sumimangot. I love how he cook. I can't believe he brought.

"W-what did you brought?" Still didn't look at him.

"Ah may tinola, bulalo, at kare-kare..." Sagot niya sa akin.

What's kare-kare?

Nagtungo siya sa kusina pagkatapos hubarin at isabit ang kanyang coat at sapatos. Sumunod naman ako sa kanya kahit paika ika ako dahil sa bigat na nararamdaman sa aking tiyan.

I saw him, he put the foods inside those bowls.

"Bakit ka pumunta rito?" Nagtatakang tanong niya.

"Bawal?"

"Ako na sana ang magdadala para hindi ka pupunta rito." Nginitian niya ako.

Nag-iwas ako ng tingin. "Edi sana sinabi mo."

He chuckled. Bahagya pa akong nagulat sa kanyang hagik-ik.

We both washed our hands. Pinauna niya ako bago siya.

Inalalayan niya ako at pinaupo muna.
Isa-isa niyang inilagay ang mga bowls sa lamesa. Nag-sandok din siya ng kanin sa I don't know what's that called. Rice cooker, I guess?

I started putting meals on my plate. "Let's eat?"

"Oh..."

Nilagyan niya ng malamig na tubig ang aking baso. Masarap naman pala ang kare-kare.

"Hmmm..." Ngumunguya ako. "Saan mo 'to nabili? This is tasty! I can't believe I rejected my poor friend's offering meal na kare-kare noon..." Puna ko.

"Sa karenderya." Sagot niya at isinubo ang kanin.

That made me stopped. Karenderya?

That's for poor people diba? They're selling foods na hindi malinis?

Natigilan din siya. "Ano? Ang arte mo. Malinis ang pagkakaluto ni Ate mercie roon kaya wag kang mag-alala. Saka, hindi madumi ang karenderya. Nasanay ka lang talaga sa mga mamahaling restaurant kumakain o nilulutuan ng mga katulong niyo..."

I pouted. "No... That's not it... I'm not sanay sa mga ganito..."

Totoo 'yon. Sabi Daddy, madumi daw iyong mga luto nila. May mga pictures pa nga kung saan may mga langaw sa ulam.