ZEMHERİ

ANNEYE AİT ACILAR

Hepinize merhaba arkadaşlar.Yeni bir bölüm ile karşınızdayım.Diğer bölüm çok heyecanlı bir yerde bitti.Son sürat bölüme devam edelim.

Paragraf arası yorum yapmayı ve oylamayı unutmayın sizi seviyorum keyifli okumalar dilerim.

Oktay'a korkmuş gözler ile bakıyordum.Kabus hala devam edecek miydi? Allah'ım lütfen etmesin diye içimden geçirdim.Bir süre sonra
Oktay'ın bedeni görüş alanımdan kayboldu.Akay'ın beni dürtmesi ile bakışlarımı boşluktan çekip ona baktım.

"Ne gördün?" dedi sorgular bir ifade ile.Ona şuan Oktay'ı anlatamazdım."Hiç hadi gidelim." dedim.Akay ile beraber arabaya bindik ve burdan gittik.

Bedenim Akay ile beraber giderken ruhum hala Oktay'ı gördüğüm yerdeydi.

Anne nedir?

Biz anneyi koruyucu melek olarak tanımlardık abimle. Annem bizi kötülüklerden korunmak için kendini önce öne sürerdi.

Annemin hayatı üç can alıcı gerçekten ibaretti.

Acı, şiddet , baskı

Annemin dayak yemediği tek gece bilmem ben. Her defasında babamın attığı tokatlar içimde büyük bir haykırış bırakırdı. Annemin sessiz çığlığı benim içimde yankılanan çığlıklara dönüşürdü.

Annem bizim için sabredirdi. Babam annemi öldürdüğü gün bana annemin onu aldattığını söylemişti.

Yalan

Ben asla inanmadım.İnanmazdım.

Her anneler gününde olduğu gibi bugünde yataktan kalkasım yoktu.Akay beni uyandırmaya çalışıyordu.

"Zemheri hadi kalk." dedi ama ben onu umursamamaya çalışıyordum.

Annemin olmadığı bir günde herkesin annesi ile olan görüntülerini görmek istemiyordum. Babam bana annemin mezarını hiç göstermemişti. Sadece öldüğü zaman görmüştüm.

Defnedilirken görmüştüm daha da görmemiştim. Çünkü annem öldükten sonra babam beni evden bile çıkarmazdı. Annem olmasa liseyi bile okuyamayacaktım. Annemin ölümünden sonra babam beni üniversiteye göndermedi bile.

Ben küçükken şarkıcı olmak isterdim. Annem sesimin güzel olduğunu söyleyince bende annnemi mutlu etmek istediğim için şarkıcı olmak istemiştim.

Yataktan hala kalkmıyordum. Battaniyeyi kafama kadar çekmiştim ve sırt üstü yatıyordum. Akay ise yatağın diğer tarafında oturmuş battaniyeyi üzerimden atmaya çalışıyordu.

"Sert kışım hadi ama kalk." dedi. Akay uyanmadığımı görünce oflayarak yataktan kalktı. Sonunda gitmişti. Tam uyuma devam edecekken yataktan battaniye ile beraber kaldırılmam bir oldu. Kaldırılmam ile beraber çığlık atmam bir oldu. Akay battaniye ile beraber beni kucağına almıştı. Beni kucağına alması ile kollarımı boynuna sardım. Hala beni kucağında tutmaya devam ederken konuştu.

"Güzelim kalkar mısın artık?" dedi.
Zaten beni yataktan kaldırmış uykumu bölmüştü. Ona dudaklarımı büzerek baktım. "Akay uyanmak istemiyorum indirir misin beni." dedim.Yüzüm olduğundan soğuk ve halsiz görünüyordu. Annem hiç aklımdan çıkmazdı ama bu günde tek odağım annem olurdu. Annem ölmüş olsa bile mezarına gitmeyi çok isterdim ben. Akay bana endişeli gözlerle bakıyordu. "Hasta mı oldun?" dedi. Sonra devam ettirdi sözünü: "Karın ağrın mı var ya da hala regl mısın?" dedi.

Reglim bitmişti.O yüzden herhangi bir karın ağrısı çekmiyordum. Akay'a hastayım diyerek yalan da söylemek istemiyordum."Akay hasta falan değilim." dedim.Akay kaşlarını havaya kaldırarak bana baktı."O zaman neden kahvaltıya inmiyorsun." dedi. Anneler günü bugün demek istedim ama beni anlayamazdı. Akay beni yavaşça ayaklarımın üzerinde yere indirdi.Battaniye yere inmem ile beraber yere ayaklarımın önüne düştü. Akay gülümseyerek sözüne devam etti. "Zemheri bugünün anneler günü olduğunu biliyorum. Ve senin için zor olacak onun da farkındayım ama bu hayatını devam ettirmeyeceğin anlamına gelmiyor. Birazcık bir şey ye sonra güzel bir sürprizim var." dedi. Ne sürprizi ki bu diye aklımdan geçirmeden edemedim. Akay'ın ısrarları sonuç vermiş ve kahvaltı ya inmemi sağlamıştı.